قالَ عَلِيٌّ اَميرالمُؤمِنينَ عَلَيهِ السَّلامُ:
اَلتَّقَرُّبُ اِلَي اللهِ تَعالي بِمَسأَلَتِه وَ اِلَي النّاسِ بِتَركِها[1]
ترجمه حدیث: حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:
تقرّب به خدا پيدا كردن و به او نزديكتر شدن، به درخواست كردن از او وابسته بوده و تقرّب به مردم، به اينكه ازمردم درخواستي نكند.
شرح حدیث: در روايات داريم: اعمالي باعث تقرّب و نزديكي انسان به خداوند ميشود كه سرآمد آنها اطاعت از خداوند، انجام فرامين الهي و انجام واجبات، ترك محرمات، آلوده نشدن انسان به معصيت كه تعبير به ورع ميشود و از لحاظ بيروني و دروني اخلاص در عمل و نيّت و... است.
در اين روايت حضرت علي علیه السلام ميفرمايند: درخواست و دعا كردن از خداوند باعث قرب به خداوند و نزديكي انسان به او ميشود. يك وقت انسان از خداوند درخواست قرب ميكند كه از حاجتها بوده و خوب است ولي در اين جا مسأله بالاتر است، كه انسان همه چيز خود را اعمّ از مادي و معنوي، دنيايي و آخرتي را از خداوند بخواهد. همين درخواست، موجب نزديكي او به خداوند ميشود و خداوند به او آبرو داده و آبروي بيشتري كسب خواهد كرد.
در مقابل اگر مي خواهي پيش مردم آبرو پيدا كني، از آنان خواسته و درخواستي نداشته باش، زيرا همين كه به مردم رو بيندازي، آبرويت از دست ميرود، زيرا مردم فقط يك وسيله هستند و اين وسيله زماني قابل استفاده است كه صاحب وسايل يعني خداوند بخواهد و تا خداوند چيزي را نخواهد هيچ حركتي انجام نميشود. پس فقط درخواست از خداوند است كه باعث رسيدن انسان به مقصود و افزايش آبروي او ميگردد.
انسان بداند كه هيچ دعايي نزد خداوند رد نميشود، زيرا خداوند آن درخواست را اجابت ميكند و اگر به صلاح او نباشد، چيز ديگري كه خير او ميباشد به جاي آن عنايت ميفرمايد؛ البتّه انسان بايد موانع استجابت دعا مانند گناه و... را برطرف نمايد.
[1]غرر و درر آمدي، صفحه 199، شماره 3953