موضوع برنامه: سیری در صحیفه سجادیه امام زین العابدین (ع)- شرح دعای دهم (طلب عفو از پروردگار)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 23- 07- 97

حاج آقای فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحیم. «الحمد لله رب العالمین، اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم، السلام علیک یا أباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک»
دعای نهم صحیفه سجادیه که در مورد توبه بود، تمام شد. دعای دهم هم در مورد عفو و بخشش از خدای متعال است که چون بحث توبه ما ناتمام ماند، بسیاری از دعاهای صحیفه سجادیه در رابطه با عفو و طلب مغفرت و بخشش از خدای متعال است. در دعای دهم که پناهندگی به خدای متعال هست و درخواست عفو و بخشش از گناهان است. امام سجاد(ع) عرضه می‌دارد، «اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِک، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِک» در روایات ما این جمله زیاد آمده که افرادی که گناه و معصیت می‌کنند بیایند اقرار کنند که یکی از شرایط توبه همین است و تسلیم شوند و بگویند: خدایا حق با تو است و ما مقصر هستیم. گناه را گردن خودشان بیاندازند و طرف مقابل را مقصر ندانند. در این دعا حضرت به همین اقرار می‌کنند و می‌فرمایند: خدایا اگر بخواهی عفو کنی این فضل و لطف و کرم توست. ولی اگر بخواهی عفو نکنی این عدل توست. منتهی با عدلت با ما رفتار نکن. با فضل و کرمت با ما رفتار کن. یعنی حقی است که خدا می‌تواند حقش را بگیرد. من مستحق عفو و رحمت تو نیستم. مستحق عقوبت هستیم یعنی اگر کسی بدی می‌کند مزدش این است که مؤاخذه شود ولی خدای مهربان، ما می‌گوییم: اختیار با تو است. اگر به فضل و کرمت ببخشی ما ممنون تو هستیم. ولی ما مستحق عقوبت هستیم. «اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِک» اگر بخواهی اختیار دست خودت است ما را عفو کنی، این فضل و کرم توست و اگر بخواهی ما را عذاب کنی عدل توست. «فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَک بِمَنِّک» خدایا راه عفو و بخشش را برای ما هموار و آسان کن و ما را ببخش. «وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِک بِتَجَاوُزِک» خدایا ما را از عذاب جهنم به گذشت کردن خودت ما را از عذاب نجات بده. «فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِک» خدایا تو خودت می‌دانی که ما طاقت عدل تو را نداریم. در دعای جوشن کبیر هست «یا من عذابه عدل» یعنی اگر کسی را می‌خواهید نفرین کنید بگویید: خدایا با عدلت با او رفتار کن. عدل یعنی اینکه هر کار بدی کرده باید مستحق عقوبت شود و جزا ببیند.
روایت جالبی در سفینة البحار است، کلمه‌ی دیوان «دَوَنَ» که نامه اعمال، امام صادق(ع) فرمودند: در قیامت سه دیوان و نامه اعمال برای افراد ثبت شده است. یک نامه اعمال فضل و لطف و نعمت و الطاف خدای متعال است. یک دیوان گناهان و اعمال بد است که انجام دادیم و یک دیوان نامه اعمال خوب و حسنات است که انجام دادیم. امام صادق فرمودند: اعمال خوبی که انجام دادیم در مقابل نعمت‌هایی که خدای متعال به ما مرحمت کرده مقابله می‌کند. فرضاً ما در حد اعلی بندگی کرده باشیم، در مقابلش خدا این همه سرمایه و نعمت و لطف به ما کرده است. دیوان گناهان ما می‌ماند که به خدا بدهی داریم. اگر خدای متعال به فضل و کرمش از ما گذشت نکند همه گیر هستیم. این جمله امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه هست «لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَیْنَا» خدایا من برای نجات از گناهانم به اعمالم تکیه نمی‌کنم با اینکه امام در حد اعلی اعمال به جا آورده است بلکه به فضل و کرم تو، ما در حد اعلی باید گناه نکنیم و بندگی و طاعت و واجبات و حسنات انجام بدهیم ولی همیشه گوشه دل ما امیدوار به بخشش و فضل خدای متعال باشد. هیچکس از خدا طلب ندارد.
پیامبر(ص) فرمود: «لن یدخل احدٌ الجنه بعمله» یعنی احدی مستحق نیست، یعنی طلب ندارد که بخاطر عملش وارد بهشت شود. عملش در مقابل الطاف خدای متعال کم می‌آورد و چیزی نیست. به فضل و کرم خدا همه وارد بهشت می‌شوند. فرمودند: یا رسول الله، حتی خود شما؟ فرمودند: بله. من چه طلبی از خدا دارم. هرچه دارم از خداست. خدا بر همه منت دارد. همه ما منت پذیر خدا هستیم. از اولیای خدا بگیر تا مجموعه‌های پایین همه صد در صد بدهکار هستیم. لذا حضرت اشاره می‌فرماید: اگر ما را عفو کنی منت گذاشتی و این لطف و کرم تو است و اگر ما را عذاب کنی عدل توست ولی ما طاقت عدل تو را نداریم. در دعای عرفه امام حسین(ع) می‌فرماید: «و عدلک مهلکی» خدایا اگر بخواهی با عدلت با من رفتار کنی یعنی بخواهی مو را از ماست بکشی، عدل تو مرا هلاک می‌کند. یکی از اساتید بزرگوار می‌فرمود: اگر خداوند متعال روز قیامت بخواهد دیوان عدالت را پیاده کند یعنی حساب بکشد. من خودم راه جهنم را می‌گیرم و می‌روم. ولی اگر به فضل و کرمش، «حساباً یسیرا» حساب را آسان بگیرد و گیر ندهد اهل نجات هستیم. همیشه در دعاهای ما هست از خدا بخواهیم «عاملنا بفضلک و لا تعاملنا بعدلک» خدایا ما التماس می‌کنیم به فضل و عفو و کرم و بزرگی خودت با ما رفتار کن. لذا حضرت می‌فرماید: «فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِک» ما طاقت عدل تو را نداریم. راه نجات اولین و آخرین در عفو خدا منحصر است. یعنی همه باید زیر سایه عفو خدا بیایند.
«وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِک» امام سجاد همه راه‌ها را می‌بندد و می‌گوید: خدایا هیچکسی در دنیا و آخرت و محشر نجات پیدا نمی‌کند مگر فقط منحصر در عفو و بخشش توست. یعنی حتی امامان هم به خدا التماس می‌کنند. این من را از بین می‌برد. ما فقر محض هستیم و چیزی نداریم، هرچه هست اوست. این اصل بندگی است. در شرایط توبه که نکات مهمی را هفته‌های قبل گفتیم و بحثی است که خیلی مورد نیاز است. پیام‌های زیادی داشتیم که گفته بودند ما مرتکب گناهان زیادی شدیم، چه کنیم؟ خدا توبه را می‌پذیرد و قبول می‌کند؟ گفتیم که توبه شرایطی دارد. یکی اینکه در نا امیدی را ببندیم. گناهی بالاتر از نا امیدی نیست. شیطان می‌گوید: اگر من کسی را نا امید کردم بر او سوار شدم و دیگر قطعاً این جهنمی است و هر جنایتی می‌کند. خدای بزرگ عفوش بی نهایت بزرگ است. خدا را با خودمان قیاس نکنیم. ما کوچک هستیم و گذشت ما کوچک است ولی خدای بزرگ عفوش هم بی نهایت بزرگ است. شرط دیگر اینکه توبه واجب فوری است و یک ترفند شیطان امروز و فردا کردن است تا انسان بدون توبه از دنیا برود. اگر ضرری به انسان وارد شود دفع ضرر و دفع خطر، همه قوانین دنیا می‌گوید: دفع ضرر واجب است. اگر خانه شما آتش گرفت نمی‌توانی بگویی: بعداً خاموش می‌کنم. بسیاری از جنگل‌ها از یک چوب کبریت آتش گرفته است. گناه مثل آتش سوزنده است. یک جمعیتی را متلاشی می‌کند. گناه به صاحب گناه ضرر می‌زند. دیگران می‌بینند و الگوبرداری می‌کنند. یک آتش خانمان سوز است. لذا می‌گوید: فوری باید پاک کنید. دفع ضرر واجب فوری است. گناه هم بالاترین خسارت‌هاست. بعضی مواقع گناه باعث می‌شود انسان ارتباطش با خدا و اولیای خدا قطع شود. وقتی انسان نجس و آلوده است نمی‌توانند انسان را بغل کنند.
ملا اسماعیل سبزواری مثال خوبی می‌زند و می‌گوید: بچه شما اگر خودش را آلوده کرده بدن و لباسش بو می‌دهد، پدر و مادر هم حالشان بد می‌شود. تبعات گناه و بوی تعفن گناه به مراتب از آلودگی‌های ظاهری بدتر است. مرحوم آخوند کاشی دویست مجتهد پای درسش بودند و خصیت فوق العاده‌ای بود. یک موقع همراه شاگردانش از اصفهان رد می‌شدند. سابق به وسیله الاغ و حیوانات کودکشی می‌کردند و چاه‌ها را تخلیه می‌کردند. چاهی را تخلیه کردند و کوچه پر از تعفن شده بود. شاگردان ایشان بینی خود را می‌گیرند و صورتشان در هم می‌شود. ایشان می‌فرماید: شما طاقت بوی کود را ندارید، اگر بدانید بوی دروغ و غیبت و مال حرام و گناه چقدر بدتر از این است! پیغمبر فرمود: کسی که دروغ می‌گوید و بعضی مثل آب خوردن دروغ می‌گویند، بوی تعفنی از او به آسمان خارج می‌شود بوی تعفن او اهل آسمان‌ها را آزار می‌دهد و هفتاد هزار فرشته او را لعنت می‌کنند. متأسفانه در مملکت ما مثل آب خوردن دروغ می‌گویند. در بعضی کشورها اینطور نیست و مقید هستند. ما باید پیشتاز این کارها باشیم. راستگویی و امانتداری دو شاخصه مهم است. ایمان و شیعه بودن و مسلمان بودن به راستگویی و امانتداری است. این را باید پررنگ کنیم. تعفن گناه را باید فوری از بین برد. امام هشتم(ع) فرمود: با توبه و استغفار بوی بد گناه را از بین ببرید.
پیامبر(ص) فرمود: «عجبت لمن يحتمي من الطعام مخافة الدّاء كيف لا يحتمي من الذنوب مخافة النّار» چطور غذایی که برای ما ضرر دارد، میکروب دارد ما را اجبار هم کنند نمی‌خوریم، می‌فرمایند: من تعجب می‌کنم از کسی که از خوردن غذای مضر بخاطر حفظ بدنش می‌گذرد ولی از گناهی که یک عمر او را به آتش جهنم می‌سوزاند، پرهیز نمی‌کند. ما از ضرر جرئی پرهیز می‌کنیم ولی غیبت و دروغ و مال حرام خیلی بد است. مرحوم آ شیخ عبدالکریم حائری در یک مهمانی بودند. میزبان حس می‌کند که میل به انگور دارند. به شاگردش می‌گوید: آقا هوس انگور کردند، فوری انگور تهیه می‌کند و می‌آورد و جلوی آقا می‌گذارند. آقا اظهار کرده بودند اگر فصل انگور بود خیلی خوب بود. ولی هرچقدر به آقا اصرار می‌کنند نمی‌خورند. هرچه میزبان می‌فرماید: بفرمایید، انگور پاک و پاکیزه است. می‌فرماید: نه! بیرون می‌آیند، یکی از نزدیکان شیخ عبدالکریم حائری در حالاتش نوشتند، می‌گوید: خود شما میل به انگور پیدا کردید چرا نخوردید؟ فرمودند: هروقت دستم را جلو بردم از این انگور بخورم، حالت تهوع به من دست داد. من دیدم اگر مال حرام به من نزدیک شود حالت تهوع می‌گیرم. به میزبان می‌گویند. میزبان به کارگری که رفته بود و انگور را تهیه کرده بود، گفت: چه کردی؟ گفت: در باغ خودمان انگور نبود، رفتم از باغ همسایه بدون اجازه آوردم! آقا متوجه شدند. حدیث داریم که کسی چهل روز لقمه حلال بخورد، خدا دلش را نورانی می‌کند. درباره اولیای خدا فراوان داریم که اینها حس می‌کردند. مال حرام تاریکی می‌آورد، ظلمت می‌آورد. «اِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَهُ مِنْ حَرَامٍ فِي جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» آنهایی که مال حرام، ربا و نزول و رشوه، مال مردم راحت چپاول می‌کنند و می‌خورند، یک ذره به خدا و قیامت باور ندارند. اگر یک لقمه حرام عامداً وارد بدن انسان شود چون یک زمانی ما نمی‌دانیم، آن عیب ندارد. طرف خمس نمی‌دهد، مالش حلال نیست، ما مهمان شدیم، خبر نداریم انشاءالله خدا اثر آن را برمی‌دارد. ولی وقتی می‌دانم درآمد طرف حرام است، پیامبر فرمود: یک لقمه حرام در وجود انسان وارد شود، «لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» هر فرشته‌ای در آسمان و زمین او را لعنت می‌کند. چطور یک غذای مسموم خوردیم فوری آمپول می‌زنیم و به تب و تاب می‌افتیم. مال حرام آدم را جهنمی می‌کند و تمام فرشته‌های آسمان لعنت می‌کنند. امام حسین روز عاشورا فرمود: چرا موعظه من بر شما اثر ندارد؟ چون شکم‌های شما از لقمه حرام پر شده است. توبه واجب فوری است. اگر لقمه حرامی در وجود ما آمد فوری برویم حلالیت بطلبیم، استغفار کنیم و حق طرف را ادا کنیم. گناه عمر آدم را کوتاه می‌کند.
روایت داریم «من يموت‏ بالذُّنوب‏ اكثر ممّن يَموت بالآجال» کسانی که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده است، قطع رحم کرده، ظلم کرده، خیانت و فساد کرده، ناله و نفرین مردم پشت سرش است، افرادی که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده، می‌فرماید: کسانی که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده و از دنیا رفتند بیشتر هستند از کسانی که به اجل طبیعی از دنیا رفتند و متقابلاً «و مَن يعيش بِالاحسان اكثَر ممّن يَعيش بَالاعمار» افرادی که صله رحم کردند و کار خیر کردند، زوار اربعین را فرستادند، دستشان به خیر است و احسان می‌کنند عمرشان طولانی می‌شود. روایت داریم خدا عمر زوار أباعبدالله را طولانی می‌کند. رفتن به زیارت قبر أباعبدالله هم برکت زندگی را زیاد می‌کند و هم طول عمر را افزایش می‌دهد. من دوستانی دارم که اگر با کسی بگو مگو داشتند، واقعاً شب خوابشان نبرده است. می‌گویند: تا تلفن نزنیم و پیامک ندهیم و نرویم دست طرف را ببوسیم خوابمان نمی‌برد! امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: ای کسی که مشغول دنیا شدی می‌گویی: بعداً توبه و احسان می‌کنم، بعداً کار خیر می‌کنم، این بعداً بعداً، صد در صد برای شیطان است. فرمود: طوری زندگی کنید که گویی فردا ممکن است از دنیا بروید. می‌فرماید: ای کسانی که به دنیا مشغول شدید، آرزوهای دنیا شما را مشغول کرده است، مدل ماشین و ساختمان و مبل را عوض می‌کنید، مرگ ناگهان به سراغ شما می‌آید. قبر جایی است که جزای اعمال ما را پس می‌دهند و هیچکس از فردای خود خبر ندارد. توبه واجب فوری است و در آن دنیا نمی‌توانی کاری بکنی. ورثه هم به فکر شما نیستند.
امام باقر(ع) وارد مسجد شدند، دیدند چند جوان نشسته‌اند و دارند می‌خندند. مسجد جای عبادت است و آنها مشغول حرف‌هایی بودند که در شأن مسجد نیست. امام باقر(ع) سراغ جوان‌ها رفتند و به یکی از آنها فرمودند: شما چرا در مسجد اینطور می‌خندید؟ مگر از مرگ غافل هستید؟ جوان گفت: مرگ کجا و ما کجا؟ حالا اول جوانی ماست. امام باقر(ع) فرمود: خبر نداری، سه روز دیگر اجل شما رسیده است! بعد از سه روز جوان از دنیا رفت. قبرستان‌ که می‌روید همه کسانی که مردند پیر نیستند، نوجوان و جوان و بچه و میانسال هست. لذا عقب نیاندازیم، بگوییم: سالهای دیگر به زیارت می‌رویم. اربعین می‌رویم، نمی‌دانیم هستیم یا نیستیم. این عقب انداختن اشتباه است. هم گناه را باید زود پاک کرد و هم اینکه نباید کار خیر را به تأخیر انداخت. نگوییم: بعداً خمس می‌دهم، بعداً برای شیطان است.
بزرگواری فرمود: من یک دهه یک مسجدی منبر می‌رفتم، مسجد نیمه کاره بود. در آن محل ثروتمندی بود که خیلی ثروت داشت. واقعاً بعضی ثروتمندان این ثروت را برای چه می‌خواهند؟ بعضی می‌گویند: ما اگر پانصد هزار تومان باشد ویزا بگیریم، اربعین به کربلا می‌رویم. چون همه چیز فراهم است چون اسکان و غذا هست. از لبنان و کویت و آفریقا و اکثر کشورها آنجا موکب دارند. گفت: این آقا خیلی ثروت داشت. هیأت امنای مسجد به من گفتند: ایشان دهه اول پای منبر شما می‌آید. شما در مورد انفاق و کار خیر صحبت کن. چند شب در مورد انفاق و احسان و باقیات الصالحات صحبت کردیم. یک شب از منبر پایین آمدم این آقا به من گفت: حرف‌های شما اثر کرد، نیت کردم کاری کنم. از مسجد بیرون آمدم دیدم آمبولانس جلوی در است. گفتند: فلانی فوت کرده است! همان شخص ثروتمند فوت کرد. کار خیر را عقب نیاندازید. خانم‌ها یک تکه طلای خود را برای امام حسین بدهید. امام حسین همه هستی‌اش را در راه خدا داد. آمدم دیدم چند نفر که دور آمبولانس هستند لباس‌هایشان قرمز است. گفتم: تصادف شده است؟ گفتند: نه، این دامادش است. این پسر اول و دوم و سوم او هستند. سر تقسیم ارث به هم چاقو زدند. هنوز آقا را دفن نکردند ورثه به هم چاقو زدند. بیاییم کار خیر بکنیم. کسی به فکر ما نیست و خودمان باید دست بلند کنیم.
شریعتی: نکات خوبی را شنیدیم. حاج آقای فرحزاد همیشه دغدغه زیارت آنهایی را دارند که تا به حال مشرف نشدند. امروز صفحه 473 قرآن کریم، آیات 50 تا 58 سوره مبارکه غافر را تلاوت خواهیم کرد.
این زندگی مکثی است ما بین دو تا سجده *** استغفراللهی بگو ما باز می‌گردیم
«قالُوا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ‏ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا بَلى‏ قالُوا فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ «50» إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ «51» يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ «52» وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْهُدى‏ وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ «53» هُدىً وَ ذِكْرى‏ لِأُولِي الْأَلْبابِ «54» فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ «55» إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ ما هُمْ بِبالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ «56» لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ «57» وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى‏ وَ الْبَصِيرُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لَا الْمُسِي‏ءُ قَلِيلًا ما تَتَذَكَّرُونَ «58»
ترجمه: (نگهبانان دوزخ در پاسخ) گويند: «آيا چنين نبود كه پيامبرانتان معجزاتى براى شما آوردند؟» مى‏گويند: «چرا» گويند: «پس دعا كنيد (و خدا را بخوانيد)» ولى دعاى كافران در تباهى است. همانا ما پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آورده‏اند، هم در زندگى دنيا و هم روزى كه گواهان (براى گواهى دادن) به پا مى‏خيزند يارى مى‏كنيم. (همان) روزى كه عذرخواهى ستمگران سودشان ندهد، لعن و نفرين براى آنان است و جايگاهشان سراى بد. و همانا ما به موسى هدايت داديم و به بنى اسرائيل كتاب آسمانى (تورات) را به ميراث داديم. (كه) مايه‏ى هدايت و تذكّر براى خردمندان است. پس صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعده‏هاى خداوند حقّ است و براى گناهت استغفار كن و شامگاهان و بامدادان، سپاسگزارانه پروردگارت را تسبيح كن. همانا كسانى كه در آيات خداوند بدون حجّتى كه برايشان آمده باشد به مجادله برمى‏خيزند، در سينه‏هايشان جز خود بزرگ بينى نيست كه به آن نخواهند رسيد، (و از مجادله خود نتيجه نخواهند گرفت) پس به خداوند پناه ببر كه بى شك او شنواى بيناست. قطعاً آفرينش آسمان‏ها و زمين از آفرينش مردم بزرگ‏تر است ولى بيشتر مردم نمى‏دانند. نابينا و بينا يكسان نيستند و كسانى هم كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، با (مردم) بدكار برابر نيستند؛ چه كم متذكّر مى‏شويد.
شریعتی: چقدر خوب است ثواب تلاوت این آیات را به حضرت زینب کبری(س) و حضرت رقیه(س) هدیه کنیم که انشاءالله از ثواب و برکاتش بهره‌مند شویم. یادی کنیم از شهید بزرگوار شهید محراب، شهید اشرفی اصفهانی. از فضیلت ذکر بلند صلوات بر محمد و آل محمد برای ما بگویید و نکات قرآنی امروز را بشنویم.
حاج آقای فرحزاد: یکی از چیزهایی که در روایت متعدد آمده که برای زدودن ظلمت گناه مؤثر است صلوات است و امیرالمؤمنین فرمودند: «ألصّلاة علی النّبی و آله أمحق للخطایا من الماء إلی النّار» چگونه آب آتش را خاموش می‌کند، بیش از تأثیر آب بر آتش، برای پاک کردن گناهان صلوات تأثیر دارد.
امروز روز شهادت حضرت رقیه(س) است، انشاءالله مجالس باشکوه برپا شود. انشاءالله با نابودی تکفیری‌ها و داعشی‌ها زیارت حضرت امن شود، من مکرر توفیق داشتم در حرم این بانو مجالس بسیار با شکوهی حاضر باشم. بازار شام بخاطر این دختر سحرها باز بود از بس زوار آنجا بود. انشاءالله به زودی حرم با صفای ایشان امنیتش برقرار شود و زوار زیاد بروند و بهره‌مند شوند. چون در آستانه شهادت امام حسن مجتبی(ع) هستیم که فردا شب هست، قول معتبر این است که شهادت امام مجتبی هفتم صفر است. حضرت زهرا و پیغمبر و اهل‌بیت هم عنایت ویژه‌ای به امام مجتبی داشتند. آقا أباعبدالله هم عنایت ویژه به این برادر داشتند. برای کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) سه روز، یک هفته، قبل و بعدش برای حضرت عزاداری کنند. امام حسن نه زائری دارد و نه موکبی دارد. در سر تا سر ایران ما هفت صفر را به امام حسن مجتبی اختصاص بدهند. پیغمبر خدا فرمود: امام حسن هدیه‌ای از پروردگار عالم به ما است.
چند نکته در مورد زیارت اربعین عرض کنم. عملی مثل زیارت آقا أباعبدالله در روایات ما اینقدر برجسته نشان داده نشده است. حدود هفتاد درصد از کتاب کامل الزیارات درباره‌ی زیارت امام حسین و آداب زیارت و زیارتنامه‌های امام حسین(ع) است. خیلی هستند می‌توانند به زیارت بروند و نمی‌روند. من خواهش می‌کنم عقب نیاندازید. روایت داریم کسی که می‌تواند به زیارت قبر امام حسین برود وای نمی‌رود عاق پیغمبر و اهل‌بیت می‌شود. کسی که می‌تواند و به زیارت نرود ایمانش ناقص است. دینش ناقص است. اگر هم فرضا ً اهل بهشت شود یک جای پایین به او می‌دهند. بهشت یک سال و دو سال نیست، میلیاردها سال در بهشت مهمان است و از خودش خانه ندارد. چون بهشت از نور جمال آقا أباعبدالله خلق شده است. مردم ما کمک کنند که هرکس آرزو دارد برود. هرکس مبلغی ناچیز هم بگذارد میلیاردها تومان می‌شود. امام باقر(ع) فرمود: اگر مردم می‌دانستند در زیارت امام حسین چه فضیلتی هست، از شوق جان می‌دادند. امام صادق(ع) فرمودند: امام حسین بچه بودند در دامن پیغمبر خدا بازی می‌کردند. همسر پیامبر تعجب کرد و به پیغمبر گفت: چقدر از این بچه خوشت می‌آید! حضرت فرمودند: وای بر تو! من چطور او را دوست ندارم، میوه دل من است. روشنی چشم من است. امت من این فرزند مرا شهید خواهد کرد. «فَمَنْ زَارَهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ حَجَّةً مِنْ حِجَجِي» کسی که به زیارت قبر حسین من برود خدا یک حج از حج‌های من رسول الله را در نامه عمل او ثبت می‌کند. همسر پیغمبر تعجب کرد، آقا یک حج شما؟ فرمودند: دو حج! دو حج شما؟ فرمود: چهار حج! تا رسید به «تسعین» فرمود: کسی به زیارت قبر حسین من برود ثواب نود حج من رسول الله را دارد همراه با عمره! عزیزانی که عذر دارند مثلاً پدر و مادرشان را نگهداری می‌کنند، ولی کسانی که عذر ندارند، خانم‌ها مانع شوهرانشان نشوند. آقایان مانع خانم‌ها نشوند. مدارس و اداره‌ها اجازه بدهند. کمک به هزینه ویزا کنیم. بانی خیر شویم. اربعین یکی از شعائر مهم جهانی شده است.
خدایا تو را به حق محمد و آل محمد قسم می‌دهیم که آرزوی زیارت أبا عبدالله را بر دل هیچ آرزومندی نگذار. همه عزیزان را به زیارت اربعین و کمک به زوار أباعبدالله موفق بگردان. مشکلات همه عزیزان خصوصاً جوانان ما را برطرف بفرما.