ادب حداقل هست فکر نکنه کسی کاری کرده است، فرار می کنه بخاطر بزرگی عمل اگه نماز شب نخونی آدم خوبی هم نیستی، ادب نسبت به حضرت حق نگه داری بالاترین مرتبه است نه اینطور هم نیست بلکه کمترین کاری که میکنی این است که نسبت به حق رعایت ادب کنی، اگه ادب نکنی چه کنی؟
ادب برانگیزاننده است، می تواندسختیها را برای ما آسان کند
سر چشمه ادب عقل است
کفاک أدبا لنفسک اجتناب ما تکرهه من غیرک.
ادب یک احترام متقابله اگه بخواهی حق مدارانه زندگی کنی اصلا سنگ رو سنگ بند نمیشه
حقیقت ادب را در وجود خود کشف کنیم نامرد نباشیم بی ادب نباشیم
رابطه ادبی بین خودمون و خدا برقرار کنیم
خصوصیات ادب:
1) برنامه است: ادب، یعنی یک برنامة رفتاری مشخصی که شخص برای خودش در نظر میگیرد. این برنامه اگر با مقتضیات و مصالح اجتماعی هماهنگ باشد، «ادب اجتماعی» نام دارد. اگر این برنامه با مصالح شخصی و فردی او هماهنگ باشد «ادب فردی» نام دارد.
2) مستمر است: ادب، برنامهای است که اجرای آن نیاز به «استمرار» دارد. گاهی اوقات و از سرِ دلبخواهی کار خوب کردن، این ادب نیست. آن برنامه به صورت یک جریان مستمر در زندگی او جریان دارد.
3) مطابق هوای نفس نیست: برنامه جلوی هوای نفس را میگیرد. چرا که نفس اهل تفریح و تنوّع است؛ اهل حال و حول است، امّا برنامه آدم را محدود میکند، مقیّد میکند. حالِ نفس آدم را میگیرد. در لحظهای که نفس تو میخواهد مطابق میلش برخورد کند، سر و کلة برنامه پیدا میشود که آقا! مثلاً طبق برنامهای که ریختهای الان وقت نماز است. تو برنامه داشتی نماز اول وقتت ترک نشود.
البته ممکن است کسی بگوید که مگر خارج از برنامه نمیشود مخالفت با نفس کرد؟ در جواب باید بگوییم چرا میشود. امّا آن مخالفت با نفس، ادب نیست، چرا که ادب برنامه است.
معنای ادب: بنابراین میتوان گفت: ادب عبارت است از برنامهای مستمر برای مخالفت با هوای نفس.
موعظه با ادب
حضرت در این فراز میفرماید عاقل با «آداب» موعظه میشود. عاقل، کسی است که سعی میکند مقیّد به آداب باشد، خودش را با «برنامه مستمر» تربیت میکند. «واعِظاً لِنَفسِهِ» است. خودش خودش را نصیحت میکند تا میخواهد دست از پا خطا کند، «برنامهاش» به او میگوید که آقا! تو این کار را نباید بکنی.
مثلاً یک سال برای خودش برنامهریزی کرده است که فحش ندهد، این فردی که با «ادب» خودش را نصیحت میکند، تا عصبانی میشود یاد برنامهاش میافتد. برنامهاش به او میگوید که حواست باشد! قرار است فحش ندهی!