قالَ عَلِيٌّ اَميرالمُؤمِنينَ عَلَيهِ السَّلامُ:
اَلتَّقَرُّبُ اِلَي اللهِ تَعالي بِمَسأَلَتِه وَ اِلَي النّاسِ بِتَركِها[1]

ترجمه حدیث: حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
تقرّب به خدا پيدا كردن و به او نزديك­تر شدن، به درخواست كردن از او وابسته بوده و تقرّب به مردم، به اين­كه ازمردم درخواستي نكند.

شرح حدیث: در روايات داريم: اعمالي باعث تقرّب و نزديكي انسان به خداوند مي­شود كه سرآمد آن­ها اطاعت از خداوند، انجام فرامين الهي و انجام واجبات، ترك محرمات، آلوده نشدن انسان به معصيت كه تعبير به ورع مي­شود و از لحاظ بيروني و دروني اخلاص در عمل و نيّت و... است.
در اين روايت حضرت علي علیه السلام مي­فرمايند: درخواست و دعا كردن از خداوند باعث قرب به خداوند و نزديكي انسان به او مي­شود. يك وقت انسان از خداوند درخواست قرب مي­كند كه از حاجت­ها بوده و خوب است ولي در اين جا مسأله بالاتر است، كه انسان همه چيز خود را اعمّ از مادي و معنوي، دنيايي و آخرتي را از خداوند بخواهد. همين درخواست، موجب نزديكي او به خداوند مي­شود و خداوند به او آبرو داده و آبروي بيش­تري كسب خواهد كرد.
در مقابل اگر مي خواهي پيش مردم آبرو پيدا كني، از آنان خواسته و درخواستي نداشته باش، زيرا همين كه به مردم رو بيندازي، آبرويت از دست مي­رود، زيرا مردم فقط يك وسيله هستند و اين وسيله زماني قابل استفاده است كه صاحب وسايل يعني خداوند بخواهد و تا خداوند چيزي را نخواهد هيچ حركتي انجام نمي­شود. پس فقط درخواست از خداوند است كه باعث رسيدن انسان به مقصود و افزايش آبروي او مي­گردد.
انسان بداند كه هيچ دعايي نزد خداوند رد نمي­شود، زيرا خداوند آن درخواست را اجابت مي­كند و اگر به صلاح او نباشد، چيز ديگري كه خير او مي­باشد به جاي آن عنايت مي­فرمايد؛ البتّه انسان بايد موانع استجابت دعا مانند گناه و... را برطرف نمايد.

[1]غرر و درر آمدي، صفحه 199، شماره 3953