رسول خدا می فرماید: حضرت حق فرمود: من سوره فاتحه الکتاب را میان خود و بندگانم تقسیم کرده ام که نصفش مال من است و نصفش مال بندگانم و هر چه که بنده ام از من سؤال کند اجابت می نمایم.

وقتی که بنده ای بگوید: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ خداوند متعال می فرماید: بنده ام به اسم من آغاز کرد و حق است بر من که کارهایش را به سرانجام برسانم و احوالش را مبارک گردانم.

وقتی بگوید: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ خداوند متعال می فرماید: بنده ام مرا حمد کرد و می داند نعمتهایی که دارد از من است و بلاهایی که هست از ناحیه من می باشد که اگر از او بردارم در باره او احسان کرده ام. شما ملائکه ها را شاهد می گیرم که من نعمتهای آخرت را هم به نعمتهای دنیای بنده ام اضافا می کنم و از او بلاها را دفع می کنم، همان طوری که بلاهای آخرت را از او دفع کردم.

وقتی که بنده می خواند: (الرَّحمنِ الرَّحیم). خداوند می فرماید: بنده ام شهادت به رحمان و رحیم بودن من داد. من هم شما را شاهد می گیرم که رحمت خود را در باره او زیادتر کنم و از عطاهای خود به وی ببخشم.

وقتی که بنده بگوید: (مالِک یوْمِ الدِّینِ ). خداوند متعال می فرماید: من شما را شاهد می گیرم.

چون او اعتراف به این کرد که من صاحب روز پاداش هستم من هم در آن روز حساب او را آسانتر می کنم، حسنات وی را قبول می کنم و از گناهانش در می گذرم.

و وقتی که بنده در نماز می گوید: إِیاک نَعْبُدُ خداوند می فرماید:

بنده ام راست گفت، به من عبادت می کند. من شما را شاهد می گیرم که برای عبادت این بنده ام چنان ثوابی بدهم که مخالفین عبادت او به آن ثواب غبطه بخورند.

و وقتی که بنده می گوید: وَ إِیاک نَسْتَعِینُ خداوند می فرماید: این بنده از من یاری خواست و به من پناه آورد. من شما را شاهد می گیرم که در کارهایش به وی یاری دهم و در سختیها او را حمایت کنم و روز قیامت هم دست او را بگیرم و داخل بهشت بکنم.

و وقتی که بنده می گوید: اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ تا آخر سوره حمد خداوند می فرماید: این صراط مستقیم برای بنده من است.

آنچه را که از من خواست به وی می دهم و او را از هر چه که می ترسید امان دادم.

منبع : کلیات حدیث قدسی(ترجمه الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة)، ص: 271 ,