جلسه دوم فاطمیه دفتر آیت الله مکارم / مبارزه حضرت صديقه طاهره، عامل بازگشت مدار تاريخ به مدار ايمان و ولايت

در قرآن کریم آمده است که «الم تر الي اللذين بدلوا نعمت الله كفرا و احلوا قومهم دار البوار جهنم يصلونها و بئس القرار»(ابراهيم/28) در واقع قرآن كريم، اتفاق بعد از رحلت رسول اكرم را تبديل نعمت به كفر مي داند. خداي متعال، نعمتي را به وسيله نبي اكرم نازل كرد و به اتمام رساند و رسول اكرم، به دستور خداي متعال، حجاب را از اين نعمت برداشت. قرار بود تا اين نعمت ظاهر شود. البته همه انبياء به اندازه ظرف خودشان از اين حقيقت پرده برداشتند. ولي رسول اكرم از اين نعمت در مرحله كمالش پرده برداشتند تا اين نعمت براي هميشه در غيب باقي نماند. اگر اين نعمت ظاهر مي شد و باران اين رحمت، بر جوامع انساني مي باريد، همه جوامع را احيا مي كرد. چرا كه ولايت، حقيقت كلمه ماء و سرچشمه حيات است. فلذا وقتي نسيم رحمت ظهور ولايت امام زمان، بر قلب انسانها بوزد عالم به حيات طيبه مي رسد و شمس نبي اكرم از وجود مقدس ايشان تجلي مي كند و زمين با نور امام روشن مي شود كه گويا عالم، عالم ديگري مي شود.

اگر كسي در محيط ولايت حقه باشد، سراسر حيات او عبادت است؛ متجر او هم مسجد است ولي كسي كه در ولايت اولياي باطل است، مسجد او هم مَلهي است. بنا بود چنين اتفاقي بيفتد و نور نبي اكرم در امير مومنان تجلي كند. ولي اين حقيقت در حجاب رفت. وقتي اين پرده بر حقيقت اين نور افتاد، عالم را تبديل به جهنم نمود. البته اهل ولايت همواره قلب هايشان به اين نور روشن است ولي قرار بود كل عالم به اين نور برسد وسير عالم، در نور باشد. بايد زمين سراسر بيت النور مي شد. اقدام وجود مقدس صديقه كبري براي اين بود تا مسير عالم به جاي خود بازگردد و البته حضرت نيز به دنبال دولت مستعجل نبودند.

چنان كه اميرمومنان، خطاب به آن شخصي كه به ايشان توصيه مي كند تا براي باز پس گيري خلافت اقدام كنند مي فرمايند: كسي كه ميوه را در غير زمان خودش بچيند همانند كسي است كه در زمين ديگري بذر بكارد. حضرت زهرا سلام الله عليها مي خواستند مسير تاريخ را به مدار ولايت و حقيقت ايمان بازگردانند و اين كار را نيز به تمام انجام دادند و حجت بر همه واضح نمودند. تنها كسي كه مي توانست در آن ميدان به صحنه بيايد، حضرت زهرا بود. آن جا نه جاي سلمان بود، نه ابوذر و مقداد و نه ديگري. اميرمؤمنان هم مأمور به صبرند.