تاريخ پخش :: 1358/6/14 رهبری در قرآن

بايگاني سالانه - 1358



قابل توجه کاربران محترم:
برنامه درسهایی از قرآن، پس از ضبط پیاده می شود و به جهت حفظ امانت، متن کامل آن در سایت قرار می گیرد، اما همواره بخش هایی از برنامه به جهت محدودیت زمان و رعایت حال مخاطبان، از تلویزیون پخش نمی گردد، آنچه به عنوان برنامه ی درسهایی از قرآن قابل استناد است، آن چیزی است که از تلویزیون پخش می گردد و در فایل صوتی برنامه قابل دسترسی می باشد.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و علی اهل بیته و لعنتة الله علی اعدائهم اجمعین من الان إلی قیام یوم الدین.
بحثی كه اینجا برای برادران دارم درباره رهبری در قرآن است. آیاتی كه در این زمینه است را می‌نویسم. مقام رهبری پس از آزمایشاتی است، حدیثی داریم كه خداوند ابراهیم(علیه السلام) را چند نوع آزمایش می‌كند، مثلاً می‌گوید مخالفین تو بنا دارند كه آتشی برافروزند و تو را در آتش اندازند حاضری؟ می‌گوید بله در راه تو به استقبال خطر می‌روم، این امتحان قبول می‌شود یك مقام می‌گیرد، باز یك امتحان دوم، از زن بگذر، از بچه بگذر، هر امتحانی خدا از ابراهیم می‌كند و قبول می‌شود یك مقامی به او می‌دهد.
آخرین مقام، مقام رهبری است، كه این آیه را بد نیست كه بلد باشید «إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا» البقرة/124 من تو را امام مردم قرار دادم، بیخودی نیست چون تو از امتحانات موفق بیرون آمدی من تو را امام قرار می‌دهم.
پس مقام امامت از طرف خداست(إنی) اول به انبیاء داده می‌شود بعد از انبیاء به نمایندگان بعد از خودشان، منتهی خداوند حكیم است و معنای حكیم این است كه كار نابجا نمی‌كند، امامت را به هر كسی نمی‌دهد ابراهیم وقتی مقام امامت را گرفت گفت «وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» البقرة/124 یعنی خدایا این مقام امامتی كه بعد از چند امتحان به من دادی به ذریه و دودمان من هم بده، خدا فرمود این مقام امامت نائل نمی‌شود به ظالمین. امامت نور چشمی نیست كه حالا كه مقام امامت را به ابراهیم دادیم به دودمان او هم بدهیم.
نامه رسان نامه را از اداره پست می‌آورد و به شما می‌دهد یكوقت می‌ایستد و نامه را برای تو می‌خواند راهنمائی‌ات هم می‌كند، اگر مقام رهبری را كسی نداشته باشد و فقط نبّی باشد باید مطلب را به مردم بگوید دیگر نظارت لازم نیست، ولی پیغمبر ما هم نبی بود و هم امام بود.
برای رهبری نظامی در قرآن دو تا وصف شده است، یكی شناخت تاكتیك و یكی قدرت بدنی خوب، كه بتواند طرح بدهد و خوب بتواند طرح را پیاده كند. گروهی از انقلابیون آمدند نزد پیامبرشان و گفتند ما برای اینكه از شر ستمگران نجات پیدا كنیم دست به انقلابی بزنیم منتهی تو كه رهبر ما هستی یك فرمانده نظامی برای ما تعیین كن، پیغمبر هم از طرف خدا شخصی را انتخاب كرد گفتند این فامیلش است و خودش فقیر است، قرآن جواب می‌دهد كه شما از رهبر نظامی چی می‌خواهید؟ شما می‌خواهید اقدام كنید، رهبرتان «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْكُمْ» بدرستی كه خدا این شخص ثالث را برای شما انتخاب كرد شما می‌خواهید شروع كنید این رهبر است، به رهبری او شروع كنید. خدا او را انتخاب كرده «وَزَادَهُ بَسْطَةً» و اینكه شما می‌گوئید این چه رهبری است مگر شما می‌خواهید كه از او وام بگیرید؟ اگر می‌خواهید وام بگیرید آن كسی كه می‌خواهد به شما وام بدهد باید پول داشته باشد، شما كه نمی‌خواهید وام بگیرید، شما در یك مسئله نظامی رهبر می‌خواهید آنكه برای رهبری نظامی مطرح است را این شخص دارد « وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ» البقرة/247 خداوند هم علم او را زیاد كرده است و هم جسم او را، هم آگاه است و هم قوی، هم مغز دارد و هم بازو، هم طرح می‌دهد و هم مجری طرح است، هم علم دارد هم قوی است.
در قرآن یكسری گروهها را نام برده كه از اینها پیروی نكنید در یكسری برنامه‌ها گفته‌اند كه گوش به حرف كدام گروه ندهید و رهبری‌شان را قبول نكنید از آنها اطاعت نكنید.
چه كسانی را باید ملت مسلمان از آنها پیروی نكند؟ ما وقتی خط كشی را گرفتیم گفتیم آقا طبق این خط كش باید عمل كرد، معیارهای قرآن خیلی راحت است، قرآن به یكسری گفته كه اینها حق ریاست ندارند، اول كسی كه دارای قلب غافل است، پیرو هوی، تندرو نابجا، كسی كه غافل است و كاری به مكتب الهی و رضای حق ندارد از خدا غافل است از خودش و جامعه غافل است این فراموشی در قرآن مرتب آمده است «نَسُوا اللَّهَ» خدا را فراموش می‌كنند «فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ» الحشر/19 گاهی بخاطر اینكه خدا را فراموش می‌كنند منافع خودشان را هم فراموش می‌كنند، جامعه و خودشان را هم فراموش می‌كنند. «نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ» ص/26 كسانی كه خدا را فراموش كردند جامعه و خودشان را فراموش كردند، و روز حساب را فرموش كردند، اینها حق رهبری ندارند.
«وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا» الكهف/28 پیروی نكن كسی را كه مستحق این است كه ما قلب او را غافل كنیم، و تبعیت و پیروی می‌كند منتهی از هوی نفس، افراطی است، تندرو نابجا است، گاهی وقتها لازم است كه انسان تندرو باشد اما در این آیه سه گروه از مقام فرمان دادن منع شده اند.
پیروی از كفار ممنوع، البته كافر و منافق ما چند نوع داریم، كفار گاهی مزاحم هستند و گاهی مزاحم نیستند، اگر مزاحم هستند «لَمْ یُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِیَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ» الممتحنة/8 چون شما را از دیارتان اخراج نكردند و به شما ظلم نكردند و كاری به كار شما ندارند، شما هم نیكی كنید، اگر آنها كاری به كار شما ندارند شما هم كاری به كار آنها نداشته باشید، اما اگر كافر دارد ضربه می‌زند آنجا «جَاهِدْ الْكُفَّارَ» التوبة/73 شما باید بلند شوید.
منافق هم دو جور داریم یكوقت منافق بی حس و حال وارفته است، یكوقت منافق توطئه گر، اگر منافق بی حس و حال بود گرچه آنچه در زبانش می‌گوید در قلب او نیست منافق است، اما خطری ندارد، قرآن می‌گوید نسبت به اینها اُذن باشید، یعنی گوش باشید، داریم كه منافقین می‌آمدند خدمت پیغمبر و وقت حضرت را می‌گرفتند به خیال خودشان می‌خواستند افكار پیغمبر را پر كنند، پیغمبر هر چه اینها می‌گفتند گوش می‌داد، اینها كه بیرون می‌رفتند به خیال خودشان پیغمبر را تسلیم حرفهای خودشان كرده‌اند می‌گفتند ما رفتیم و وقت خصوصی گرفتیم و حرفهای خودمان را زدیم آیه نازل شد «وَیَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ» می‌گویند هر چه به پیغمبر گفتیم شنید «قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَكُمْ» التوبة/61 به آنها بگو كه شنید، اما خیال نكن كه تحت تاثیر شما است.
اگر منافق خطرناك شد، مثلاً مسجد می‌سازد برای كوبیدن مسجد، مسجد ضرار را ساخت برای اینكه مسجد پیغمبر را از بین ببرد، آن حسابش این است كه باید مسجدش را خراب كرد، اگر توطئه گر بود باید با آنها جهاد كرد.
آیات زیادی داریم «فَلَا تُطِعْ الْكَافِرِینَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِیرًا» الفرقان/52 از كفار پیروی نكنید با اینها جهاد كنید، جهاد بزرگ، این برای كفاری است كه دست به توطئه می‌زنند و به مسلمانها ضربه می‌زنند.
اصولاً مسئله رهبر و اینكه انسان الگوی ملت باشد یكی از دعاهای مومنین است «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» الفرقان/74 الان مسلمانهای ایران الگوی شدند برای باقی كشورهای اسلامی، و باقی كشورهای اسلامی باید الگو و امام بشوند برای باقی كشورهای غیر اسلامی، تا انشاءالله مقدمه برای حكومت حضرت مهدی(علیه السلام) باز بشود.
افرادی هستند بی شخصیت، افراد جفاكار، افراد مسخره كننده و سخن چین، این سری افراد را یك آیه داریم توی قرآن كه می‌فرماید گوش به حرفشان ندهند افراد بی شخصیتی كه همه‌اش با قسم و تظاهر به دین می‌خواهند جای خودشان را توی جامعه باز كنند «وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِینٍ» القلم/10 كسی كه هی اشتباه می‌كند و هی قسم می‌خورد، هر وقت یك افشاگری علیه او می‌شود انكار می‌كند با قسم، افرادی كه با تظاهر خودشان را در جامعه جا می‌زنند باید مطرود بشوند. (مهین) یعنی بی شخصیت هستند البته مهین فارسی یعنی ماه كه اسم بعضی دختر خانم‌های ما هست، مهین عربی توهین و اهانت است، «هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِیمٍ» القلم/11 یعنی مسخره می‌كنند و طعنه می‌زنند و نیش می‌زنند اینهایی كه ضربه می‌زنند اینها را الگو قرار ندهید «هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِیمٍ» القلم/11 نمیم یعنی كسی كه سخن چینی می‌كند، خلاصه اینكه در این آیاتی كه ما خواندیم. . .
رهبری آسمانی از طرف خدا تعیین می‌شود منتهی برنامه این است كه خداوند پیغمبر را تعیین می‌كند پیغمبر هم امام را تعیین می‌كند امام هم نایب امام را با اوصافی معین می‌كند پس رهبری از دید اسلامی از طرف خداست.
بیخودی خدا شخصی را رهبر نمی‌كند وقتی می‌خواهد ابراهیم را رهبر قرار بدهد پس از چند آزمایش است آزمایش سنگین، رهبری به نور چشمی واگذار نمی‌شود، «وَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ» الشعراء/151 آدمهایی كه اسرافكاری می‌كنند پول دستشان می‌آید ولخرجی می‌كنند اینها را الگو قرار ندهید. «لَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ» الأعراف/142 مفسد را الگو قرار ندهید، افراد مفسد لیاقت ندارند كه افراد جامعه از آنها پیروی كنند.
والسلام علیكم و رحمه الله و بركاته