قالَ رَسُولُ اللهِ صَلَي اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ:
بادِروُا بِعَمَل ِالْخَيْرِ قَبْلَ اَنْ تُشْغَلْوا عَنْهُ وَ احْذَرُوا الذُّنُوبَ فَاِنَّ العَبْدَ يَذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْبَسُ عَنْهُ الرِّزْقُ[1]

ترجمه حدیث: حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه واله و سلّم فرمودند:
به کارهاي نيک (حسنات، مستحبات) مبادرت بورزيد قبل از آن که دستتان از انجام عمل خير کوتاه شود و از عمل خير بازداشته شويد، و از گناهان بپرهيزيد و دوري کنيد، چون هنگامي که بنده­اي مرتکب گناه مي شود، تمام روزي يا قسمتي از آن حبس مي شود و به او داده نمي شود و محروم مي گردد.

شرح حدیث: مبادرت در اعمال خير يعني انسان کارهايي را که توشه آخرت او مي باشد به تأخير نيندازد و به سرعت انجام دهد. زيرا ممکن است تأخير در انجام عمل خير باعث شود توفيق از او سلب شده و نتواند آن را انجام دهد. بعد هم انسان بايد مراقبت کند عمل خيري که انجام داده از بين نرفته و براي او حفظ گردد.
ديگر اين که انسان بداند خداوند، ربّ يعني پرورش دهنده اوست و او عبد و بنده خداوند است؛ اگر آنچه را خداوند براي انسان نهي نموده است، مانند انجام گناهان -نعوذبالله- انجام دهد، اثر وضعي گناه اين است که براي او گرفتاري و مشکل درست مي کند. بسياري از گرفتاري­ها و گره هاي زندگي انسان منشأ و باعث آن گناهان مي­باشد. کار خداوند بي­حساب نيست و انسان نبايد دستورات خدا را زير سؤال ببرد. بلکه اعمال، اعتقادات، نيّات و... خود را زير سؤال ببرد.
يکي از آثار گناه روي روزي انسان است، رزق و روزي خداوند وسيع و بي­انتهاست که شامل روزي­هاي دنيوي، اخروي، مادّي و معنوي فراوان است که رزق­هاي مادي و دنيوي قسمتي از آن است که با انجام اعمال خير و ترک گناهان نصيب انسان مي شود و...

[1]بحارالانوار، جلد 74، صفحه 172