رُوِیَ عَنِ الصّادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ:
قالَ مُوسی عَلَیهِ السَّلامُ: یا رَبِّ أیُّ خَلقٍ اَبغَضُ اِلَیکَ، قالَ الَّذی یَتَّهِمُنی، قالَ وَ مِن خَلقِکَ مَن یَتَّهِمُکَ؟ قالَ نَعَم اَلَّذی یَستَخیِرُنی فَأخِیرُ لَهُ وَالَّذی أقضِی القَضاءَ لَهُ وَ هُوَ خَیرٌ لَهُ فَیَتَّهِمُنی[1]

ترجمه حدیث: حضرت موسی «علیه­ السلام» عرض کرد: پروردگار من! مبغوض­ترین افراد نزد تو کیست؟ خداوند فرمود: کسی که به من تهمت می­زند. حضرت موسی «علیه­السلام» عرض کرد: چه کسی به تو تهمت می­زند؟‌ فرمود: کسی که از من می­خواهد تا برای او خیری انتخاب کنم و من هم برای او خیر انتخاب کرده و خیر می­خواهم، و کسی که صلاح و خیر او را در چیزی می­بینم و آن قضا را خودم برای او فرمان می­دهم که برای او دارای خیر و صلاح است، امّا او به من تهمت می­زند.

شرح حدیث: خداوند در جواب، دو گروه از افراد را ذکر می­کند: یک گروه، ازخدا چیزی می­خواهند و رو به خدا می­کنند و از او در خواست می­کنند که انتخاب کند و او هم انتخاب می­کند. گروه دیگر کسانی هستند که از خداوند نمی­خواهند برای آنها چیزی انتخاب کند، ولی خداوند که صلاح آنها را می­داند، با فرمان تکوینی (هدایت تکوینی همان قضا و قدر الهی است و با در نظر گرفتن خیر آنها می­باشد.) به خداوند تهمت می­زنند؛ به این معنا که نعوذ بالله می­گویند: خداوند برای من خوب نخواسته است. و متأسفانه خیلی­ها توجّه به این ندارند.
انسان باید بداند که خداوند هیچ وقت برای او بد نمی­خواهد، بلکه خداوند که خیر مطلق است، هرچه از او صادر شود خیر است و برای هیچ موجودی بد نمی­خواهد و گره به کار هیچ انسانی نمی­اندازد؛ بلکه این خود انسان است که به خود بد کرده است و این اثر و محصول عمل او می­باشد. انسان باید دقّت کند در اعمال خود و ببیند چه کرده است؟ اگر انسان حنظل را که میوه­ای تلخ است بکارد، گلابی شیرین نطنز برایش می­آورد؟! هرگز چنین نخواهد شد. خداوند هرگز گره به کار انسان نمی اندازد، بلکه گره از کار او باز می­کند.

[1]بحار الانوار، جلد68، صفحه 142