شهادت امام حسین علیه السلام

السلام علی من نکثت ذمه    
 
 السلام علی من هتکت حرمته
 
السلام علی من اریق بالظلم دمه
 
عصرعاشوراکه گلهاچیده شد         اشکهاجاری زجام دیده شد
 
کوفیان ازکین شرارافروختند          خیمه هارابهرغارت سوختند
 
امام صادق(ع)فرمود:چهارهزارفرشته روزعاشوراازمحضرخداوندمتعال
 
درخواست کمک به اباعبدالله کردند
 
امابه آنهااجازه داده نشددوباره تقاضاکردندباردوم
 
اجازه دادندآماده شدندوآمدنددرکربلا
 
اماصحنه عجیبی دیدند.ببینندبدن قطعه قطعه ی عزیززهراروی زمین افتاده ،
 
خیمه هاآتش گرفته ،
 
عرضه داشتند،دیگربه عالم برنمی گردیم .حضرت فرمود:
 
تاروزقیامت درکربلامی مانندوگریه می کنند.
 
ماهم برویم درکنارملائکه الهی اشک بریزیم وناله بزنیم .
 
یک نگاه کن به گودال قتلگاه ،
 
یک نگاه هم به خیمه ها،ببین چه خبرشده
 
کوفیان ازکین شرارافروختند           خیمه هارابهرغارت سوختند
 
کودکان درکوه وصحرادربه در          ناله شان هم ساغرخون جگر
 
خالی ازمهرپدرآغوشها                 غرق درخون ودریده گوشها
 
رویشان ازراه کین نیلی شده             نیلگون ازضربت سیلی شده
 
کربلاازوردشان شدمنجلی            ازندای یامحمدیاعلی
 
وقتی جنگی رخ می دهددرهمه جااین قانون هست
 
که چندگروه ازطرفین جنگ بایددرامان باشند.
 
یکی سالخورده ها، یکی بیماران یکی زنها،یکی بچه ها
 
امایک نگاه کن کربلاببین بابچه های پیامبرچه کردند.
 
وحشیانه به خیمه هاحمله کردند.خیمه هاراآتش زدند.
 
یک عده زنهای داغدیده وفرزندوهمسرازدست داده ،
 
یک عده دختران یتیم وبی پدرچه کنند.
 
ففررن بنات الزهراحواسرمسلبات حافیات باکیات همه باپای برهنه
 
 ومقنعه ازدست رفته وچشم گریان ،ناله کنان ازخیمه هابیرون دویدند.
 
هرکس به طرفی فرار می کند.نه به زنهارحم کردند.
 
نه به بچه ها،مقنعه ازسرشان می کشیدند.
 
دستبندبه دست می دیدندمی کشیدند.خلخال ازپای دختران می ربودند.
 
باتازیانه به دنبال دختران یتیم می کردندومی زدند.
 
مرحوم علامه مجلسی می فرماید:
 
شخصی ازدشمن دیدم به سوی من می آید.فرارکردم ،
 
گمان کردم ازدست اونجات پیدامی کنم
 
 ولی دیدم پشت سرم می آیدوقتی به من رسیدچنان بادسته نیزه اش به شانه ام زد،
 
باصورت به زمین افتادم .گوشواره ام راکشید،بیهوش شدم
 
وقتی به هوش آمدم دیدم عمه ام زینب بالای سرم نشسته وگریه می کند.
 
فرمود:بلندشوبه خیمه برویم ببینیم برزنهاوبرادرت چه گذشت   حسین حسین
 
دشمنت کشت ولی نورتوخاموش نگشت              آری آن که فانی نشودنورخداست
 
--------------------------------------------------------------------------------

منابع:
 
دلابسوزکه ...ص 273، ژولیده نیشابوری.
 
مقتل مقرم ،ص 300 ، به نقل ازتاریخ طبری، ج6 ، ص 260.
 
مثیرالاحزان، ص 40.
 
ریاض المصائب ،ص 341.
 
تظلم الزهر، اص 130.
 
اللهوف، ص132، به ترجمه مرحوم طهری؛ سوگنامه، ص 378، به نقل ازبحار، ج 45،ص60.
 
زیارت ناحیه مقدسه.