کار ابتر
معاویه پسر ابوسفیان، برای مردم مدینه نماز جماعت اقامه نمود ولی پس از قرائت سوره حمد و پیش از خواندن سوره دیگر آیه شریفه بسم الله الرحمن الرحیم را نگفت. گروهی از مهاجران از هر سو از صف های نماز جماعت برخاستند و به معاویه اعتراض نموند و گفتند: اسرقت ام نسیت؟ آیا بسمله را از نماز دزدیدی یا این که آن را فراموش کردی؟ گویند معاویه پس از این واقعه آیه شریفه بسمله را در آغاز سوره حمد و پس از آن در ابتدای سوره بعدی قرائت می نمود**ر.ک: داستان هایی از بسم الله الرحمن الرحیم 1، 59، به نقل از: مستدرک حاکم 1، 30. ***.
رخ برافروزی دل من شعله، تن اخگر شود - ور بپوشانی زمن، این هر دو خاکستر شود
طاعتش ناقص بماند هر که ابرویت ندید - هر که بسم الله نخواند، کار او ابتر شود
فیض)).
