نقد برخی از ویژگی‌های وهابیون افراطی

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_مسلمانان در اصول اعتقادات اسلام با هم مشترکند، هر چند در شاخ و برگ‌ها و شرح بعضی از اصول، برداشت‌های مختلفی دارند، ولی نباید این اختلاف نظرها موجب درگیری میان مذاهب مختلف اسلامی شود، بلکه باید از طریق گفتمان صحیح، افکار را به هم نزدیک کرد.
وهابیت به عنوان یکی از فرقه‌های انشعاب یافته از اسلام، خصوصیت‌هایی دارند که مورد نقد دیگر مذاهب قرار می‌گیرند.

خصوصیت‌های یک وهابی:

تحمیل عقیده:
از مسلمات اسلام است، که تبادل نظر فرق مختلف اسلامی با یکدیگر فقط باید از طریق مباحثه‌های منطقی و دوستانه باشد، و همینطور برای غیر مسلمانان خداوند چنین دستوری داده است:
«ادع إلی ربک بالحکمة و الموعظه الحسنة و جادلهم بالتی هی أحسن إنّ ربک هو أعلم بمن ضلّ عن سبیله و هو أعلم بالمهتدین » [ نحل ۱۲۵ ]
«با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما؛ و با آنها به روش نیکوتر است، استدلال و مناظره کن. پروردگارت، از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است؛ و او هدایت یافتگان را بهتر می‌‌شناسد».

در نقطۀ مقابل آن، وهابیت به راحتی غیر خود را محکوم به شرک و دشمن خدا و ریخت خون او را حلال می‌شمرند.
محمد بن عبدالوهّاب در کتاب خود می‌نویسد: کسانی که فرشتگان و پیامبران و اولیاء الله را شفیع قرار داده، و به وسیله آن نزد پروردگار تقرب می‌جویند، خونشان حلال و قتل آنان جایز است. [۱]

اسلام به کسی اجازه نمی‌دهد کسی مخالفان خود را جاهلان مشرک و از این‌ قبیل الفاظ خطاب کند و خود را محور اسلام بنامد و همه را کافر و مشرک بخواند، همان کاری که جماعت وهابیت انجام می‌دهند و در اکثر کتاب‌های خود نگاشته‌اند، که درست در نقطۀ مخالف این منطق عادلانۀ اسلامی قرار گرفته‌اند.

 خشونت فوق العاده:
در طول تاریخ کمتر کسی به اندازۀ وهابیت به اسلام ضربه زده است، شریعت اسلام که سراسر دارای رأفت و رحمت است، اسلامی که می گوید: در برابر بدی‌ها نیکی کنید تا دشمنان سرسخت شما از این همه محبت ( شرمنده شوند ) دوست شما گردند اسلامی که می‌گوید: « هل الدین إلا المحبة » [۲] « آیا دین چیزی جز محبت است؟ ».

اقدامات خشونت آمیز وهابیت:
الف)خشونت در عراق:
از جمله اعمال بسیار وحشتناک که در تاریخ وهابیت ثبت شده و حتی مورخان وهابی نیز به آن اعتراف کرده‌اند، قتل عام مردم عراق و کربلا بود، بعضی عدد کشتگان را یکصد و پنجاه هزار نوشته‌اند و می‌گویند جوی خون در کوچه‌های کربلا به راه افتاد و جالب اینکه اسم این کار را جهاد فی سبیل الله می‌نامند. ( حمله به شهرهای عراق چند بار صورت گرفته و بارها به کربلا و نجف حمله کردند و هرچه بر سر راه خود می‌دیدند، تار و مار و غارت می‌کردند ). [۳]

ب) کشتار و قتل عام وحشتناک و عجیب مردم طائف.

ج) بوجود آمدن رژیم یا گروه‌هایی بسیار خشن از قلب چنین مکتبی ( طالبان، القاعده و سپاه صحابه ):
این گروه‌ها قوانین خشک مذهب‌ وهابی‌ها را به مرحلۀ اجرا در آورده‌اند، و در افغانستان و پاکستان و هند جنایت‌هایی انجام داده‌اند که تاریخ از گفتن آن برای آیندگان شرم دارد، و اسلام را به گونه‌ای نشان می‌دهند که دوست و دشمن را از آن بیزار ساختند.

د) هنگام گفتگو، حتی با اهل‌سنت، از القاب زشت و توهین آمیز استفاده می‌کنند که خود نوعی خشونت به حساب می‌آید.

تعصب شدید و افراطی:

تعصب؛ پای‌بندی شدید نسبت به چیزی گفته می‌شود، تعصب مذموم تعصبی است که همواره با جمود فکری و یک جانبه‌نگری و پیشداوری‌های غیر منطقی است و همیشه سبب نفرت و عقب‌افتادگی است، این گونه متعصبان تند، خشن، متکبّر و خودبرتربین هستند، تمام آنچه گفته شد در سخنان وهابیان افراطی و اعمالشان و متاسفانه در کتب پیشوای این گروه دیده می‌شود.

۴] عدم آشنایی به ارزش‌های فرهنگی: کمتر کشوری مانند حجاز دارای چنین آثار اسلامی است، آثاری گرانبها از پیشوایان اسلام و مرقد، قبور و زادگاه آنها و .... ولی متعصبان خشک وهابی، غالب آنها را به بهانۀ واهی « آثار شرک » از میان بردند.

مخالفت با هر پدیدۀ نوین:

این فرقه به هر چیزی که تازه باشد و ابداع شود بدعت می‌گویند. انواع بدعت‌ها از نظر آنان:
الف) دوچرخه را مرکب شیطان و از آن اجتناب می‌کردند.
ب) استفاده از دوربین‌های عکاسی را تا چند سال قبل حرام می‌دانستند.
ج) با تحصیل دختران و زنان در مدارس مخصوص خود، مخالفت می‌کنند.
د) رانندگی زن حتی با حجاب کامل را حرام می‌دانند. [۴]

و)برای دیدن موارد بیشتر به کتاب وهابیت بر سر دو راهی و کتب دیگر که در این زمینه نوشته شده و در کتابخانه پایگاه ادیان و فرق و مذاهب نیز موجود است، مراجعه کنید.

منابع:

[۱] کشف الشبهات، ص ۵۸-۸۷ به نقل از وهابیت مبانی فکری و کارنامه عملی آیت الله سبحانی
[۲] خصال صدوق، ص۲۱
[۳] تاریخ المملکة السعودیّة
[۴] فتاوی الجنة الدائمة للبحوث العلمیه و الافتاء، ج ۳، ص ۱۸