اهمیت محبت، ولایت و معرفت چهارده معصوم (ع)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 01-01-97
حاج آقای فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. (قرائت دعای سلامت امام زمان)
عرض سلام دارم خدمت همه عزیزان. از جوار بارگاه ملکوتی مولی الموحدین، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) از صمیم دل آرزو میکنم همه عزیزانی که آرزو دارند، چه آنهایی که رفتند و چه آنهایی که نرفتند انشاءالله خدای متعال به زودی نصیب همه عزیزان بکند و ولایت و محبت و معرفت اهلبیت خصوصاً مولی امیرالمؤمنین علی(ع) را در دلهای ما لحظه به لحظه زیادتر و افزون تر کند.
ماه رجب که ماه بسیار مهمی است و تعبیر شده رجب المرجب، شهر الله الاکبر، ماه بزرگ خدا، یعنی ماهی است که ریزش رحمت الهی در آن ماه بسیار فوق العاده است. دو ماه تعبیر به ماه خدا شده یکی ماه مبارک رمضان است و یکی ماه پر خیر و برکت رجب است. ماه رجب اضافه بر اینکه ماه خدا هست، بیشترین مناسبتها و تولدها و شهادتها در ماه رجب هست که در سوم رجب شهادت جانگداز امام دهم، امام هادی است که خدمت همه تسلیت عرض میکنم. انشاءالله سال جدید که آغاز کردیم سعی کنیم که دعایی که در ابتدای سال میخوانیم «یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال» به فال نیک میگیریم که روز اول فرودین شمسی ما با نام و یاد امام هادی(ع) که از جوار بارگاه ملکوتی مولا امیرالمؤمنین خدمت همه سروران هستیم و نایب الزیاره و بالخصوص عزیزانی که تا به حال مشرف نشدند، امیدواریم به زودی مشرف شوند.
از ماه رجب بیشترین استفاده را داشته باشیم، استغفار این ماه بسیار زیاد سفارش شده است. ماه امیرالمؤمنین (ع) است و امیرالمؤمنین کار مهمش بت شکنی و شرک زدایی و بیرون کردن بتها و بت پرستهاست. لذا ماه رجب که منتسب است به مولا امیرالمؤمنین، ما سال جدید را آغاز کردیم. امیدواریم انشاءالله یک خانه تکانی کامل، روحمان و جانمان داشته باشد و از ناپاکیها پاک شود. آرامشی که از این به ما میرسد، با هیچ چیزی قابل قیاس نیست. امیدوارم انشاءالله صله رحم، احسان به بندگان خدا، دید و بازدیدها، با کمال صمیمیت و محبت و دور از کینه ورزی باشد که سال خوبی را داشته باشیم. از همه عزیزانی که این فرصت را فراهم کردند که در این ایام بسیار با برکت در خدمت شما باشیم تشکر میکنم.
موضوعی که قرار است صحبت کنیم اهمیت محبت و ولایت و معرفت چهارده معصوم(ع) هست. بلاشک اول شخصیت عالم، سرور و فخر همه اولین و آخرین پیامبر عظیم الشأن(ص) هستند و زحماتی که پیغمبر ما کشیدند احدی در عالم نکشیده است و خدای بزرگ و مهربان مهمترین اجر و پاداشی که به عزیزترین خلقش پیامبر عظیم الشأن(ص) مرحمت فرموده یک اجر و یک مزد هست که طبق روایت برگشت آن برای خود ما هست. «ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ» (سبأ/47) این پاداش به خود امت برمیگردد و کسانی که میخواهند راه به سوی خدا داشته باشند. در سوره مبارکه شوری خدای متعال میفرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى» (شوری/23) ای پیغمبر به این امت بگو در مقابل زحمات زیادی که کشیدی هیچ پاداشی از طرف خودم از شما امت نمیخواهم «الا المودة» مودت اهلبیت که قربای پیغمبر عظیم الشأن بلکه جان پیغمبر و نفس پیغمبر هستند. این مودت که صریح قرآن هست و روایات بسیار زیادی هم ذیل این آیه داریم که از پیغمبر سؤال کردند ذوی القربی چه کسانی هستند؟ فرمود: مولا امیرالمؤمنین علی(ع)، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین و در بعضی روایات بقیه ائمه تا امام زمان(ع) که مودت و دوستی اینها از طرف خدای متعال بر این امت واجب شده و «و المودة واجبة لکم» در زیارت جامعه کبیره از امام هادی(ع) میخوانیم که مودت هم بالاتر از محبت است. یعنی هم باید اینها را بشناسیم و عشق بورزیم و پیوند دوستی و محبت داشته باشیم و هم تظاهر به دوستی کنیم.
الآن که روز اول فروردین شهادت امام هادی(ع) است، بحمدالله رسانهها مراعات میکنند، عزیزان هم مراعات کنند. کاری که دل امام زمان و اهلبیت را شاد میکند انجام بدهیم. یکی از اینها این است که در شادی آنها شاد باشیم و در غم آنها غمگین باشیم. سیزده رجب پیش روی ماست. جشنهایمان را در سیزده رجب بهتر برگزار کنیم. تولد امام جواد(ع) دهم ماه رجب است و باز هم جشن و شادی پیش رو هست. انشاءالله احترام بگیریم. روایت نورانی از آقا علی بن موسی الرضا هست که به ریان بن شبیب میفرماید: یابن شبیب! «إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ معنا فی الدرجات الاولی من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا و علیک بولایتنا و لو ان رجل أحب حجراً حشره الله معاً» فرمود: پسر شبیب! اگر دوست داری به اعلی درجه بهشت با ما اهل بیت همنشین باشی و محشور باشی و بشارتی از این بالاتر نیست که عملی ما را به اعلی درجه بهشت، گذشتن از جهنم خیلی مهم است. بعد رفتن به بهشت، بهشت هم در روایت داریم درجاتش بسیار متفاوت است. درجه یک تا دو از زمین تا آسمان فاصله است. تعبیر امام هشتم این است که اگر دوست داری در درجات بالای بهشت، درجات الاولی، در جوار ما و همنشین ما، چهارده معصوم باشید این کارها را انجام بدهید. در غم ما غمگین باشید، در شادی ما شاد باشید، بر شما باد محور اصلی که ولایت و مودت و محبت ما اهلبیت است. روایت داریم اصل دین و حقیقت دین و ایمان محبت و ولایت مولا امیرالمؤمنین و فرزندان آن بزرگوار و همسر آن بزرگوار است که در جای جای قرآن از امیرالمؤمنین تعبیر به ایمان شده است. «وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ» (مائده/5) بزرگی میفرماید: من مدتها در این فکر بودم که چرا خدا تعبیر کرده کسی به ایمان کفر بورزد؟ ایمان به شخص گفته نمیشود، به شخص مؤمن میگویند. بعد دیدیم روایاتی هست که تفسیر فرموده که حقیقت ایمان و تجسم ایمان مولا امیرالمؤمنین علی(ع) است. یعنی کسی به حقیقت ایمان که مولا امیرالمؤمنین است کفر بورزد و نماینده خدا را قبول نکند، تمام اعمالش باطل میشود.
یا در سوره مبارکه حجرات که فرمود: «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ» (حجرات/7) خدا لطف کرده، روایت زیبایی است امام صادق فرمود: این مودت و محبت و ولایتی که خدای متعال مرحمت کرده، فکر نکنید این کاری است که خودتان کردید و فقط خودتان دخالت داشتید، «و لکن شیء صنعهُ الله» این لطف خداست، نعمت خداست، طینت ما و سرشت ما و خمیرمایه ما را با اهلبیت پیوند زده البته با عمل و رفتار هم قدردان باشیم کاملتر میشود. خمیرمایه هر نعمتی را خدای متعال مرحمت فرموده است. «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ» ایمان را محبوب دلهای ما قرار داده است و کفر و فسق و عصیان و تمرد را مکروه دلهای ما قرار داده است که به یک معنا دشمنان اهلبیت را هم شامل میشود که ریشه همه کفرها و فسقها و عصیانها هستند.
لذا عزیزان انشاءالله در طول زندگیشان سعی کنند که غم و شادیهایشان را با اهل بیت تطبیق بدهند. ببینند آنها چه دوست دارند و چه دوست ندارند، از چه چیزی خوششان میآید و از چه چیزی بدشان میآید. چون ایام متعلق به امام هادی(ع) است که امام هادی تعبیر شده در بعضی روایات «خطیب اهل الجنه» یعنی سخنران اهل بهشت هستند.
در همین زیارت جامعه کبیره که بزرگان ما مقید بودند زیاد این زیارتنامه را بخوانند، خیلی از عزیزان سال جدید به مشاهد مشرفه رفتند. خیلی از عزیزان در عتبات و خیلی در مشهد مقدس و قم هستند، به نیت چهارده معصوم زیارت جامعه کبیره که از دو لب مبارک امام هادی به ما رسیده است، حاوی بسیار دریای معانی و معارف است و به تعبیر آیت الله جوادی آملی منشور امامت و ولایت است. «و منتهی الحلم» شما اهل بیت در حد اعلای حلیم بودن و صبور بودن هستید. یک مورد در حالات اهلبیت پیدا نمیکنید که جایی این بزرگواران به ناحق به کسی خشم کرده باشند و نتوانند جاهلی را تحمل کنند. یک مورد در زندگی اینها پیدا نمیکنید. در حد اعلای حلم و بردباری و صبر و تحمل هستید.
امام هادی(ع)، یک نفر نصرانی به نام یوسف علاقه پیدا کرده بود و هدایا میآورد و نذورات میآورد. بعضی از افرادی که متأسفانه در همه زمانها هستند، به امام هادی گاهی اعتراض میکردند این آقا مسیحی است، نصرانی است. چه فایده دارد خدمت شما میآید؟ اینکه مسلمان نیست. امام هادی(ع) فرمودند: بعضی فکر میکنند محبت ما خانواده، برای یهود و نصاری و برای امثال اینها فایده ندارد. فرمود: به خدا قسم اینها اشتباه میکنند. فرمود: بخدا قسم محبت ما خانواده برای مثل مسیحیها و امثال آنها، گروهها و احزاب مختلف، حتی غیر مسلمانها فایده دارد. چون امام صادق(ع) فرمود: «حُبُّنَا ايمَانٌ وَ بُغْضُنَا كُفْرٌ» (كافي، ج 1، ص 187) محبت ما خانواده ایمان است و دشمنی ما خانواده کفر و نفاق است. سعی کنیم به برکت امام هادی(ع) و ماه رجبی که مصادف شده با سال جدید، پیوند بیشتری با اهلبیت داشته باشیم. نسلمان را پیوند بزنیم با اهل بیت عصمت و طهارت و این زیارت جامعه کبیره که از راه دور و نزدیک میشود خواند. میتوانیم از راه دور و نزدیک هرجا هستیم زیارتنامه را بخوانیم که یکی از فرازهایش این است «بِمُوَالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِينِنَا وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» (من لايحضره الفقيه، ج 2، ص615) یعنی موالات شما، ولایت شما و پیوند با شما باعث میشود خدا معلم شود. یعنی مهر و محبت مولا علی و بچههایش در دل ما بیاید، معلم سر خانه از درون به ما همه چیز یاد میدهند.
«وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» هرچه فساد ما میبینیم بخاطر فاصله گرفتن از ولایت و محبت اهل بیت است. اگر میخواهیم تمام مشکلات معنوی و مادی ما حل شود، حتی دنیای ما، وقتی ما پشت سر اهلبیت حرکت کنیم و ولایت و دوستی آنها را داشته باشیم تمام مفاسد ما اصلاح میشود.
خدای متعال را قسم میدهیم به حق مولا امیرالمؤمنین که در جوار این امام هستیم و به حق امام هادی که روز شهادتشان هست، همه ما را جزء شیعیان و پیروان ناب و خالص این خانواده قرار بدهد. توفیق داشتیم نایب الزیاره همه عزیزان باشیم. انشاءالله خدا نصیب همه آرزومندان بکند. انشاءالله خدا توفیق بدهد مهر و محبت اهلبیت را با خود از این دنیا ببریم. خدایا تو را قسم میدهیم به حق امام هادی و آباء و اجداد و فرزندانش، قلب فرزندش امام زمان را به مژده ظهورش شاد بگردان و همه آرزوهای آرزومندان را اجابت بفرما. جمعه اول ماه رجب هم لیله الرغائب است. خدا را به حق محمد و آل محمد قسم میدهیم هرکس همسر ندارد، ازدواج نکرده، خانه و شغل ندارد، فرزند ندارد، به او مرحمت بفرما. خیر و برکت و سلامتی و عافیت و وسعت رزق و امنیت به همه عزیزان مرحمت بفرما و از بهترین برکات و خیر و رحمت ماه رجب و این ایام همگی بهرهمند شویم. صله رحم، خدمت کردن و محبت کردن خصوصاً به پدر و مادرها و نزدیکان را فراموش نکنید. دعاگوی شما هستیم. انشاءالله خداوند توفیق زیارت نصیب همه عزیزان بفرماید.
«السلام علیک یا امیرالمؤمنین و علی أبنائک، السلام علیک یا علی بن محمد الهادی و رحمه الله و برکاته»
تلاوت آیات 52 تا 70 سوره مبارکه حجر؛
«إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ «52» قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ «53» قالَ أَ بَشَّرْتُمُونِي عَلى أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ «54» قالُوا بَشَّرْناكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُنْ مِنَ الْقانِطِينَ «55» قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ «56» قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ «57» قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ «58» إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ «59» إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِينَ «60» فَلَمَّا جاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ «61» قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ «62» قالُوا بَلْ جِئْناكَ بِما كانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ «63» وَ أَتَيْناكَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ «64» فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَ اتَّبِعْ أَدْبارَهُمْ وَ لا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَ امْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ «65» وَ قَضَيْنا إِلَيْهِ ذلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ «66» وَ جاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ «67» قالَ إِنَّ هؤُلاءِ ضَيْفِي فَلا تَفْضَحُونِ «68» وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لا تُخْزُونِ «69» قالُوا أَ وَ لَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعالَمِينَ «70»
ترجمه: و آنان را از (داستان) مهمانان ابراهيم خبر ده. آنگاه كه بر او وارد شده و سلام كردند، ابراهيم گفت: همانا ما از شما بيمناكيم. گفتند: مترس كه ما تو را به فرزند پسرى دانا مژده مىدهيم. ابراهيم گفت: آيا با اينكه پيرى به من رسيده، مرا چنين بشارتى مىدهيد؟ پس به چه چيز (عجيبى) بشارت مىدهيد. (مهمانان) گفتند: ما تو را به حقيقت بشارت داديم، پس از نااميدان مباش! (ابراهيم) گفت: جز گمراهان چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس مىشود. سپس (ابراهيم) گفت: اى فرستادگان! (الهى) كار شما چيست؟ گفتند: ما به سوى قومى تبهكار فرستاده شدهايم (تا آنان را هلاك كنيم) مگر خاندان لوط كه ما قطعا همه آنان را از هلاكت نجات مىدهيم. مگر همسرش كه مقدر كردهايم او از بازماندگان (در كيفر) باشد. پس چون فرستادگان (الهى) به سراغ خاندان لوط آمدند. (لوط) گفت: شما گروهى ناشناس هستيد. (فرشتگان) گفتند: در واقع ما آنچه را (از نزول عذاب كه) دربارهاش ترديد داشتند، براى تو آوردهايم و ما به حقّ نزد تو آمدهايم و قطعاً ما راستگويانيم. پس خاندانت را پاسى از شب (گذشته) حركت بده و خودت از پشت سرشان برو و هيچيك از شما (به پشت سرش) توجّه نكند به آنجا كه مأمور شدهايد برويد. وبه لوط اين امر حتمى را رسانديم كه ريشه و بن اين گروهِ (تبهكار)، صبحگاهان قطع شده است. واهل شهر شادىكنان (براى تعرض به مهمانان به سراغ خانه لوط) آمدند. لوط گفت: همانا اين گروه مهمان من هستند پس مرا (در برابر آنان) رسوانكنيد و از خدا پروا كنيد و مرا خوار و شرمنده نسازيد.