رُوِيَ اَنَّهُ سَئَلَ رَجُلٌ عَنِ الصّادِقِ عَلَيهِ السَّلامُ اَن يُعَلِّمَهُ مايَنالُ بِهِ خَيرَالدُّنيا وَ الاخِرَةِ وَ لايُطَوِّلُ عَلَيهِ فَقالَ عَلَيهِ السَّلامُ: لاتَکذِب[1]
ترجمه حدیث: شخصي خدمت امام صادق عليه­السلام رسيد و از حضرت درخواست کرد که به او کاري بياموزد که به خاطر آن کار، به خير دنيا و آخرت برسد و طولاني هم نباشد.
امام صادق عليه السلام فرمودند: دروغ نگو.

شرح حدیث: در زمان ائمه معصومين علیهم السلام مرسوم بوده است که خدمتشان مي­رسيدند و تحفه­اي مي­گرفتند و مي­رفتند. اين شخص انسان باصفايي است که از حضرت علیه السلام چنين درخواستي مي­کند. دراين روايت خيلي ظرافت است. درخواست انجام کاري را مي­کند ولي حضرت نمي­فرمايند فلان عمل را انجام بده؛ بلکه مي­فرمايند دروغ نگو و بدان که در آن خير دنيا و آخرت است.
در روايتی امام باقر علیه السلام، در بيان زشتي دروغ و مقايسه آن با ديگر پليدي­ها مي­فرمايد: «إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لِلشَّرِ اَقفَالاً وَ جَعَلَ مَفَاتِيحَ تِلکَ الاَقفَالِ الشَّرابَ وَ الکِذبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ[2] » خداوند براي بدي­ها قفل­هايي قرار داد که کليد آن همانا شراب است و دروغ از شراب بدتر است.
مبداء بسياري از فسادها و شرور، چه فردي و چه اجتماعي دروغ است. منشاء تمامي اديان فاسده و منحرفه دروغ است. بعضي براي برطرف شدن مشکلات و يا برآورده شدن حاجات و يا رسيدن به مقامي معنوي چهل روز اعمالي را انجام مي­دهند و از انجام بعضي کارها خودداري مي­کنند. انسان بداند اگر چهل روز دروغ نگويد، کارش درست مي شود و هر گره­اي که دارد باز مي­شود، چون بزرگ­ترين گره و بدترين شرور دروغ است؛ زيرا دروغ توفيق انجام بسياري از اعمال خوب را از انسان مي­گيرد و پرهيز از آن، توفيق اعمال صالح را به انسان مي­دهد. اگر انسان­ها صادق بودند، ديگر خيانت، غلّ و غشّ، نفاق، تکبّر، تهمت و ريا وجود نداشت.

[1] بحار الانوار، جلد 75، صفحه 241
[2]اصول کافي، جلد2، صفحه 338