شهادت امام رضا علیه السلام
ای رخت چشمۀ خورشید رضا مهر تو مایۀ امید رضا نام تو ذکر مناجات من است حرمت قبلۀ جانان من است قبله اهل محبت حرمت کعبه عشق سیه پوش غمت بازدر سینه شکسته است دلم در عزای تو نشسته است دلم تو خریدار دل سوخته ای چونکه دلخون و جگر سو خته ای هنگامی که امام رضا می خواست از مدینه حرکت کند دست جوادش را گرفت آورد کنار قبر جدش خاتم الانبیا ، عرضه داشت یا جداه مرا از جوارت دور می کنند اما جوادم را به تو می سپارم غلامی داشت به نام موفّق ، سفارش جوادش را به موفق هم کرد روزها دست جواد را می گرفت به باغستان های مدینه گردش می داد تا دوری پدر او را دلتنگ نکند موفق می گوید : یک روز از تو خانه بیرون آمدیم دیدم امام جواد ناراحت و غمگین است رسیدیم بالای یک بلندی ، یک وقت دیدم امام جواد رویش کرد به طرف خراسان سه مرتبه صدا زد : لبیک ، لبیک ، لبیک یک وقت دیدم جوادالائمه از نظر غایب شد هراسان و ناراحت شدم خدا اگر به خانه برگردم جواب مادرش را چه بدهم یک مرتبه دیدم آقا از دور نمایان شد ، دویدم خودم را به قدمهایش انداختم ، دیدم آقا شال عزا به گردن انداخته صدا می زند : موفق بخدا بابایم را کشتند 1 ................................................ پی نوشت: 1. بلبل بوستان آل محمد (ص) ، عصر ظهور ، ص 237 .