بسم الله الرحمن الرحیم بله همین طور که این بیننده‌ی بزرگوار فرمودند این مطرح شد قبلا و همه‌مان هم می‌دانیم در آیات و روایات بسیاری این را مطرح کردند که اهل بیت علیهم السلام و در زمان ما وجود مقدس امام زمان علیه السلام ناظر بر همه‌ی اعمال هستند چه اعمال خوب و چه اعمال بد و گناهان من یکی دو روایت را عرض می‌کنم روایتی از امام صادق علیه السلام که می‌فرمایند تُعْرَضُ الْأَعْمَالُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ أَعْمَالُ الْعِبَادِ كُلَّ صَبَاحٍ اعمال بندگان هر صبح بر پیغمبر اکرم عرضه می‌شود خوب‌اش و یا بد مراقب باشید که عمل قبیح را عرضه‌ی پیغمبر نداشته باشید ما در جلسه‌ی قبل عرض کردیم در ارتباط با امام رضا علیه السلام بود که شخصی به نام موسی بن سیار می‌گوید من با امام رضا علیه السلام وارد طوس شدیم اولین باری بود که حضرت آمده بود در تشییع جنازه‌ای شرکت کردیم من دیدم حضرت خیلی ملاتفت می‌کند به آن متوفا خودش کنار جنازه است او را بلند کرده خلاصه این که وقتی جنازه کنار قبر قرار گرفت و می‌خواستند او را وارد قبر بکنند حضرت دست‌اش را بر سینه‌ی آن شخص متوفا گذاشت و فرمود بشارت باد بر تو بهشت ولیکن نترس به هر حال وقتی که تمام شد و برگشتیم از حضرت پرسیدم که شما خیلی عجیب بود مگر می‌شناختید این شخص را اولین باری بود که ما چنین جایی آمدیم حضرت فرمودند که مگر نمی‌دانی که اعمال بندگان هر روز بر ما عرضه می‌شود مگر نمی‌دانی که ما ائمه اعمال شیعیان‌مان بر ما عرضه می‌شود اگر تقصیر و کوتاهی دیدیم در یکی از آن‌ها از خدا می‌خواهیم که بگذرد و اگر دیدیم کار خوبی انجام داده می‌گوییم خدا پاداش‌اش را بدهد ما از این دست روایات که خوب و بد اعمال عرضه می‌شود بر اهل بیت زیاد داریم این روایت است امام صادق علیه السلام به یکی از اصحاب‌شان فرمود که پیغمبر را مبادا ناراحت بکنید بنده‌ی خدا یکه خورد ما کجا پیغمبر کجا گفت چطور؟ ما چطور پیغمبر را ناراحت می‌کنیم امام صادق علیه السلام فرمود أَمَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَكُمْ تُعْرَضُ عَلَيْهِ آیا نمی‌دانید اعمال‌تان عرضه به پیغمبر داده می‌شود فَإِذَا رَأَى فِيهَا مَعْصِيَةً سَاءَهُ ذَلِكَ وقتی که معصیت خدا را در اعمال شما ببیند این پیغمبر را ناراحت می‌کند پیغمبر را ناراحت نکنید و او را خوشحال بکنید وقتی که در رابطه با ملائکه این است که ملائکه اعمال ما را ناظر‌اند حتی نیات ما را نیات خوب یا بد ما را خبر دارند که از امام کاظم علیه السلام سوال شد که ملائکه از نیت‌های ما هم آگاه اند؟ امام کاظم علیه السلام فرمودند آیا بوی چاه فاضلاب و بوی عطر یکسان است؟ راوی گفت نه امام کاظم علیه السلام فرمود که وقتی که شخصی نیت گناه بکند نفس او برای ملائکه مثل یک بوی متعفن و گندی است که از این می‌فهمند که این نیت نیت گناه و معصیت است و وقتی نیت عمل صالحی بکند بوی خوشی بوی عطری به مشام‌شان می‌رسد وقتی ملائکه از نیات آگاه‌اند اولیاء الهی معصومین انسان‌های کامل که ملائکه خادمین آن‌ها هستند این‌ها قطعا آگاه هستند کسی که از دنیا می‌رود کسی که برتر از دنیا است و سعه‌ی وجودی پیدا کرده روح‌اش بر بام دنیا رفته کاملا اشراف و احاطه دارد بر دنیا محدودیت‌های زمانی و مکانی برداشته می‌شود و اشرافی و احاطه‌ای بر همه‌ی بندگان خدا دارد به خصوص خلیفة الله که واسطه‌ی فیض است و تمام موجودات عالم وجود را اشراف دارد بعضی از بندگان خدا آورده‌اند که خیلی رتبه‌شان پایین‌تر از معصومین است اصلا قابل مقایسه نبوده اما اشراف‌هایی داشتند خدا رحمت کند مرحوم آقای محدث زاده فرزند مرحوم محدث قمی صاحب مفاتیح مرحوم شهید مطهری هم خیلی با ایشان آشنا بوده و چیزهای عجیبی از ایشان نقل می‌کرده می‌گفت آقای محدث زاده یک مرتبه به آقای مطهری گفته بود که من سال‌ها قبل خیلی وضعیت مالی‌ام مشکل پیدا کرده بود طوری بود که تصمیم گرفته بودم با خودم در یکی از اداره جات دولتی زمان طاغوت استخدام شوم و در عین حال که ایشان روحانی و عالم بود کار طلبگی بکنم آن جا هم حقوقی داشته باشم این فقط یک نیتی در ذهنم بود به هر حال فکری بود در ذهن من گذشت شب پدرم را در خواب دیدم که مرحوم شده بود در عالم برزخ بود ایشان به من گفت علی آقا با ناراحتی گفت علی آقا چی شده شما مثل این که ظاهرا لیست یک اداره‌ای از امام حسین علیه السلام را کار کن‌تر و کار راه انداز‌تر می‌دانی؟ یا دیگر خیلی باور نداری که او کمک می‌دهد و برکت به زندگی ات می‌دهد بعد هم یک چیزی از جیب‌شان در آوردند در همان عالم رویا به پسرشان دادند گفت این را بگیر زندگی ات را با آن اداره بکن ولی با ناراحتی ایشان از خواب بلند می‌شوند بعد از نماز صبح این خواب را سحر دیده بود قبل از اذان صبح بعد از نماز صبح در می‌زنند وقتی می‌رود می‌بیند یکی از دوستان سابق پدرش آمده می‌گوید این حواله‌ای است که پدرتان فرستاده برای شما که ایشان می‌گوید من این پول را گرفتم و این قدر برکت در زندگی‌ام آمد که دیگر احتیاجی هم نشد به کاری وقتی که مرحوم محدث قمی یک بنده‌ی صالح ایشان وقتی که از دنیا خارج شده و یک اشرافی پیدا کرده از نیت فرزند‌اش آگاه است از یک فکر آگاه است و می‌اید و تذکر می‌دهد و به موقع فرض کنید به عنوان مثال راهنمایی می‌کند و حتی یک کمک مالی هم به گونه‌ای حواله می‌کند حضرات معصومین جای خود را دارند پس در این شکی نیست که اعمال خوب و بد ما به آن‌ها عرضه می‌شود و آن‌ها اشراف دارند و اشراف‌شان هم مثل یک روح که اشراف دارد بر تمام بدن آن‌ها روح کلی عالم وجود‌اند که بر تمام عوالم اشراف و اطلاع دارند منتها نظارت آن‌ها مثل نظارت خود خداوند متعال است آن‌ها مظهر اسماء خدا هستند عین الله هستند در زیارت روز جمعه‌ی امام زمان علیه السلام خطاب می‌گوییم السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ چشم خدا در زمین خلیفة الله است این بزرگواران نظارت‌شان مثل نظارت خدا برای رشد و تربیت است برای درس است برای دستگیری است نه برای عیب جویی نه برای مچ گیری نه برای پرده دری همان طوری که خود خداوند متعال در عین حال که ناظر بر همه است ستار است این بندگان خدا این قدر ظرفیت دارند این بندگان خوب خدا که اگر هم عیبی را می‌دانند این به عنوان این است که درمان بکنند اگر یک بیماری مریضی‌ای داشته باشد ممکن است این مریضی را از دیگران بپوشاند اما از پزشک که قرار نیست بپوشاند قرار است پیش پزشک بگوید تا حل شود و درمان شود گفت طبیب مسیحا دم است و مشفق لیک چو درد را در تو نبیند که را دوا بکند ما یک اظهار دردی پیش طبیب بکنیم تا مداوایمان بکند اهل بیت علیهم السلام آن طبیبانی هستند که به مصداق اسم طبیب خدا آن‌ها هم طبیب‌اند اگر ناظر‌اند اگر عیب ما را می‌بینند برای دستگیری و رفع این عیب و درمان است ابوبصیر یکی از شاگردان امام صادق و امام باقر علیهما السلام ایشان یک خانمی را تعلیم قرآن می‌کرد در یک خلوتی با او یک شوخی کرد وقتی خدمت امام باقر علیه السلام رسید حضرت فرمود ابوبصیر مگر نمی‌دانی که اگر کسی در خلوت توجه به خدا نداشته باشد و خدا را مراعات نکند خدا هم اعتنایی به او نخواهد داشت این چه کاری بود که کردی ابوبصیر می‌گوید من از خجالت صورت‌ام را با دست پوشاندم بعد حضرت فرمودند این کار را دیگر تکرار نکن ابوبصیر می‌گوید من آن جا توبه کردم حضرت یک تذکر به او می‌دهد آن عیب را مسیرش عوض می‌شود واقعا خدای نکرده همین می‌توانست گناهی پیدا کند ابوبصیر دیگر ابوبصیر نبود آن شاگرد اهل بیت دیگر نمی‌شد.
شریعتی: یعنی اگر اهل بیت نظارت دارند و اگر اعمال ما را می‌بینند و از گناهان ما مطلع هستند این از دلسوزی است و جلوه‌ای از ستاریت خدا در اینان است.
حاج آقا عالی: این‌ها ظرفیت‌اش را ابتدائا دارند.
شریعتی: یعنی در همان راستای ستاریت خداست.
حاج آقا عالی: بله جدا نیست آن پرده دری که ما می‌گوییم خدا نمی‌کند و خدا ستار است این است که پیش افراد معمولی گناه کسی را پیش کسی آشکار نمی‌کند افراد را پیش هم دیگر مفتضح نمی‌کند در عالم دنیا اما نه پیش اولیاء خدا که چشم‌شان چشم خداست که دست‌شان دست خداست که نوع نگاه‌شان نوع نگاه خداست اصلا بندگان صالح همیشه همین طور‌اند صفت خدا را دارند صفت خدا این است که اگر عیبی است این عیب را برملا نمی‌کند بلکه درمان می‌کند حل می‌کند خدا رحمت کند مرحوم خواجه نصیر الدین طوسی این عالم بزرگ نقل می‌کنند کسی آمده بود پیش ایشان سوالی می‌خواست بکند آمده بود در محضر ایشان یک خطایی از او سر زد ناخواسته یک صدایی از او خارج شد خیلی خجالت کشید رنگ‌اش عوض شد سرخ شد عرق شرم بر پیشانی‌اش نشست خیلی خجالت کشید خواجه نصیر دید که این بنده‌ی خدا ترس از آبروریزی برایش پیش آمده خودش را به کری زد طوری که وقتی او سوال کرد از مرحوم خواجه گفت چه می‌گویی؟ من نمی‌شنوم بلند بگو او یک مرتبه آن قدر خوشحال شد که عیب من را متوجه نشد متوجه شد خوب هم متوجه شد اما این جا جایی است که باید پره پوشی بکند این جا قرار نیست دلیلی ندارد که این عیب برملا شود آبروی مومنی را حفظ کرد تا آخر عمر هر موقع او را می‌دید خودش را به سنگین بودن گوش و ثقل سامعه می‌زد تا حفظ بکند او را این صفت بندگان خوب خداست که در اوج و مصداق اعلی‌اش معصومین علیهم السلام هستند عیب را برملا نمی‌کنند این قدر ظرفیت دارند که اگر خدا اسرار و اخبار دیگران را به ایشان می‌دهد این‌ها پخش نمی کنند بله اگر کسی او حیا را گذاشت کنار طوری بود که گناهان خدا را انجام داد هیچ ابایی هم نداشت اصلا خودش پرده دری کرد خودش هتاک بود خودش هیچ ابایی نداشت از این که آبرویش برود بعضی‌ها هستند متاسفانه این قدر سقوط کردند که خجالت نمی‌کشند از گناه‌شان بلکه افتخار هم می‌کنند کاملا ابراز هم می‌کنند یا این که آبروی دیگران را می‌برند و در این آبرو بودن عادت دارند ملکه‌شان شده صفت‌شان شده خدا چنین کسانی را که خودشان تحفظی بر آبروی خودشان ندارند یا نسبت به آبروی دیگران هیچ حفاظتی ندارند عادت‌شان است آبروی دیگران بردن خدا پرده را از او برای دیگران بالا می‌برد حالا در قیامت یا حتی در دنیا این کسانی که احتیاج به صفت ستاریت خدا ندارند و اعتنا ندارند برخلاف آن کسی که اگر گناهی هم کرده خدای نکرده، خجالت می‌کشد پنهان می‌کند خدا پرده‌ی او را نمی‌درد کسی که اگر یک گناهی هم کرده سعی می‌کند آن را پنهان نگاه دارد زبان حال چنین کسی همانی است که در مناجات شعبانیه است خیلی این تعبیر مناجات شعبانیه قشنگ است که إِلَهِي قَدْ سَتَرْتَ عَلَيَّ ذُنُوباً فِي الدُّنْيَا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَى سَتْرِهَا عَلَيَّ مِنْكَ خدایا گناهانی را در دنیا بر من پوشاندی من محتاج ترم که در آخرت هم بر من پوشانده شود إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ فَلَا تَفْضَحْنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ خدایا این طرف ما را پیش بندگان صالح است مفتحض نکردی آن طرف هم جلوی چشم‌ها من را مفتضح نکن چنین کسی معلوم است حیایی دارد چنینی کسی اگر هم گناهی مرتکب شده وقتی این طور از خدا می‌خواهد که خدایا من خجالت می‌کشم من را مفتضح نکن خدا پرده‌ی این را بالا نمی‌زند می‌پوشاند در بعضی از موارد چه بسا از اولیائشان هم می‌پوشاند این‌ها دیگر موارد خاصی است در جامعه السعادات مرحوم نراقی نقل کرده که پیغمبر اکرم به خداوند متعال عرض کرد که خدایا حساب امت من را در قیامت جوری برس که کسی نبیند فقط تو ببینی و من خدای متعال می‌فرماید که حبیب من اگر تو رئوف و دلسوز هستی بر بندگان من، من که رئوف ترم، به تنهایی محاسبه می‌کنم به تو هم نشان نمی‌دهم از تو هم می‌پوشانم بعضی از بندگان که یک شرافتی پیدا کردند در امت پیغمبر‌اند دنباله رو پیغمبر بودند تا جایی که توانستند صفات پیغمبر حیا را داشتند خدا پرده‌ی این‌ها را بالا نمی‌زند حتی از خود پیغمبر اکرم هم چه بسا اولیا خدا هم آن طرف بپوشاند واقعا این همان است که حافظ گفت هاتفی از گوشه‌ی میخانه دوش گفت ببخشند گنه می‌بنوش عفو خدا بیشتر از جرم ماست نکته‌ی سربسته چه گویی خموش واقعا رحمت پروردگار این چنین است که کسی را مفتضح نمی‌کند ستار است اگر هو اولیاء در این جا می‌دانند امام زمان علیه السلام خبر دارد خبر داشتن‌اش مثل خبر داشتن خدا برای پرده دری نیست برای عیب جویی نیست آن‌ها از دیگران عیب پوش‌اند برای تربیت است برای رفع عیب و برای رشد است
شریعتی: خیلی ممنون خاطرم است یک دعای کوتاهی در مفاتیح بعد از تعقیبات نماز بود ظاهرا در تعقیبات مشترکه نماز وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى.
حاج آقا عالی: بله که در آن جا از پیغمبر اکرم است که فرمود اگر کسی می‌خواهد که خداوند متعال گناهان‌اش را روز قیامت به خودش نشان هم نشان ندهد که حتی خودش هم خجل نشود این تعقیبات را که بعد از همه‌ی نماز‌ها وارد شده دعای کوتاهی هم است بسیار پر محتواست وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى یک تعبیر به این شکل است اگر دوستان مراجعه کنند خیلی خوب است اللَّهُمَّ إِنَّ مَغْفِرَتَكَ أَرْجَى مِنْ عَمَلِي وَ إِنَّ رَحْمَتَكَ أَوْسَعُ.
شریعتی: خیلی ممنون ولی آن حیا باید باشد یعنی سوء استفاده نکنیم.
حاج آقا عالی: بله سرّ این که خداوند با ستاریت با این‌ها برخورد می‌کند این است که خود این‌ها ستاریت را می‌خواهند قابلیت آن ستاریت را دارند و اما آن که پرده در و هتاک و پر رو و بی حیاست هیچ تضمینی برای او نیست.
شریعتی: خیلی ممنون. ممنون از این دوست‌مان که سوال‌شان بهانه‌ای شد نکاتی را از حاج آقای عالی بشنویم برویم سراغ سوال بعدی که دوست خوب‌مان از طریق ایمیل برای ما فرستادند بعد سلام و احوال پرسی گفتند که این که می‌گویند امام زمان علیه السلام فریاد رس شیعیان و بیچارگان است و خود ایشان فرمودند که ما شما را فراموش نکرده‌ایم وگرنه بلا بر شما نازل می‌شد پس چرا باز این همه بلا بر سر مسلمین و شیعیان نازل می‌شود چرا این همه فقیر و گرفتار وجود دارد و حضرت به داد این‌ها نمی‌رسند.
حاج آقا عالی: این جمله‌ای که دوست عزیزمان نقل کردند از امام زمان علیه السلام همین طور است در نامه یا توقیعی که حضرت ولی عصر علیه السلام به شیخ مفید نوشتند و مرحوم طبرسی در احتجاج نقل کردند آن توقیع را که شروع‌اش هم با یک تعبیر بلندی است که امام زمان به شیخ مفید دارد که سَلَامٌ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَوْلَى الْمُخْلِصُ سلام بر دوست مخلص خیلی تعبیر بلندی است در آن جا امام زمان علیه السلام طبق این روایت این چنین فرمودند که همان جمله‌ی معروف إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ که ما شما را فراموش نکردیم ما به یاد شما هستیم توجه به شما داریم مراعات‌تان می‌کنیم اگر این چنین نبود که بلاها شما‌ها را از بین برده بود و دشمنان شما را ریشه کن کرده بودند در این جمله‌ی حضرت یک نکته‌ای است که کاملا معلوم است که مقصود حضرت از این که ما بلا گردان شیعه هستیم آن بلاهایی است که کیان شیعه را به خطر می‌اندازد یعنی ریشه کن می‌کند تعبیر این است که اگر مراعات ما و توجه ما به شما نبود دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند و بلاها نازل می‌شد دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند بلاهایی که بنیان شیعه و بنیان مسلمین را از بین ببرد در چنین مواردی است که حضرت ورود پیدا می‌کنند اما گرفتاری‌های شخصی بلاها و مشکلات روزمره‌ای که لازمه‌ی عالم دنیاست عالم دنیا همین است عالم دنیا با همین سختی‌ها و مشکلات و بلاها کم و زیاد برای افراد دارد با همین‌ها کوره‌ی امتحان الهی را گرم می‌کند.
شریعتی: یک وقت‌های مقیاس‌اش خیلی بزرگ‌تر می‌شود مثلا اتفاقاتی که در عراق و فلسطین و لبنان است.
حاج آقا عالی: باز هم اگر در جایی است که باعث ریشه کن شدن شود حضرت ورود پیدا می‌کند اما آن جایی که نه محک‌هایی است که انسان‌ها خوب یا بد نشان می‌دهند و حوادثی است که در تاریخ به وجود می‌اید مگر برای خود معصومین این گرفتاری‌ها نبوده؟ خودشان مشکلات داشتند بیشترین سختی‌ها را آن‌ها داشتند فقر داشتند تبعید داشتند دوری از وطن داشتند زندان داشتند فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِیَ مَنْ سُبِیَ وَأُقْصِیَ مَنْ أُقْصِیَ بلاهایی که در دعای ندبه اشاره به بلاهای معصومین دارد که بعضی‌ها با شمشیر کشته شدند بعضی‌ها تبعید شدند بعضی‌ها به زندان رفتند آتش بر سر بعضی‌ها ریخته شد امام سجاد علیه السلام در کاروان اسرا که بود از بالای بام‌ها آتش می‌ریختند ولی این چنین نبود که کن فیکون بکنند عالم را به هم بزنند مقصود از این مواردی که ولی خدا ورود پیدا می‌کند چنان مواردی است این را قبلا هم گفته بودم از زبان یک سفیری از سفرای انگلستان در سال‌های پیش که ایشان می‌گفت من مطالعه روی تاریخ ایران خیلی کردم که اگر حوادثی که بر ایران وارد شد توطئه‌های داخلی و خارجی و هرج و مرج‌های متعددی که در طول تاریخ دوران مغول‌ها دورانی که جنگ‌های متعددی بود جنگ جهانی اول دوم قحطی‌ها و امثال این‌ها محل تاخت و تاز بوده هفده بار من آن طور که بررسی کردم ایشان می‌گفت ایران باید از روی نقشه محو می‌شد اما هر دفعه حادثه‌هایی پیش آمده که ایران پا برجا مانده سرّش را نمی‌دانم چیست سرّی که او نمی‌داند چیست همان دست مقدس است ولی در رابطه با گرفتاری‌های شخصی هم خودشان داشتند هم کسانی که می‌آمدند زمان خود معصومین طرف فقیر بوده این طور نبوده که تا بیاید حضرت پول هنگفتی به او بدهد نه اول توصیه می‌کرد برو تلاش کن برو زحمت بکش اگر می‌دید که احیانا تنبلی پیشه کرده و تکدی گری را می‌خواهد حرفه‌ی خودش بکند یا کسانی بودند کوتاهی کردند خودشان در زندگی یک جایی توصیه می‌کردند. یک کسی آمد پیش امام صادق علیه السلام ظاهرا دست‌اش معیوب بود گفت من مشکل دارم نمی‌توانم کار بکنم از جهت مالی حضرت فرمود سرت با سرت چون به هر حال یک شغل‌هایی آن موقع بود سینی یا طبق را روی سر گذاشتن گفت با سرت می‌توانی کار بکنی یک طوری یاد داد که با سرت می‌توانی کار بکنی او هم رفت همین کار را کرد تا جایی که می‌شد این چنین نبود که عادت بدهند و پول بدهند بله یک جاهایی که واقعا کسی ورشکست شده بود حقیقتا در زندگی به مشکل برخورده بود خودش تقصیری نداشت برایش یک بلایی پیش آمده بود کمک می‌کردند پس سنت خدا این است که در عالم دنیا است البته در همین مورد هم امام زمان علیه السلام کمک می‌کنند بالاخره دعا بکند و از حضرت بخواهد که حضرت برایش دعا بکند در همین گرفتاری‌های شخصی‌اش خیلی ارزشمند است من این را عرض کنم خدمت دوستان بزرگوار خسته نشویم اگر احیانا دو بار آدم یک جایی یک دعایی کرد فکر نکند که دیگر جواب داده نشد تمام شد نه گاهی مواقع یک خاصیتی در دعا یا یک عمل یا یک توسلی است که در آن خاصیت شما نتیجه می‌توانی بگیری گفت از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام رها باشد کزان میانه یکی کارگر شود حافظ می‌گوید. به هر حال توسلات خیلی ارزشمند است بعضی‌ها چله‌هایی که مسجد جمکران می‌دهند چهل هفته می‌روند یا من توصیه می‌کنم به دوستان بزرگوار این نماز استغاثه به حضرت حجت را که خیلی مجرب است مرحوم محدث قمی در مفاتیح آورده و بزرگان دیگری هم اشاره به این کردند دو رکعت نماز بیشتر نیست می‌توانند دوستان به عنوان نماز استغاثه به حضرت حجت این را ببینند مثل نماز صبح است و بعد‌ش نیم صفحه دعا دارد که سَلامُ اللَّهِ الْكَامِلُ التَّامُّ این را بخوانند و حاجت‌شان را بخواهند یا عریضه نویسی مرحوم مجلسی نقل کرده مرحوم محدث نوری در نجم الثاقب نقل کرده مرحوم محدث قمی در مفاتیح آورده بزرگان ما مشکلات‌مان را بگوییم شما عرض حال بکنید مشکل را بنویسید این یک شیوه است نگویید که ما شفاهی می‌گوییم عیبی ندارد شفاهی هم بگویید این را هم بگویید انواع مختلف توسل است این کار را بکنید مرحوم سید بن طاووس این را نقل کرده که بنویسید عرض حال بکنید استغاثه بکنید به حضرت و بعد این را یا در ضریح معصومین یا در آب روان انداخته شود یا در جایی که در دسترس نباشد هر کسی این را نبیند خدا رحمت کند مرحوم آیت الله گلپایگانی این مرجع بزرگ کسانی که همراه ایشان بودند خیلی‌ها هستند آن زمانی که موشک باران بود در ایران در جنگ تحمیلی بود این بزرگوار راهی جمکران شده بود و عریضه‌ای نوشته بود خودش طبق همان چیزی که در نجم الثاقب دستورش آمده بود خود ایشان کتاب را برداشته بود در اتاق و طبق آن عریضه را نوشته بود با یک خلوص نیت و پاکی که مخصوص خود ایشان بود عریضه را داده بود یکی از همراهان ببرد این را بیندازد جایی که او می‌گفت من این کار را کردم بعد یکی از خوبان بدون این که خبر داشته باشد از این قضیه آمد گفت که آقا در خواستی از حضرت داشتند؟ ظاهرا حضرت فرمودند تا سه روز دیگر درست می‌شود که این حل هم شد من وارد جزئیات نمی‌شوم منظور من این است که از این عریضه نویسی‌ها و نتیجه گرفتن‌ها غافل نشویم که این بوده در هر حال حضرت آن بلاهایی که کیان شیعه و بنیان شیعه را به خطر می‌اندازد را ورود پیدا می‌کند گرفتاری‌های شخصی اگر فرد به اضطراری برسد دعا بکند مصلحت‌اش باشد حضرت دعا برایش می‌کنند.
شریعتی: از دعای فرج مرحوم آسد علی آقای قاضی گفتند در ماه ذی القعده غافل نشویم که ان شاء الله دوستان این دعا را مکرر بخوانند یک اتفاقی می‌افتد که واقعا اگر عرض حاجت بکنیم گرفتاری‌ها را بگوییم دعا بکنیم اگر آن مشکل ما حل نشود یک آرامشی به قلب ما القاء می‌شود این خودش نکته‌ی کمی نیست.
حاج آقا عالی: بدون تردید اگر کسی دعایی بکند در خانه‌ی خدا یا اولیاء خدا را واسطه قرار بدهد بی جواب نمی‌ماند خدا هیچ دعایی را بی پاسخ نمی‌گذارد.
شریعتی: حتی اگر آن مشکل ما به ظاهر حل نشود.
حاج آقا عالی: حتی اگر به ظاهر حل نشود تقرب ایجاد می‌شود بهتر از آن به ما داده می‌شود این وعده است ما در بعضی از روایات داریم که وقتی فرد دعاهای مستجاب نشده‌ی دنیا را آن طرف می‌بیند که خدا چه در ازای آن داده می‌گوید خدایا کاش هیچ کدام از دعاهایم مستجاب نمی‌شد و گاهی مواقع دیرتر داده می‌شود این فقط مال آدم‌های معمولی نیست انبیاء گاهی مواقع دعایشان دیر جواب داده می‌شد در قرآن وقتی حضرت موسی از خدا درخواست کرد خدا فرمود دعایت مستجاب می‌شود در روایت دارد که سال‌ها بعد چهل سال بعد مستجاب شد یعنی این فقط این طور نیست که اگر مستجاب نشد بگوییم من آدم بدی‌ام نا امید شود آدم برای انبیاء و اولیا هم این اتفاق می‌افتاد.
شریعتی: همین که دست عنایت‌شان روی سینه‌ی ما بگذارند و آن آرامش و سکینه به قلب ما القاء شود این خودش نعمتی است خیلی ممنون نکات خیلی خوبی را شنیدیم مشرف شویم به محضر قرآن کریم برمی‌گردیم باز هم با سوالات شما خدمت حاج آقای عالی و شما دوستان خوب‌مان باشیم صفحه‌ی 204 مصحف شریف قرار روزانه‌ی امروز ماست آیات 107 تا 111 سوره‌ی مبارکه‌ی توبه در سمت خدای امروز تلاوت می‌شود و چقدر خوب است ثواب تلاوت را هدیه بکنیم به روح بلند مادر گرامی امام زمان و ان شاء الله از ثواب و برکات‌اش همه‌ی ما بهره مند شویم بازمی گردیم به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَى وَاللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٠٧﴾ لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا وَاللَّـهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ﴿١٠٨﴾ أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٩﴾ لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١١٠﴾ إِنَّ اللَّـهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّـهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾
ترجمه:
و [از منافقان] کسانی هستند که بر پایه دورویی و نفاق، مسجدی ساختند برای آسیب رساندن و ترویج کفر و تفرقه افکنی میان مؤمنان و کمین گاهی برای [گردآمدن] کسانی که پیش از این با خدا و پیامبرش جنگیده بودند، سوگند سخت می خورند که ما با ساختن این مسجد جز خوبی [و خدمت] قصدی نداشتیم، ولی خدا گواهی می دهد که بی تردید آنان دروغگویند. (۱۰۷) هرگز [برای عبادت و نماز] در آن مسجد نایست، قطعاً مسجدی که از نخستین روز بر پایه تقوا بنا شده شایسته تر است که در آن [به نماز و عبادت] بایستی، در آن مردانی هستند که خواهان پاکیزگی [و طهارت جسم و جان] هستند؛ و خدا پاکیزگان را دوست دارد. (۱۰۸) آیا کسی که بنیاد [امورش] را بر پایه تقوای الهی و رضای او نهاده بهتر است یا کسی که بنیاد [امورش] را بر لب پرتگاهی سست و فروریختنی نهاده؟! و آن بنا با بناکننده اش در جهنم سقوط می کند؛ و خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی کند. (۱۰۹) همواره آن ساختمانی که بنا نهاده اند در دل هایشان مایه شک و تردید است تا دل هایشان [به سبب مرگ] پاره پاره شود، و خدا دانا و حکیم است. (۱۱۰) یقیناً خدا از مؤمنان جان ها و اموالشان را به بهای آنکه بهشت برای آنان باشد خریده؛ همان کسانی که در راه خدا پیکار می کنند، پس [دشمن را] می کشند و [خود در راه خدا] کشته می شوند [خدا آنان را] بر عهده خود در تورات و انجیل و قرآن [وعده بهشت داده است] وعده ای حق؛ و چه کسی به عهد و پیمانش از خدا وفادارتر است؟ پس [ای مؤمنان!] به این داد و ستدی که انجام داده اید، خوشحال و شاد باشید؛ و این است کامیابی بزرگ. (۱۱۱)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
شریعتی: ان شاء الله زندگی‌تان منور به نور قرآن باشد اشاره‌ی قرآنی امروز را حاج آقای عالی بفرمایند.
حاج آقا عالی: آیه‌ی 107 و 108 سوره‌ی مبارکه‌ی توبه خداوند متعال داستان مسجد ضرار معروف را که منافقین در مقابل مسجد قبا که اولین مسجدی بود که در مدینه پیغمبر بنا کرده بود یک مسجدی بود که با سادگی و با تقوا با این انگیزه‌های الهی ساخته بود منافقین در مقابل‌اش یک مسجد دیگری ساختند ولی یک مسجدی بود برای این که آن مسجد را از سکه بیندازند و مشتری‌اش را کم کنند و برای تفرقه انداختن بین مومنین و پایگاهی برای دشمنان خدا بود خداوند متعال خبر به پیغمبر می‌دهد وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ آن‌هایی که مسجد ضراری درست کردند که ضرر بزند به مومنین باعث تفرقه شود بین آن‌ها به عنوان یک نفاقی است در آیه‌ی بعد خدا می‌فرماید لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا در آن جا نرو نماز بخوان آن مسجد نماز ندارد خدا می‌فرماید آن مسجدی که أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى که انگیزه‌ی تقوایی داشته و مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ که آن جا نماز بخوانی فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا در آن آدم‌هایی رفت و آمد می‌کنند که می‌خواهند پاک شوند با یک نیت الهی می‌آیند این یک نکته‌ی جالبی که می‌شود از آیات فهمید که در جامعه‌ی دینی می‌شود یک نفاقی درست شود چون در جامعه‌ی کفر افرادی که باطنا کافر‌اند احتیاج ندارند که ظاهر دینی از خودشان نشان بدهند اما در جامعه‌ی دینی که ارزش‌های دینی خریدار دارد آن چیزهای دینی ارزشمند است این جاست که نفاق‌هایی درست می‌شود بعضی‌ها خودشان را مقدس نشان می‌دهند یا از مقدسات استفاده می‌کنند چون ارزش است و باعث جلب توجه است این جا است که باید مراقب بود مسجدی درست می‌کنند ولو مقدس است ولی انگیزه الهی نیست هیئتی درست می‌کنند برای خاک کردن هیئت دیگری جنس‌های بدلی دیگری می‌آورند فرقه‌ها عرفان‌های کاذب در مقابل یک عرفان حقیقی مجالسی که به اسم امام زمان چون مردم در جامعه‌ی دینی دوست دارند امام زمان را برای مشتری جمع کردن ولی ته آن خدا نیست این‌ها را آدم باید خیلی مراقب باشد دو تا مطلب در آیه‌ی 108 خدا می‌فرماید انگیزه انگیزه‌ی الهی باشد دوم ببینیم چه کسانی در آن رفت و آمد می‌کنند، ببینید چه کسانی با آن گروه با آن هیئت با آن فرقه با آن مجلس چه کسانی رفت و آمد می‌کنند با آدم‌ها هم می‌شود شناخت و با انگیزه‌ی بانیان‌اش می‌شود شناخت دقت باید کرد که خدای نکرده تا از مقدسات سوء استفاده نشود.
شریعتی: خیلی ممنون سوال آخر را هم می‌خوانم. با سلام به همه‌ی دست اندرکاران و کارشناسان محترم برنامه‌ی سمت خدا گفتند که آیا در بین یاران خاص امام زمان علیه السلام همان 313 نفر آیا خانم‌ها هم هستند یا خیر و آیا این تعداد از یاران در همان عصر ظهور باید باشند یا از همه‌ی زمان‌ها انتخاب می‌شوند و بخش پایانی سوال‌شان این که آیا ما انسان‌های عادی و گناه کار هم می‌توانیم جزء یاران خاص حضرت باشیم یا نه.
حاج آقا عالی: سه چهار سوال بود من سعی می‌کنم سریع اشاره‌ای بکنم یاران حضرت آن 313 نفر که اولین یاران حضرت و هسته‌ی مرکزی یاران است که با حضرت بیعت می‌کنند و اطراف آقا را می‌گیرند و بعدا کارگزاران حضرت در جهان می‌شوند یعنی گویی جهان 313 ایالتی خواهد بود که هر کدام از این‌ها یکی از این‌ها را اداره می‌کند چون در روایت دارد که این 313 حاکمان هستند کارگزاران‌اند مدیران هر ولایت هستند این‌ها نه فقط این چنین نیست که در زمان ظهور زنده باشند این‌ها کسانی هستند از نخبگان و خوبانی که در طول تاریخ در همه‌ی اعصار آن شرایط در آن‌ها به وجود آمده آن شرایطی که علاوه بر تقوای بسیار خاص علاوه بر ایمان بسیار خاص شجاعت خاص مدیریت کار را هم داشته باشند فقط تقوا نیست مدیریت لازم و چیزهای دیگری که است بنابراین در طول تاریخ است لازم نیست حتما زمان ظهور زنده باشند یعنی بعضی از افراد رجعت می‌کنند که در آن‌ها بعضی از انبیاء هم هستند حضرت عیسی علیه السلام تشریف می‌آورند، حضرت ادریس، حضرت یحیی، حضرت خضر، این‌ها هستند و بعضی از در روایات اسم برده شده مثلا بعضی از افراد که در کربلا بودند یا بعضی از اصحاب امیرالمومنین مالک اشتر این‌ها جزء یاران خاص که گفته شده برمی‌گردند البته سند بعضی از این روایات قابل بررسی است ولی آن چیزی که آدم اطمینان پیدا می‌کند این است که لازم نیست این 313 نفر حتما در همان دوران ظهور باشند از خانم‌ها هم جزء 313 هستند در روایات متعدد آمده در بعضی از روایات فقط اشاره شده که تعدادی از خانم‌ها همراه‌شان هستند در بعضی از روایات عدد گفته شده عدد 13 در یک روایت از امام باقر علیه السلام دارد 50 زن منافاتی هم ندارد، آن روایاتی که دارد 13 تا می‌گوید که 13 تا رجعتی‌اند، از خانم‌هایی که رجعت می‌کنند آن‌ها 13 هستند، ولی 50 تا در مجموع می‌شوند آن‌هایی که زنده هستند در زمان ظهور، خانم‌ها شکی نیست همان طور که در طول تاریخ خانم‌های صالح و مومن کمک انبیاء کمک اولیاء خدا کمک رهبران دینی و الهی بودند زمان پیغمبر اکرم در بعضی از جنگ‌ها اسم برده شده از خانم‌های بسیار بسیار ارزنده‌ای که کمک دادند نصیبه‌ام عطیه‌ام سلیم در جنگ احد امیرالمومنین زخم‌های شدید برداشت پیغمبر اکرم دو تا از همین‌ها را فرستاد مداوا کنند حضرت را در جنگ صفین با امیرالمومنین سوده‌ی همدانیه معروف است این زن شجاع باعث تشجیع یاران امیرالمومنین به جنگ می‌شد این‌ها همیشه کمک بودند با امام زمان علیه السلام هم هستند لزومی ندارد همیشه خانم‌هایی که هستند دست به شمشیر ببرند و جنگ بکنند کارهای دیگری هم است منتها سوال مهم که بعضی از دوستان سوال کردند که آیا جزء آن 313 نفر‌اند یا به همراه آن‌ها حقیقت‌اش چیز صریحی نداریم در این روایت امام باقر دارد که در آن 313 نفر 50 زن‌اند اما آیا جزء آن 313 نفر‌ند ممکن است نباشند از این جهت که این 313 نفر کار اجرایی و مدیریتی دارند ولی رتبه‌ی این خانم‌ها این قدر بالاست که با آن‌ها هستند این رتبه را دارند آن یاران کار فرهنگی دارند کار سیاسی دارند کار اجتماعی دارند حتما کار نظامی که نیست این بزرگواران کمک می‌دهند لذا در روایتی سوال شده اهل بیت فرمودند همان طور که زمان پیغمبر خانم‌ها کمک می‌دادند در آن زمان هم کمک خواهند کرد و سوال آخری یاران حضرت همان طور که در گذشته یاران اهل بیت کسانی نبودند حتما که معصوم باشند حرّ در لشکر دشمن بود بزرگ‌ترین گناه را مرتکب شده بود شوخی نیست حرّ شمشیر کشیده بود اما در عین حال وقتی توبه کرد و برگشت اباعبدالله علیه السلام مدال افتخار داد و آن چنان تعریف کرد أَنْتَ الحُرُّ کَما سَمَّتْکَ أُمُّکَ حُرَّاً و به شهادت رسید زهیر فرمانده لشکر امام حسین یکی از فرماندهان جناح‌های امام حسین بود اما همین زهیر از مخالفین بود ولی بعدا برگشت جزء یاران خاص اباعبدالله علیه السلام شد پس بنابراین می‌شود اگر آدم واقعا صادقانه به سمت حضرت بیاید مگو ما را بدان شه راه نیست با کریمان کارها دشوار نیست ان شاء الله که همه‌مان جزء یاران حضرت باشیم.
