گناه کنید اما به پنج شرط
مجوز گناه با پنج شرط ایجاد انگیزه اولیه در این منبر می خواهم مجوز گناه را صادر کنم البته من که نه بلکه امام حسین می فرمایند هر کس می خواهد گناه کند، اجازه آن صادر را امام حسین صادر کردند؛ اما با شرط و شروطی. اگر فردی این شروط را انجام داد هرگناهی که دلش خواست انجام بدهد. مردی محضر مبارک امام حسین رسید و گفت:«أَنَا رَجُلٌ عَاصٍ وَ لَا أَصْبِرُ عَنِ الْمَعْصِیَهِ فَعِظْنِی بِمَوْعِظَهٍ؛ من مردی گناهکاری هستم و در برابر گناه صبور نیستم مرا نصیحتی فرما.» برخی از گناهان جذابیّت ظاهری دارد. مانند مسائل جنسی، رسیدن به قدرت، رسیدن به مال دنیا.نفس‌های ضعیف نمی توانند در مقابل آنها مقاومت کنند. این تسلیم در مقابل گناه ناشی از جهل و غفلت انسان است؛ ولی چقدر زیباست که همانند این مرد به کشتی نجات رو بیاوریم و از نور چراغ هدایت بهرمند شویم. حضرت به فرمودند:« افْعَلْ خَمْسَهَ أَشْیَاءَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.» اقناع اندیشه به روش تنظیم و دسته بندی شرط اول «لَا تَأْکُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ روزی خدا را مخور و هر چه می خواهی گناه کن.»
قرآن کریم می فرماید: «وَ ما مِنْ دَابَّهٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فی کِتابٍ مُبینٍ ؛ هیچ جنبندهاى در زمین نیست مگر اینکه روزى او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را مىداند همه اینها در کتاب آشکارى ثبت است! [در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا] » طرز روزى رساندن خداوند به موجودات مختلف، راستى حیرت انگیز است،
از جنینى که در شکم مادر قرار گرفته تا حشرات گوناگونى که در اعماق تاریک زمین و لانههاى پرپیچ و خم و در لابلاى درختان و بر فراز کوهها و در قعر درهها زندگى دارند که از دیدگاه علم او هرگز مخفى و پنهان نیستند، و همانگونه که قرآن مىگوید خداوند، هم جایگاه و «آدرس اصلى» آنها را مىداند و هم محل سیار آنان را، و در هر جا باشند روزیشان را به آنان حواله مىکند . پاسخ به شبهه و در پاسخ این سؤال که آیا «روزى» هر کس از آغاز تا پایان عمر تعیین شده، و خواه ناخواه به او مىرسد؟ باید بگوییم درست است که روزى هر کس مقدرو ثابت است، ولى در عین حال مشروط به سعى و تلاش و کوشش مىباشد، و هرگاه این شرط حاصل نشود مشروط نیز از میان خواهد رفت.
حضرت سلیمان رهبر بزرگ‌ترین حکومت دنیا بود. او سربازان بسیار زیادی داشت که برای غذا دادن به آنان، ده‌ها و شاید صدها دیگ بزرگ غذا آماده می‌کرد. یک روز نهنگی به حضرت سلیمان گفت: «ای سلیمان! غذای امروز من را تو بده. امروز می‌خواهم مهمان تو باشم.» سلیمان، درخواست نهنگ را پذیرفت و دستوار داد که چندین دیگ غذا آماده کنند و برای نهنگ، در دریا بریزند. وقتی غذای نهنگ را در دریا ریختند، نهنگ سرش را بالا آورد و همه‌ی آن را یک‌جا قورت داد. نهنگ بعد از تمام کردن غذاها، به سلیمان گفت: «من که هنوز سیر نشدم. من هر روز چندین برابر این، غذا می‌خورم.» سلیمان تعجب کرد و پرسید: «آیا در دریا حیوانات دیگری هم مانند تو هستند که این‌همه غذا بخوردند؟» نهنگ گفت: «آری، هزاران گروه مانند من در دریا هستند.» پیامبر خدا که این حرف را شنید به یاد بزرگی و قدرت خدا افتاد و گفت: «خدا چه پادشاه بزرگی است که به همه‌ی موجودات زنده غذا می‌دهد .» شرط دوم «اخْرُجْ مِنْ وَلَایَهِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛از حکومت خدا بیرون برو و هر چه می خواهی گناه کن.»
در دعای کمیل می خوانیم: «اللَّهُمَّ عَظُمَ سُلْطَانُکَ وَ عَلَا مَکَانُکَ، وَ خَفِیَ مَکْرُکَ وَ ظَهَرَ أَمْرُکَ، وَ غَلَبَ قَهْرُکَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُکَ، وَ لَا یُمْکِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُکُومَتِک؛ اى خدا پادشاهى تو بسیار با عظمت است و مقامت بسى بلند است و مکر و تدبیرت در امور پنهان است و فرمانت در جهان هویداست و قهرت بر همه غالب است و قدرتت در همه عالم نافذ است و کسى از قلمرو حکمت فرار نتواند کرد.» آیا انسان می تواند از زمین و آسمانها خارج شود ؟ آیا می تواند جائی را پیدا کند که ملک خدا و تحت فرمان خدا نباشد؟ قرآن کریم می فرماید:« یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطان؛ اى گروه جنّ و انس! اگر مىتوانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمىتوانید، مگر با نیرویى (فوق العاده) » شرط سوم «اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا یَرَاکَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن.»
قرآن کریم می فرماید: «…وَ کَفى بِرَبِّکَ بِذنُوبِ عِبادِهِ خَبِیراً بَصِیراً ؛ کافى است که خدا نسبت به گناه بندگان خود دانا و بینا است». مضمون « خدا به آنچه می کنید، بیناست» نوزده بار در قرآن کریم بکار رفته است و مضمون« شنوای بینا» یازده بار و مضمون « آگاه بینا» پنج بار و مضمون «خداوند به بیناست» چهار بار، مضمون«پروردگار تو بیناست» و «تو بر احوال ما بینایی» و پروردگارش بر احوال او بینا بود» و «بیناست او به هر چیزی» نیز هر کدام یک بار بکار رفته اند .
شرط چهارم «إِذَا جَاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِیَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ؛ وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می خواهی گناه کن.» قرآن کریم می فرماید: «أَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فی بُرُوجٍ مُشَیَّدَهٍ؛ هر جا باشید، مرگ شما را درمىیابد هر چند در برج هاى محکم باشید .» قرآن کریم در جایی دیگر می فرماید «فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا یَسْتَأْخِرُونَ ساعَهً وَ لا یَسْتَقْدِمُون ؛ و براى هر امّتى اجلى است پس چون اجلشان فرا رسد، نه [مىتوانند] ساعتى آن را پس اندازند و نه پیش»
شرط پنجم «إِذَا أَدْخَلَکَ مَالِکٌ فِی النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِی النَّارِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْت ؛ زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می برد در آتش وارد مشو و هر چه می خواهی گناه کن.» «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَهُ عَلَیْها مَلائِکَهٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُون ؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید، خودتان و کسانتان را از آتشى که سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ کنید: بر آن [آتش] فرشتگانى خشن [و] سختگیر [گمارده شده] اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچى نمىکنند و آنچه را که مأمورند انجام مىدهند.» قرآن در سوره زخرف آیه ۷۷ می فرماید: «وَ نَادَوْاْ یَامَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکمُ مَّکِثُون؛ آنها فریاد مىکشند: «اى مالک دوزخ! (اى کاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)!» مىگوید: «شما در این جا ماندنى هستید پانوشت ۱. شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعیری)، ۱جلد، مطبعه حیدریه – نجف، چاپ: اول، بى تا. ۲. جزائرى، نعمت الله بن عبد الله – مشایخ، فاطمه، قصص الأنبیاء ( قصص قرآن – ترجمه قصص الأنبیاء جزائرى)، ۱جلد، انتشارات فرحان – تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۱ ش.
