پاداش اقامه نماز
۱. اقامه نماز همراه با خشوع، موجب بهره مندى از پاداش الهى
اَلَّذینَ هُم فى صَلاتِهِم خـشِعون * اَلَّذینَ یَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فیها خــلِدون. مؤمنون (۲۳) ۲ و ۱۱
ترجمه: آنها كه در نمازشان خشوع دارند. (وارثانى) كه بهشت برین را ارث مىبرند، و جاودانه در آن خواهند ماند!
۲. مراقبت بر انجام نماز در اوقات مقرّر آن سبب برخوردارى از پاداش الهى
والَّذینَ هُم عَلى صَلَوتِهِم یُحافِظون * اَلَّذینَ یَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فیها خــلِدون. مؤمنون (۲۳) ۹ و ۱۱
ترجمه: و آنها كه بر نمازهایشان مواظبت مىنمایند؛ (وارثانى) كه بهشت برین را ارث مىبرند، و جاودانه در آن خواهند ماند!
اِلاَّ المُصَلّین * اَلَّذینَ هُم عَلى صَلاتِهِم دامون * والَّذینَ هُم عَلى صَلاتِهِم یُحافِظون * اُولكَ فى جَنّـت مُكرَمون. معارج (۷۰) ۲۲ و ۲۳ و ۳۴ و ۳۵
ترجمه: مگر نمازگزاران، آنها كه نمازها را پیوسته بجا مىآورند، و آنها كه بر نماز مواظبت دارند، آنان در باغهاى بهشتى (پذیرایى و) گرامى داشته مىشوند.
۳. به پاداشتن نماز، موجب بهره مندى از پاداش الهى
اَلَّذینَ یُؤمِنونَ بِالغَیبِ ویُقیمونَ الصَّلوةَ ومِمّا رَزَقنـهُم یُنفِقون * اُولكَ عَلى هُدًى مِن رَبِّهِم واُولكَ هُمُ المُفلِحون. بقره (۲) ۳ و ۵
ترجمه: (پرهیزكاران) كسانى هستند كه به غیب (آنچه از حس پوشیده و پنهان است) ایمان مىآورند؛ و نماز را برپا مىدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبى كه به آنان روزى دادهایم، انفاق مىكنند.
آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند.
اِنَّ الَّذینَ ءامَنوا وعَمِلواالصّــلِحـتِ واَقاموا الصَّلوةَ وءاتَوُا الزَّكوةَ لَهُم اَجرُهُم عِندَ رَبِّهِم ولا خَوفٌ عَلَیهِم ولا هُم یَحزَنون. بقره (۲) ۲۷۷
ترجمه: كسانى كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را برپا داشتند و زكات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است؛ و نه ترسى بر آنهاست، و نه غمگین مىشوند.
لـكِنِ الرّ سِخونَ فِى العِلمِ مِنهُم والمُؤمِنونَ یُؤمِنونَ بِما اُنزِلَ اِلَیكَ وما اُنزِلَ مِن قَبلِكَ والمُقیمینَ الصَّلوةَ والمُؤتونَ الزَّكوةَ والمُؤمِنونَ بِاللّهِ والیَومِ الأخِرِ اُولكَ سَنُؤتیهِم اَجرًا عَظیما. نساء (۴) ۱۶۲
ترجمه: ولى راسخان در علم از آنها، و مؤمنان (از امت اسلام،) به تمام آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو نازل گردیده، ایمان مىآورند. (همچنین) نمازگزاران و زكاتدهندگان و ایمانآورندگان به خدا و روز قیامت، بزودى به همه آنان پاداش عظیمى خواهیم داد.
وهـذا كِتـبٌ اَنزَلنـهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذى بَینَ یَدَیهِ ولِتُنذِرَ اُمَّ القُرى ومَن حَولَها والَّذینَ یُؤمِنونَ بِالأخِرَةِ یُؤمِنونَ بِهِ وهُم عَلى صَلاتِهِم یُحافِظون. انعام (۶) ۹۲
ترجمه: و این كتابى است كه ما آن را نازل كردیم؛ كتابى است پربركت، كه آنچه را پیش از آن آمده، تصدیق مىكند؛ (آن را فرستادیم تا مردم را به پاداشهاى الهى، بشارت دهى،) و تا (اهل) امالقرى ( مكه) و كسانى را كه گرد آن هستند، بترسانى! (یقین بدان) آنها كه به آخرت ایمان دارند، و به آن ایمان مىآورند؛ و بر نمازهاى خویش، مراقبت مى كنند!
والَّذینَ یُمَسِّكونَ بِالكِتـبِ واَقاموا الصَّلوةَ اِنّا لا نُضیعُ اَجرَ المُصلِحین. اعراف (۷) ۱۷۰
ترجمه: و آنها كه به كتاب (خدا) تمسك جویند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت؛ زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم كرد!
اَلَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوةَ ومِمّا رَزَقنـهُم یُنفِقون * اُولكَ هُمُ المُؤمِنونَ حَقـًّا لَهُم دَرَجـتٌ عِندَ رَبِّهِم ومَغفِرَةٌ ورِزقٌ كَریم. انفال (۸) ۳ و ۴
ترجمه: آنها كه نماز را برپا مىدارند؛ و از آنچه به آنها روزى دادهایم، انفاق مىكنند.
(آرى،) مؤمنان حقیقى آنها هستند؛ براى آنان درجاتى (مهم) نزد پروردگارشان است؛ و براى آنها، آمرزش و روزى بىنقص و عیب است.
والمُؤمِنونَ والمُؤمِنـتُ بَعضُهُم اَولِیاءُ بَعض یَأمُرونَ بِالمَعروفِ ویَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ ویُقیمونَ الصَّلوةَ ویُؤتونَ الزَّكوةَ ویُطیعونَ اللّهَ ورَسولَهُ اُولكَ سَیَرحَمُهُمُ اللّهُ اِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَكیم * وعَدَ اللّهُ المُؤمِنینَ والمُؤمِنـتِ جَنّـت تَجرى مِن تَحتِهَا الاَنهـرُ خــلِدینَ فیها ومَسـكِنَ طَیِّبَةً فى جَنّـتِ عَدن ورِضونٌ مِنَ اللّهِ اَكبَرُ ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظیم. توبه (۹) ۷۱ و ۷۲
ترجمه: مردان و زنان باایمان، ولى (و یار و یاور) یكدیگرند؛ امر به معروف، و نهى از منكر مىكنند؛ نماز را برپا مىدارند؛ و زكات را مىپردازند؛ و خدا و رسولش را اطاعت مىكنند؛ بزودى خدا آنان را مورد رحمت خویش قرارمىدهد؛ خداوند توانا و حكیم است!
خداوند به مردان و زنان باایمان، باغهایى از بهشت وعده داده كه نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسكنهاى پاكیزهاى در بهشتهاى جاودان (نصیب آنها ساخته)؛ و (خشنودى و) رضاى خدا، (از همه اینها) برتر است؛ و پیروزى بزرگ، همین است!
واَقِمِ الصَّلوةَ طَرَفَىِ النَّهارِ وزُلَفـًا مِنَ الَّیلِ اِنَّ الحَسَنـتِ یُذهِبنَ السَّیِّـاتِ ذلِكَ ذِكرى لِلذّكِرین * واصبِر فَاِنَّ اللّهَ لا یُضیعُ اَجرَ المُحسِنین. هود (۱۱) ۱۱۴ و ۱۱۵
ترجمه: در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار؛ چرا كه حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین مىبرند؛ این تذكرى است براى كسانى كه اهل تذكرند!
و شكیبایى كن، كه خداوند پاداش نیكوكاران را ضایع نخواهد كرد!
والَّذینَ صَبَرُوا ابتِغاءَ وجهِ رَبِّهِم واَقامُوا الصَّلوةَ واَنفَقوا مِمّا رَزَقنـهُم سِرًّا وعَلانِیَةً ویَدرَءونَ بِالحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ اُولكَ لَهُم عُقبَى الدّار * جَنّـتُ عَدن یَدخُلونَها ومَن صَلَحَ مِن ءاباهِم واَزوجِهِم وذُرِّیّـتِهِم والمَلـكَةُ یَدخُلونَ عَلَیهِم مِن كُلِّ باب * سَلـمٌ عَلَیكُم بِما صَبَرتُم فَنِعمَ عُقبَى الدّار. رعد (۱۳) ۲۲ – ۲۴
ترجمه: وآنها كه بخاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكیبایى مىكنند؛ و نماز را برپا مىدارند؛ و از آنچه به آنها روزى دادهایم، در پنهان و آشكار، انفاق مىكنند؛ و با حسنات، سیئات را از میان مىبرند؛ پایان نیك سراى دیگر،از آن آنهاست.
(همان) باغهاى جاویدان بهشتى كه وارد آن مىشوند؛ و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها؛ و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مىگردند.
(و به آنان مىگویند:) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیكوست سرانجام آن سرا(ى جاویدان)!
اِنَّنى اَنَا اللّهُ لا اِلـهَ اِلاّ اَنَا فَاعبُدنى واَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكرى * اِنَّ السّاعَةَ ءاتِیَةٌ اَكادُ اُخفیها لِتُجزى كُلُّ نَفس بِما تَسعى. طه (۲۰) ۱۴ و ۱۵
ترجمه: من «الله» هستم؛ معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار!
بطور قطع رستاخیز خواهد آمد! مىخواهم آن را پنهان كنم، تا هر كس در برابر سعى و كوشش خود، جزا داده شود!
رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ ولا بَیعٌ عَن ذِكرِ اللّهِ واِقامِ الصَّلوةِ وایتاءِ الزَّكوةِ یَخافونَ یَومـًا تَتَقَلَّبُ فیهِ القُلوبُ والاَبصـر * لِیَجزِیَهُمُ اللّهُ اَحسَنَ ما عَمِلوا ویَزِیدَهُم مِن فَضلِهِ واللّهُ یَرزُقُ مَن یَشاءُ بِغَیرِ حِساب.
نور (۲۴) ۳۷ و ۳۸
ترجمه: مردانى كه نه تجارت و نه معاملهاى آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و اداى زكات غافل نمىكند؛ آنها از روزى مىترسند كه در آن، دلها و چشمها زیر و رو مىشود.
(آنها به سراغ این كارها مىروند) تا خداوند آنان را به بهترین اعمالى كه انجام دادهاند پاداش دهد، و از فضل خود بر پاداششان بیفزاید؛ و خداوند به هر كس بخواهد بى حساب روزى مىدهد (و از مواهب بىانتهاى خویش بهرهمند مىسازد).
اَلَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوةَ ویُؤتونَ الزَّكوةَ وهُم بِالأخِرَةِ هُم یوقِنون * اُولئكَ عَلى هُدًى مِن رَبِّهِم واُولكَ هُمُ المُفلِحون. لقمان (۳۱) ۴ و ۵
ترجمه: همانان كه نماز را برپا مىدارند، و زكات را مىپردازند و آنها به آخرت یقین دارند.
آنان بر طریق هدایت از پروردگارشانند، و آنانند رستگاران!
اِنَّ الَّذینَ یَتلونَ كِتـبَ اللّهِ واَقاموا الصَّلوةَ واَنفَقوا مِمّا رَزَقنـهُم سِرًّا وعَلانِیَةً یَرجونَ تِجـرَةً لَن تَبور * لِیُوَفِّیَهُم اُجُورَهُم ویَزیدَهُم مِن فَضلِهِ اِنَّهُ غَفورٌ شَكور. فاطر (۳۵) ۲۹ و ۳۰
ترجمه: كسانى كه كتاب الهى را تلاوت مىكنند و نماز را برپا مىدارند و از آنچه به آنان روزى دادهایم پنهان و آشكار انفاق مىكنند، تجارتى (پرسود و) بىزیان و خالى از كساد را امید دارند.
(آنها این اعمال صالح را انجام مىدهند) تا خداوند اجر و پاداش كامل به آنها دهد و از فضلش بر آنها بیفزاید كه او آمرزنده و شكرگزار است!
فَما اوتیتُم مِن شَىء فَمَتـعُ الحَیوةِ الدُّنیا وما عِندَ اللّهِ خَیرٌ واَبقى لِلَّذینَ ءامَنوا وعَلى رَبِّهِم یَتَوَكَّلون * والَّذینَ استَجابوا لِرَبِّهِم واَقاموا الصَّلوةَ واَمرُهُم شورى بَینَهُم ومِمّا رَزَقنـهُم یُنفِقون. شورى (۴۲) ۳۶ و ۳۸
ترجمه: آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگى دنیاست، و آنچه نزد خداست براى كسانى كه ایمان آورده و بر پروردگارشان توكل مىكنند بهتر و پایدارتر است.
و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مىدارند و كارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزى دادهایم انفاق مىكنند.
اِلاَّ المُصَلّین * اَلَّذینَ هُم عَلى صَلاتِهِم دامون * والَّذینَ هُم عَلى صَلاتِهِم یُحافِظون * اُولكَ فى جَنّـت مُكرَمون. معارج (۷۰) ۲۲ و ۲۳ و ۳۴ و ۳۵
ترجمه: مگر نمازگزاران، آنها كه نمازها را پیوسته بجا مىآورند، و آنها كه بر نماز مواظبت دارند، آنان در باغهاى بهشتى (پذیرایى و) گرامى داشته مىشوند.
اِنَّ رَبَّكَ یَعلَمُ اَنَّكَ تَقومُ اَدنى مِن ثُلُثَىِ الَّیلِ ونِصفَهُ وثُلُثَهُ وطَـافَةٌ مِنَ الَّذینَ مَعَكَ واللّهُ یُقَدِّرُ الَّیلَ والنَّهارَ عَلِمَ اَن لَن تُحصوهُ فَتابَ عَلَیكُم فَاقرَءوا ما تَیَسَّرَ مِنَ القُرءانِ عَلِمَ اَن سَیَكونُ مِنكُم مَرضى وءاخَرونَ یَضرِبونَ فِى الاَرضِ یَبتَغونَ مِن فَضلِ اللّهِ وءاخَرونَ یُقـتِلونَ فى سَبیلِ اللّهِ فَاقرَءوا ما تَیَسَّرَ مِنهُ واَقیمُوا الصَّلوةَ وءاتُوا الزَّكوةَ واَقرِضُوا اللّهَ قَرضـًا حَسَنـًا وما تُقَدِّموا لاَِنفُسِكُم مِن خَیر تَجِدوهُ عِندَ اللّهِ هُوَ خَیرًا واَعظَمَ اَجرًا واستَغفِرُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیم. مزمّل (۷۳) ۲۰
ترجمه: پروردگارت مىداند كه تو و گروهى از آنها كه با تو هستند نزدیك دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا مىخیزند؛ خداوند شب و روز را اندازهگیرى مىكند؛ او مىداند كه شما نمىتوانید مقدار آن را (به دقت) اندازهگیرى كنید (براى عبادت كردن)، پس شما را بخشید؛ اكنون آنچه براى شما میسر است قرآن بخوانید او مىداند بزودى گروهى از شما بیمار مىشوند، و گروهى دیگر براى به دست آوردن فضل الهى (و كسب روزى) به سفر مىروند، و گروهى دیگر در راه خدا جهاد مىكنند (و از تلاوت قرآن بازمىمانند)، پس به اندازهاى كه براى شما ممكن است از آن تلاوت كنید و نماز را بر پا دارید و زكات بپردازید و به خدا «قرض الحسنه» دهید ( در راه او انفاق نمایید) و (بدانید) آنچه را از كارهاى نیك براى خود از پیش مىفرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت؛ و از خدا آمرزش بطلبید كه خداوند آمرزنده و مهربان است!
۴. برپا داشتن نماز، داراى پاداشى تضمین شده از جانب خداوند
والَّذینَ یُمَسِّكونَ بِالكِتـبِ واَقاموا الصَّلوةَ اِنّا لا نُضیعُ اَجرَ المُصلِحین. اعراف (۷) ۱۷۰
ترجمه: و آنها كه به كتاب (خدا) تمسك جویند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت؛ زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم كرد!
