رُوِيَ عَن عَلّيٍّ اَميرِالمُؤمِنينَ عَلَيهِ السّلامُ فيما اَوصي بِالحَسَنِ قالَ:
وَاعلَم اَنَّ الَّذي بِيَدِهِ خَزائِنُ السَّمواتِ وَالاَرضِ قَداَذِنَ لَكَ فِي الدُّعاءِ، وَ تَكَفَّلَ لَكَ باِلاِجابَةِ، وَ اَمَرَكَ اَن تَسألَهُ لِيُعطِيَكَ، وَ تَستَرحِمَهُ لِيَرحَمَكَ، وَلَم يَجعَل بَينَكَ وَ بَينَهُ مَن يَحجُبُه عَنهَ وَلَم يُلجِئكَ اِلي مَن يَشفَعُ لَكَ اِلَيهِ، .... ثُمَّ جَعَلَ في َيَديكَ مَفاتيحَ خَزائِنِه بِما اَذِنَ لَكَ فيهِ مِن مَسألَتِهِ، فَمَتي شِئتَ استَفتَحتَ بِالدُّعاءِ اَبوابَ نِعمَتِهِ[1]،…

ترجمه حدیث: حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
بدان آن كسي كه تمام خزائن و گنج­هاي آسمان و زمين در دست اوست، به تو اجازه داده است كه از او درخواست كني و اجابت درخواست و دعاي تو را ضمانت و كفالت كرده است، و تو را امر كرده كه از او درخواست كني تا او به تو عنايت كند، و از او طلب رحمت كني تا او تو را مورد رحمت خويش قراردهد، و ميان تو و خودش مانع و حجابي قرار نداده تا اين كه كسي يا چيزي مانع دعا و درخواست تو شود. و تو را پناهنده به كسي نكرده است كه او شفاعت تو را نزد او كند... حضرت در ادامه فرمود سپس خداوند كليد گنجينه هاي خود را با اجازه درخواست كردن از او در دست تو قرارداده است. پس هرگاه خواستي، با دعا كردن درِ گنجينه هاي آسمان و زمين را باز كن.

شرح حدیث: انسان بداند هر وقت و هركجا كه بخواهد مي­تواند با خداي خود حرف زده و از او درخواست كند؛ غم و غصّه ها و حاجت هاي خود را به او بگويد، اما بداند دعا قطع و وصل است؛ يعني استجابت دعا در اين است. قطع انسان از تمام وسايل مادّي و حتي ابزارهاي معنوي كه اين ابزارها براي رسيدن به اوست و خود به خود كارساز نيست. بايد نگاه استقلالي به ابزارهاي معنوي نداشته باشد و بداند هرچيزي به اذن خداوند كارساز است و وصل به پروردگار متعال است و اين باعث مي شود تا دعا به اجابت برسد. ديگر اينكه انسان در دعا كم نگذارد، هم براي ديگران بخواهد و هم براي خود چه در رابطه با امور مادي و چه معنوي كه انشاء ا... برآورده شود.

[1]نهج البلاغه، نامه 31، صفحه 398