چه کسانی در قیامت مورد شفاعت قرار می گیرند ؟

پاسخ – امروز روز تخریب قبور ائمه بقیع است و ما این روز را تسلیت عرض می کنیم .باید امروز بعنوان یک روز عزا در بین مومنین شناخته شود. عده ای هویت خودشان را در تخریب می بینند و روش کار آنها  شبهه انگیزی و تخریب باورهاست . آنها باید بطور منطقی حرف شان را بزنند و از عقایدشان دفاع بکنند ولی آنها حرف خاصی ندارند که آنرا بگویند. در تاریخ ادیانی که بی ریشه و ساختنی هستند ماندنی نیستند. با اینکه ظواهر قبور از بین رفته است ولی اصل آنها باقی است و یاد آنها در بین همه اسماء است .

در روایات ما، در مورد اینکه چه کسانی مورد شفاعت قرار می گیرند طوری مطرح شده است که نه انسان صددرصد خیالش راحت شود که شفاعت شامل حالش می شود،نه اینکه از شفاعت ناامید شود. در واقع تضمینی نشده است که چه کسانی شفاعت شامل حالشان می شود. با اینکه فردی مومن و با ایمان است ولی معلوم نیست که ایمانش را با خودش به قیامت ببرد. بسیاری از افراد در هنگام مرگ ایمان شان را از دست داده اند و عاقبت به خیر نشده اند. مشخص نیست که شفاعت بلافاصله بعد از مرگ شامل حال انسان مومن بشود و ممکن است سالها طول بکشد. و حتی شفاعت در جهنم به او برسد. در روایت داریم که خیلی از افراد نام پیامبر را بعد از قرن ها یادشان می آید. اینها کسانی هستند که رابطه شان با شفیعان ضعیف بوده است و شفاعت به آنها دیر می رسد. آیا ما تحمل داریم که بعد از چند صد سال مورد شفاعت قرار بگیریم ؟ پس ضمانتی نیست که صد درصد شفاعت سریع به انسان برسد و از طرفی باب شفاعت را طوری مطرح کرده اند که هر کسی امیدوار بشود. یعنی فردی که ایمان دارد و با خدا و اهل بیت دشمنی ندارد امیدوار باشد. در روایات داریم که در قیامت آنقدر خداوند از گناهان بنده هایش می گذرد که شیطان هم طمع می کند که شاید خدا او را ببخشد. اگر کسی ذره ای از محبت اهل بیت در دلش باشد در عذاب نمی ماند. شفاعت اهل بیت گسترده است و محدودیتی ندارد. از زمان احتضار تا قیامت، ائمه می توانند دستگیری بکنند و این شفاعت شامل همه ی گناهان حق اللهی و حق الناسی است. اینها امید را زیاد می کند که شخصی ناامید نباشد. حضرت موسی وقتی چوپان بود یکی از گوسفندانش گم شد و موسی خیلی تلاش کرد تا گوسفند را پیدا کرد و وقتی گوسفند را دید، دستی به سر آن کشید و گفت که من دلم به حال خودت می سوخت که اسیر گرگ بشوی، وحی آمد که ای موسی چون ما تو را مهربانترین فرد یافتیم، تو را به پیامبری برگزیدیم . وقتی پیامبری راضی نمی شود که حیوانی نصیب گرگ نشود، آیا راضی می شود که انسانی نصیب جهنم بشود ؟ پس بحث شفاعت در آیات و روایات طوری مطرح شده است که انسان بین خوف و رجاء بماند و این اصل باعث رشد انسان می شود.

شفاعت تجسم رابطه ای است که انسان در دنیا با خدا و اولیاء خدا برقرار کرده است ،شفاعت واسطه گری نیست یا پارتی بازی نیست تا کاری راه بیفتد حتی اگر قانونی زیر پا گذاشته شود. شفاعت آخرت تکوینی است و تجسم رابطه ای است که در دنیا با آنها برقرار کرده ایم. کسی که در عالم دنیا رابطه ای با خدا و اولیاء الله خدا برقرار نکرده است ،در آخرت دستش به آنها نمی رسد و شفاعت شامل حالش نمی شود. کسی که کمی حب در دلش دارد مشحص است که دشمن نیست و با حق عناد ندارد و جزو مستضعفین است و بگونه ای از آنها دستگیری می شود. اگر کسی به خدا و اولیاء پشت کرده باشد محروم از شفاعت است . همه ی شفیعان باید اجازه ی شفاعت را از پیامبر بگیرند و کسی فکر نکند که مثلا شفیعان دیگری مثل همسایه ، زمین و ...،آنها را شفاعت می کنند. در قیامت مثل عالم دنیا نیست که با گریه و زاری بتوان کاری پیش برد. پس مهمترین شرط شفاعت داشتن ایمان و بودن در محیط ولایت و دشمنی نداشتن با اهل بیت است. سوره مریم آیه 87 می فرماید: کسی نمی تواند دارای شفاعت بشود مگر کسی که پیش پروردگار عهدی بسته باشد. امام صادق (ع) می فرماید :عهد یعنی کسی که اذن ولایت اهل بیت را به او داده شده باشند و به او اذن داده اند که اهل ولایت بشود. عهد با خدا یعنی اینکه در صراط مستقیم و دنباله روی معصومین باشد. اگر کسی دشمن اهل بیت باشد شفاعت شامل حال او نمی شود. در جلد هشت بحارالانوار داریم که فردی نزد امام باقر(ع)  آمد و گفت که همسایه ی ما اهل خلاف است و نماز نمی خواند. امام گفت که بدتر از همسایه ی تو کسی است که با ما خصومت دارد.البته امام اول تاسف خورد . امام می فرماید: هیچ بنده ای نیست که اسم ما پیش او برده بشود و دلش نرم نشود مگر اینکه دست نوازش ملائکه بر سر او خواهد بود و گناهانش بخشیده می شود. این شفاعتی است که گناهان را به حسنات تبدیل می کند. مگر گناهی کرده باشد که ایمانش را از دست داد باشد. فرمودند : شفاعت مورد قبول قرار می گیرد جز در مورد دشمنان ما .آقای قاضی می فرمودند که فردی از همسایه های ما با اهل بیت خصومت داشت. او از دنیا رفت و شب اول قبر او را به دخترش نشان دادند.دختر دیده بود که امیرالمومنین به فردی که از دنیا رفته بود، فرموده که او از ما نیست و او را بشدت عذاب کرده بودند و این دختر از ترس موهایش سفید شد. پس در حق دشمن اهل بیت شفاعتی نیست. سوره انبیاء آیه 28 می فرماید : ملائکه هر کسی را شفا نمی کنند مگر آنکسی را که خدا از او راضی باشد . امام رضا (ع) در تفسیر این آیه می فرماید که خدا از کسی راضی می شود که دین و عقاید او را بپسندد. اگر عقاید کسی شرک آلود نبود و پاک بود مشمول شفاعت می شود.

سوال – صفحه 66 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.

پاسخ – عده ای تصمیم داشتند که با پیامبر به جنگ نروند ولی عده ای پشیمان شدند و همراه پیامبر رفتند .آیه 102 سوره آل عمران می فرماید : یاد بیاورید که طائفه ای از شما تصمیم گرفتند که به جنگ نیایند، خدا ولی آنهاست و مومنین باید توکل شان به خدا باشد . پس اگر کسی تصمیم بر گناه گرفته باشد و ولی آنرا عملی نکند، از ولایت خدا بیرون نمی رود. البته انسان در هنگام هنگام از ولایت خدا خارج می شود تا وقتی که توبه کند و برگردد.

دوای سستی های دین توکل است. برای رفتن به سمت خدا باید به خدا تکیه کرد و خدا پشت ما را خالی نمی کند.

سوال –  فردی که در عمل گناهکار کبیره انجام می دهد شفاعت شامل حال آنها می شود.خدا چطور می شود که از آنها راضی باشد؟

پاسخ – یکی از یاران امام کاظم (ع) این سوال را پرسد و امام فرمود: گناهکار دو جور است: گناهکاری که از گناه خوشش نمی آید و گناه با ذات او همجنسی ندارد،این نشانه ی این است که ذات او پاک است و از طینت اهل بیت است .یعنی گناهان آنها از عمق ذات نیست. مومن کسی است که از گناه اجتناب می کند مگر از گناهانی که با پشیمانی همراه است و از گناه خوشش نمی آید. این فرد مثل الماسی است که در لجن افتاده است . روایت داریم محبت امیرالمومنین نوری در ذات انسان است که گناه را پس می زند و نمی گذارد گناه وارد عمق جان او بشود. این فرد با شستشویی در دنیا پاک می شود.  این فرد می تواند مورد رضایت خدا باشد . از امام پرسیدند که آیا شیعه ی شما گناه هم می کند ؟ امام فرمود : بله، پرسیدند که می توان به آنها فاسق گفت ؟ امام فرمود: می توان به آنها فاسق العمل و طیب الروح گفت. امام سجاد (ع) در دعای ابوحمزه می فرماید : خدایا من گناه تو را کردم و تو جبران کننده هستی ، من کسی هستم که بر آقای خودش جرات ورزیدم و گناه کردم ، خدایا اگر گناه کردم نخواستم با تو دشمنی کنم و هوای نفس بر من غالب شد و می دانم اشتباه کردم. رسول تُرک در عید نوروز به کربلا می رفت . او می گفت که من در طول سال روسیاه هستم و آخر سال به کربلا می آیم تا بشفاعت امام حسین (ع) رو سفید بشوم و برگردم. در ادامه امام فرمود: عده ای هستند که از گناه کردن خوششان می آید و آنها مورد رضایت خدا نیستند.

در سوره مدثر داریم که بهشتیان از جهنمیان می پرسند که چه چیزی باعث شد که به جهنم بروید ؟ آنها گفتند : ما جزو نمازگران نبودیم ،به مساکین کاری نداشتیم ، غرق در دنیا بودیم و تکذیب قیامت را می کردیم . شفاعت شامل این افراد نمی شود.

کسانی هستند که نماز را کوچک می شمارند و نماز نمی خوانند ولی عده ای هستند که نماز نمی خوانند ولی اگر در جایی بفهند که آنها نماز نمی خوانند، آنها خجالت می کشد. ممکن است که شفاعت به آنها دیر برسد . پس کسی که نماز نمی خواند و شرمنده است با کسی که نماز نمی خواند و به آن اهمیت نمی دهد فرق می کند.

اللهم الرزقنا شفاعت الحسین یوم ورود، خدایا علاوه بر شفاعت در آخرت ، توفیق دستگیری ائمه را در دنیا ، به ما عنایت بفرما.