تذکر اخلاقی: دوری از غفلت95/06/15
اولین جلسه از سال تحصیلی جدید است، امیدوارم خداوند متعال به ما توفیق دهد که با صحت و سلامت و عافیت و توفیق بیشتر بتوانیم این سال تحصیلی را از آغاز تا پایان پشت سر بگذاریم.
قبل از شروع بحث، توجه به این نکته لازم است که از همین روز اول شروع درس، جدی باشیم، مطالعه کنیم، مباحثه کنیم، به کتب مورد نظر مراجعه کنیم و آنچه را که دریافت می‌کنیم یادداشت کنیم، با قرآن مأنوس باشیم و قبل از خروج از خانه حتماً تلاوت قرآن داشته باشیم، بعد از نماز مقید باشیم که ادعیه وارد شده را بخوانیم و عبادت بیشتری داشته باشیم چرا که این امور اگر برنامه انسان باشد او را از غفلت دور خواهد کرد، دوری از قرآن و ادعیه و عبادت باعث غفلت انسان میگردد و به همین خاطر است که روایات زیادی در رابطه با غفلت وارد شده است که هشداری است برای اینکه انسان مواظب باشد غفلت او را فرا نگیرد که به دو روایت در این رابطه اشاره می‌کنیم؛
روایت اول: امام صادق (ع) فرموده است: «كَانَ فِيمَا وَعَظَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِهِ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ (ع) أَنْ قَالَ لَهُ: يَا عِيسَى كُنْ حَيْثُمَا كُنْتَ مُرَاقِباً لِي»[1].
امام صادق(ع) فرموده است که یکی از پندهای خدا به حضرت عیسی (ع) این است که خداوند متعال به عیسی بن مریم (ع) فرمود که ای عیسی هرجا هستی مرا در نظر داشته باش.
از این روایت فهمیده میشود که انسان در هر جا و مکانی باید خدا را ناظر بر خود بداند، در خیابان، منزل، مسافرت، سرسفره غذا، کنار زن و بچه، خلاصه در هر جا و در هر حالی خدا را ناظر بر خود و اعمالش بداند. این جمله این قدر زیباست که خوب است آدم آن را با خط خوش و زیبا بنویسد و تابلو کند و در اطاق خود نصب نماید تا نگاه به آن تلنگری باشد به اینکه مبادا از یاد خدا غافل گردد و غفلت او را فرا گیرد.
روایت دوم: امام باقر (ع) از حضرت رسول اکرم (ص) نقل کرده است که حضرت (ص) فرموده است: «طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ خَوْفُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ خَوْفِ النَّاس»[2].
امام باقر (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده است که حضرت (ص) فرموده است که خوشا به حال کسی که ترس او از خدا موجب نترسیدن او از مردم شود.
آدمی که از خدا می‌ترسد از غیر خدا هراسی ندارد، علت اینکه ما از غیر خداوند متعال می‌ترسیم این است که از خداوند تبارک و تعالی غافل شدهایم، اگر مبنایمان کلام مولا امیرالمومنین علی (ع) باشد که فرموده است: «عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ»[3]، غیر خدا را کوچک خواهیم دید و دیگر از غیر خدا نخواهیم ترسید.
آیت الله جوادی عاملی (حفظه الله تعالی) میفرمود که، در یکی از سفرهایی که به حج داشتم خدمت مرحوم علامه طباطبایی(ره) رسیدم، گفتم که میخواهم حج بروم، نصیحتی بفرمایید ایشان بی‌مقدمه شروع کرد به تلاوت آیه شریفه: «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ»[4]، خداوند متعال فرموده است که به یاد من باشید تا من نیز به یاد شما باشم. کسی که خدا به یاد او باشد در همه حال مراقب و مواظب او خواهد بود و هر جا انسان حرکت می‌کند اوست که نگهدارش است و کمکش می‌کند تا غفلت او را فرا نگیرد. انشاءالله خداوند متعال ما را کمک کند تا نلغزیم و از مسیر او خارج نشویم.
[1]. محمدباقر، مجلسی (علامه مجلسی)، بحار الانوار (ط- بیروت)، ج14، ص293.
[2]. محمد بن يعقوب، كلينى، الكافي (ط- الإسلامية)، ج8، ص169.
[3]. نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص303.
[4]. «البقرة»: 152.
