بنده به کسی گفته میشود که به روش بندگی عمل کند 94/02/30
عن مولانا و مقتدانا الإمام المجتبی (ع): «یابْنَ آدَمَ عِفَّ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ تَكُنْ عَابِداً وَ ارْضَ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ تَكُنْ غَنِيّاً وَ أَحْسِنْ جِوَارَ مَنْ جَاوَرَكَ تَكُنْ مُسْلِماً وَ صَاحِبِ النَّاسَ بِمِثْلِ مَا تُحِبُّ أَنْ يُصَاحِبُوكَ بِهِ تَكُنْ عَدْلًا».[1]
اولین روز از ماه شعبان است و امیدواریم که خداوند توفیقات خود را بر ما نازل کند. اگر در ماه رجب به هر دلیلی نتوانستیم حق بندگی خداوند را ادا کنیم، ماه شعبان که ماه رسول الله (ص) است فرصت خوبی است برای انجام اعمال و عباداتی که در این ماه وارد شده است، پس از خداوند متعال بخواهیم که به ما توفیق دهد از این ماه پر خیر و برکت نهایت استفاده را ببریم.
امام حسن مجتبی (ع) در روایت مذکور فرموده است که اى فرزند آدم! نسبت به محرّمات الهى عفیف و پاکدامن باش تا عابد و بنده خدا باشى و راضى باش بر آنچه که خداوندِ سبحان برایت تقسیم و مقدّر نموده است تا همیشه غنى و بى نیاز باشى و نسبت به همسایگان، دوستان و همنشینان خود نیکى و احسان نما تا مسلمان محسوب شوى و با افراد (مختلف) آنچنان برخورد کن که انتظار دارى دیگران همانگونه با تو بر خورد نمایند.
امام مجتبی (ع) در روایت مذکور چهار مطلب را متذکر شده است:
اول: ای فرزند آدم، خود را از محرّمات الهی حفظ کن زیرا بنده به کسی گفته میشود که به روش بندگی عمل کند و روش بندگی کردن این است که انسان خود را از آنچه خداوند متعال حرام کرده است، حفظ کند.
در گذشته دسترسی به گناه به آسانی امروز نبود، اما متأسفانه در زمان کنونی تعداد گناهان و دسترسی به آنها در حال افزایش است به همین دلیل نگرانی نسبت به حوزههای علمیه نیز نسبت به گذشته بیشتر شده است زیرا در گذشته زمانی که یک طلبه وارد حوزه میشد فضای پیرامون او نسبتاً سالم بود ولی متأسفانه امروزه زمینههای لغزش و خطا بسیار زیاد شده است، لذا بیشتر باید مراقب اعمال و رفتار خود باشیم تا گرفتار لغزشها نشویم چرا که در روایات وارد شده است که حفظ دین در آخرالزمان مانند نگه داشتن آتش داغ در دست است.
دوم: به همان چیزی که خداوند به عنوان رزق و روزی برای تو مقدّر کرده است، راضی باش تا احساس بینیازی کنی. گاهی مشاهده میشود که عدهای فقط به دنبال زندگی دنیا هستند و به خاطر آن، آرامش و آسایش خود را از دست دادهاند و به همین خاطر است که امروزه میبینیم که صله رحم در زندگیها کمرنگ شده است و زندگیها صفا و صمیمیت گذشته را ندارد.
سوم: نسبت به همسایگان، دوستان و همنشینان خود نیکى و احسان نما تا مسلمان محسوب شوى. متأسفانه یکی از مشکلاتی که در جامعه وجود دارد این است که حق همسایگان رعایت نمیشود لذا حضرت (ع) در روایت مذکور فرموده است که نسبت به همسایه خود نیکی کنید تا مسلمان [یعنی «مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ يَدِهِ وَ لِسَانِهِ»[2]] باشید، اما امروزه در روابط بین همسایگان همیشه خود را طلبکار و طرف مقابل را بدهکار میدانیم، در حالی که اگر نسبت به یکدیگر تواضع و فروتنی داشته باشیم روابط، بسیار صمیمی و گرم خواهد شد.
چهارم: همانگونه که دوست داریم مردم با ما خوب رفتار کنند، ما نیز باید با مردم خوب رفتار کنیم لذا اگر میخواهیم عادل باشیم باید همان رفتاری که دوست داریم با ما داشته باشند را با مردم داشته باشیم.
[1]. بحارالانوار، ج75، ص112.
[2]. من لایحضره الفقیه، ج4، ص362.
