شهادت امام سجاد علیه السلام

ای یادگار تیره ی مردان راستین
 
ای شاه بیت پنجم غمنامه ی امین
 
پروردگار درد، خداوند اشک و آه
 
ای ماهِ خاک خورده تنِ آسمان نشین
 
گشتی بهانه ای و خدا علم آفرید
 
میراث دار علم خداوند عالمین
 
ای آفتاب، رشحه ای از روشنای تو
 
و ای ماهتاب در به درت در حجاز و چین
 
کاش از سرادقات جمال تو می گرفت
 
نوری دل سیاهِ سیه کارِ آهنین
 
لب باز کن که تشنه ی غمنامه خوانی ام
 
بکشا گره ز کار غزلهای آتشین
 
آغاز کن چکامه ی یک دشت بی کسی
 
فریاد کن عروج تپشنامه ای حزین
 
هفتاد و دو سرود شکسته به روی خاک
 
یا ناله های قافله سالار بی معین
 
از دست آب آور نومید تشنه لب
 
از طفل خاک خورده ی بی شیر نازنین
 
تصویرکن که خون شود از وصفت آسمان
 
آن آتش فتاده به دامان و آستین
 
غوغای غارت و نفَس خسته ی امام
 
فریاد الغیاث حرم از شرار کین
 
از آن سری که بر سر سرنیزه شد بلند
 
از خون تازه ای که روان بود از وتین
 
از دستهای بسته و از دستهای باز
 
از چهره ی گشاده و از چشم ..... (نقطه چین)
 
آیینه ای که از هدف سنگها شکست
 
خورشید خون گرفته، که افتاد بر زمین
 
زندان کودکان بلادیده، وصف کن
 
آغوش نیمه جان تو و دختری حزین
 
آن دختری که کُنج خرابه ز دست رفت
 
تنها به عشق پادشه عشق آفرین
 
برگشتن تو از سفر شام، معجزه است
 
ای یادگار قافله ی زخمگین دین
 
با یاد دختری که به خاک خرابه خُفت
 
خاکی ست قبر خاکی ات ای ماه پنجمین
 
در سینه ی تو دفن شده روضه های باز
 
تو امتداد روضه ی ناخوانده ای، ... همین
 
--------------------------------------------------------------------------------

شاعر: حامداهور.