تاکتیکی نظامی بر گرفته از آیات الهی!

عدی بن حاتم گوید: در جنگ صفین شنیدم حضرت علی (علیه السلام) با صدای بلند فرمود: سوگند به خدا، حتماً معاویه و اصحابش را به قتل می رسانم سپس در آخر گفتارش به گونه آهسته فرمود: ان شاء الله**ان شاء الله (: ایشالاً) گفتن در حقیقت عمل نمودن به دستور آیه 24 سوره کهف است که از آن به استثنا کردن نیز تعبیر می کنند. ***. من نزدیک آن حضرت بودم به ایشان عرض کردم: ای امیر مؤمنان! شما (با صدای بلند) سوگند یاد کردی که معاویه و یارانش را می کشی سپس با صدای آهسته فرمودی ان شاء الله)). (به چه دلیل چنین کردی)؟! امام علی (علیه السلام) فرمود: ان الحرب خدعه البته جنگ یک نوع خدعه و نیرنگ است. من در نزد مؤمنان، دروغ نمی گویم. خواستم یارانم را بر دشمنان بشورانم و روحیه بدهم تا سطح روحیه آنها پایین نیاید و در نتیجه دشمنان نسبت به آنها جرأت نیابند. بدان که تو در آینده از این موضوع به خواست خدا، بهره مند می شوی و بدان که وقتی خداوند موسی (علیه السلام) را (همراه برادرش هارون (علیه السلام به سوی فرعون فرستاد فرمود: اذهبا الی فرعون انه طغی فقولا له قولا لیناً لعله یتذکر او یخشی**طه/ 44 43، ترجمه: به سوی فرعون بروید که طغیان کرده است اما به نرمی با او سخن بگویید شاید متذکر شود یا (از خدا) بترسد. *** با اینکه خداوند می دانست که فرعون، نه متذکر می شود و نه از خدا می ترسد ولی این فرمان خدا از این رو بود که موسی را برای رفتن به نزد فرعون، آماده کرده و بیشتر تشجیع نموده باشد**ر.ک: حکایت های شنیدنی، 4/ 40 -39 به نقل از: وسائل الشیعه: 11/ 102. کتاب الجهاد، باب 53 (جواز مخادعه اهل الحرب) ح 2. ***.
ای نقطه محیط که گاهی به فوق فاء**منظوره کلمه فوق در آیه شریفه: ید الله فوق ایدیهم، (فتح/ 10) است.*** - بنموده ای تجلی و گاهی به تحت باء**منظور حرف باء در آیه شریفه: بسم الله الرحمن الرحیم است. ***
شیخ حسنعلی اصفهانی