قالَ عَليٌ اَميرالمُوْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ:
رَحِمَ اللهُ إمْرَأً بادَرَ الأجَلَ وَ اَكْذَبَ الأَمَلَ وَ اَخْلَصَ العَمَلَ[1]

ترجمه حدیث: حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
رحمت خداوند بركسي كه مرگ را فراموش نكند و در انتظار كوچ كردن از اين نشئه به نشئه ديگر باشد و آرزوها را تكذيب كند. آنگاه كه عمل خير انجام مي­دهد، فقط براي خداوند بوده و اخلاص داشته باشد.

شرح حدیث: انسان بداند كه مصيبت او از دگرگون شدن اين سه چيز است؛ اوّل مبادرت به انتهاي اجل يعني مرگ را فراموش نكند و نگويد: مردن بي مردن. زيرا همين فراموش كردن مرگ منشأ اين مي شود كه دست انسان به گناه، معصيت و خطا آلوده شود و آنگاه ديگر نمي تواند تكذيب آرزو كند كه يكي از آرزوها ماندن هميشگي در دنيا مي باشد.
او مرگ را باور ندارد و فراموش مي كند و دنبال آرزوها مي­رود و فريب نفس را خورده كه به او وعده هاي مختلف و طول و دراز و دروغ مي­دهد و نفس را رها مي كند و دنبال او مي­رود. نتيجه اين مي شود كه شيطان در اعمال او دخالت داشته و هركاري كه انجام مي­دهد چه اعمال عبادي و چه كمك به خانواده، دوست، همكار، مردم و... اخلاص نداشته و براي خداوند نباشد. يعني اعمال انسان نجات دهنده او نمي­باشد و بي­اثر و فايده است و نتيجه آن بيچاره شدن انسان است.

[1]غرر و درر آمدي، صفحه 163، شماره 3160