آفتی برای دینداری
شرح دعای دعای بیست و نهم ماه رمضان
کسی که مال عیب دار را به دیگری میفروشد و عیب آن را مخفی میکند، مسلمان نیست.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَةِ
ای خدا در این روز مرا به رحمت خود درپوشان
وَ ارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَ الْعِصْمَةَ
و هم توفیق و حفظ از گناهان روزی فرما
وَ طَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیَاهِبِ التُّهَمَةِ
و دلم را از تاریکیهای شکها و اوهام باطل پاک دار
یَا رَحِیماً بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِین
ای خدای مهربان بر اهل ایمان.
اللَّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَةِ
ای خدا من را به رحمت خودت بپوشان؛ «غش» به معنی مخفی کردن است؛ اگر کسی عیب جنس را بپوشاند در اصطلاح میگویند: غش در معامله کرده است و در حدیث آمده است که: « لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً » [من لایحضره الفقیه ج : 3 ص : 273 ؛ قَالَ لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً ] کسی که آب در شیر میریزد به مردم میفروشد مسلمان نیست؛ کسی که مال عیب دار را به دیگری میفروشد و عیب آن را مخفی میکند، مسلمان نیست و هم چین آدمی خیر هم نمیبیند. اگر رحمت الهی شامل حال ما بشود خیر زیادی به ما میرسد.
وَ ارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَ الْعِصْمَةَ
خدایا به من توفیق بده؛ تا موفق به نماز شب بشوم؛ توفیق خواندن دعای ابو حمزه را عنایت کن و ... !
سه خصلت مؤمن
امام جواد علیهالسلام فرمودند: مؤمن به سه خصلت محتاج است که اولین آنها توفیق است .
دوم، مؤمن به واعظ درونی محتاج است تا همیشه حواس او جمع باشد و از احوال دنیا عبرت آموزی کند؛ همیشه به خودتان بگویید که تا کی از خدا غافل هستی!
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این چند روزه دریابی [سعدی شیرازی(ره)]
سوم- « قبولُ مِن مَن یَنصحه» هر کس که تو را نصیحت میکند از او بپذیر[مستدرک الوسائل ج : 8 ص : 329] ؛ هر چند که خود آن شخص اهل عمل نباشد؛ مثلاً اگر شخصی سیگار میکشد و به شما میگوید: من سیگاری هستم ولی تو سیگاری نشو این نصیحت را از او قبول بکنید.
وَ طَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیَاهِبِ التُّهَمَةِ
خدایا قلب من را از آلودگیهای شک پاکیزه کن؛ یعنی من گرفتار شک نباشم؛ بعضیها دچار شک هستند و وسوسه خناس به سراغ ایشان میآید و از مبداء تا معاد انسان را در شک میاندازد؛ خدایا من را از این گرفتاری نجاتم بده .
دستوری برای نجات از شک
کسانی که گرفتار وسوسه هستند و در همه مسائل شک میکنند روزی صد مرتبه ذکر شریف « لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم » را بگویند. [کافی ج : 2 ص : 532 ]
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خطاب به سلمان میفرمایند : اَکثِر مِن قولِ لا حَول و لا قوة ... این ذکر را زیاد بگو < فاِنَها کَنزٌ مِن کُنوزِ الجَنة> این ذکر از گنجهای بهشت است [وسائل الشیعة ج: 9 ص: 442]
یَا رَحِیماً بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِین
ای خدایی که نسبت به بندههای مؤمنت اهل ترحم و مهربانی هستی این دعاهای من را اجابت کن.