در مورد مهدی شناسی و مهدویت توضیحاتی بفرمایید.

پاسخ – بیش از شش هزار حدیث و روایت در موضوع مهدویت وجود دارد. موضوع مهدویت یکی از اصول مسلم اعتقادی در اسلام و در تمام مذاهب اسلامی است. فضیلت امام  شناسی و مهدی شناسی در آخر الزمان مهم است و هر کس امام زمان (عج) را نشناسد و دستش را به دست امامش نرساند آخرش جاهلیت است که این  یک جاهلیت کافرانه، منافقانه و گمراهانه است. گمراه شدن از راه بخاطر عدم معرفت امام است. اگر ما از رهبر راه فاصله بگیریم ،در کج راهه های شیطانی گم می شویم. روایت داریم که کسی که بمیرد و امام زمان(عج) خودش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. روایت دیگر داریم که هر کس زمان مرگش فرا برسد در حالیکه به معرفت امام زمانش رسیده باشد مانند کسی است که درمحل خیمه گاه حضرت حاضر بوده ،همراه اوست  و از فیوضات حضرت بهره گرفته است. این احادیث نشان می دهد که فاصله ی ما از امام فاصله ی معرفتی است. پس ما باید فاصله ی معرفتی را برداریم. ما برای آَشتی با امام زمان(عج)، باید امام را بشناسیم.  در مهدی شناسی ما با هشت شاخه مواجه هستیم: تبار شناسی، چهره شناسی(وقتی ظهورانجام می شود امام با سن جوان بین سی تا چهل سال ظاهر می شوند و این برای خیلی ها سنگین است و گویا این کار را از مشیّت خدا دور می دانند که فردی هزار سال از عمرش گذشته باشد ولی چهره ی جوان داشته باشد)، تاریخ ولادت (زمان ولادت ،غیبت کبری و صغری)،مقام شناسی (مقامات وجودی حضرت را بشناسیم و فلسفه ی وجودی امام را بشناسیم که امام ولی الله الاعظم است و رحمت فراگیری الهی است)، اخلاق شناسی( اخلاق فردی، اجتماعی ،عبادی و مدیریت حضرت را بشناسیم تا ما بتوانیم بعنوان زمینه سازی ظهور اخلاق مان را به اخلاق امام نزدیک کنیم)، حکومت شناسی (دولت امام و کارگزاران چه ویژگی هایی دارند و دولتی که سراسر آن عدالت است چگونه تحقق پیدا می کند )،حجت شناسی(حجت ها در زمان غیبت چه کسانی هستند. آیا امام اتمام حجتی در میان مردم گذاشته است و دشمن شناسی. ( شیطان، دجال و سفیانی سه دشمن این راه هستند)

سوال – آیا امام زمان(عج)  توجه خاص و ویژه ای به بعضی از افراد دارند؟

پاسخ – شعار ورود به زندگی الهی اعوذبالله من الشیطان الرجیم و بعد بسم الله الرحمن الرحیم است .رحمانیت ،رحمت و عشق فراگیر پروردگار است، رحیمیت و مهربانی ویژه در حق اهل ایمان است .دو ویژگی رحمانیت و رحیمیت هم در امام متجلی است . در مورد دو شخصیت کلمه ی رحمتً للعالمین بکار برده شده است یکی پیامبر است که می فرماید :ما تو را نفرستادیم مگر اینکه مهربانی بیکرانی باشی برای تمام جهانیان. در حدیث قدسی لوح سبز که پروردگار برای جابربن انصاری خواندند، از مهدی بعنوان رحمتً للعالمین یاد کرده است. البته همه ی پیامبران رحمتً للعالمین هستند ولی این ویژگی در این دو وجود مقدس به نهایت می رسد. مهر حضرت گاهی در صلابت و قاطعیت حضرت جلوه می کند که امام مفسدان را از جامعه ی جهانی برمی دارد. یعنی امام موانع جلوه ی رحمانیت الهی را بر می دارد. در جعبه ی میوه، اگر یکی از میوه ها فاسد باشد، باید این میوه از این جعبه خارج شود و اِلا باعث فساد میوه های دیگر خواهد شد. انسان میوه ی هستی است ،اگر انسانی که سرتاسر شیطانی و فاسد است از این جامعه ی انسانی خارج نشود، بقیه ی انسانها را هم فاسد می کند. کسی که این میوه ی فاسد را بر می دارد این کار تجلی مهر اوست .در مورد امام زمان(عج) هم همین طور است. امام افرادی که سرتاسر شیطانی و فاسد شده اند را از جامعه برمی دارد. امام رضا(ع) می فرماید: امام زمان(عج) شفیق تر و مهربانتر از پدران و مادران نسبت به فرزندان شان است. پس ما باید یک رابطه ی پدری و فرزندی با امام برقرار کنیم. ما باید دست پدرانه امام را در زندگی مان باز بگذاریم، از حریم های الهی عبور نکنیم ،مقید به واجبات و محرمات باشیم و به سمت شیطان نرویم تا حضرت هدایت و تربیت ما را بعهده بگیرد.

اگر ما می خواهیم سیمای امام را در قرآن مشاهده بکنیم باید آیاتی را بخوانیم که سیمای پیامبر رحمت را به ما نشان می دهد. پیامبر می فرماید: شبیه ترین مردم است به من در چهره ی ظاهری ،اخلاق و گفتار .یعنی سیره مهدوی همان سیره نبوی است. پس تمام آیاتی که سیره ی نبوی را بیان می کند یک آئینه ی تمام نما در برابر ماست که ما جمال یوسف فاطمه را مشاهده کنیم.

سوره آل عمران آیه 59 می فرماید :ای پیامبر،رحمت ویژه الهی قلب تو را نسبت به مردم مهربان قرار داد ،پس خدا قلب امام زمان(عج) را نسبت به ما ،در نهایت مهر وعطوفت قرار داده است. در قرآن داریم که ای پیامبر،اگر تو خشن بودی همه از اطراف تو پراکنده می شدند. اگر عشق خالصانه رحمانی نباشد (تا از جانب معشوق کششی نباشد) این همه عاشق مهدی در مسجد جمکران جمع نمی شوند و بیش از هزاران مراسم دعای ندبه در فراق حضرت خوانده نمی شود که اینها جلوه های رحمانیت و رحیمیتی است که شامل تمام این افراد شده است .

ما می توانیم در آیاتی که سیمای پیامبر را به ما نشان می دهد ، سیمای حضرت مهدی را ببینیم. آیه 128 سوره توبه می فرماید: آنچه باعث سختی و ناآرامی ما می شود( جلوه ی رحمانی ) و ما را به رنج می اندازد،( قلب امام زمان(عج) را حتی وسوسه های شیطانی که آرامش را از زندگی ما می گیرند،ناراحت می کند) امام را بی قرار و ناآرام می کند .امام برای هدایت و سعادت شما ناآرام است. در جلوه ی رحمانیت داریم که امام در نهایت رحمت و معرفت نسبت به آنهاست. یعنی یک رحمت، محبت وعشق ویژه ای است که در عرصه دعاگویی ، استفغار و طبابت امام برای مردم خودش را نشان می دهد. در قرآن داریم که اگر مردم خطایی کردند تو آنها را ببخش و برای آنها توبه کن. این کار در وجود امام به تجلی تام و تمام می رسد که دعاگوی ویژه ی اهل ایمان است. عرفا می گویند هر کس به مرحله ی هدایت و تربیت رسیده است نتیجه ی دعای سحرگاهی امام زمان(عج) است که بدرقه ی راه ما شده است.

سید بن طاوس که از عرفا وعلمای ی بزرگ شیعه است به جایی رسیده بودند که می فرمود :من صدای و لهجه ی امام زمان(عج) را می شناسم. ایشان یکسری از دعاهای سحرگاهی امام زمان(عج) را برای ما گزارش کرده اند.

در یکی از گزارش ها داریم که شبی در سرداب مقدس سامرا بودم ،صدای مولایم را شنیدم که در دعای سحرگاهی این طور دعا می کردند :خدایا شیعیان ما یعنی مومنان واقعی از ما هستند و خمیر و سرشت آنها با ولایت ماست، خدایا بگذر از گناهان آنها و خطاهایی که در سایه ولایت ما بودند. خدایا ما را اکرام کن و به ما محبت کن با بخشش و آمرزش شیعیان ما. در روز قیامت در مقابل دشمنان ما آنها را مجازات نکن ،اگر میزان اعمال شان سبک است از اعمال ما امامان بردار و به آنها عطا کن.

جنبه ی تربیتی دیگر طبابت امام نسبت به اهل ایمان است. یعنی امام نقصان اخلاقی که در زندگی ماست می بیند و در مقام هدایت و تربیت ما برمی آید. درست است که ما بطور مستقیم در زمان غیبت محضر حضرت مشرف نمی شویم و طبابت حضرت را دریافت نمی کنیم ولی بزرگترین و پرتلاش ترین طبیب روحانی و معنوی امام زمان(عج) است که با دعا و تجلی رحمت و محبت شان، ما را مداوا می کنند.

جنبه ی تربیتی دیگر حکمت بخشی به افراد لایق است. سرچشمه ی حکمت و علم مفید وجود امام زمان(عج) است، هر کس که حدنصاب لیاقت را در وجودش ایجاد بکند حکمت به قلبش سرازیر خواهد شد.

سوال – صفحه 251 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.

پاسخ – در این صفحه داریم :خدا برای حق و باطل این گونه مثال می زند که وقتی رودخانه ها پر می شود و سیلی جاری می شود، روی سیل را کف هایی می پوشاند که آب زیرین پیدا نیست. وقتی شمش طلا ذوب می شود یک کفی روی آن می آید که زیبایی طلای زیرین دیده نمی شود. این کف باطل است و آن طلای زیبای زیرین حق است . سیلی که همه چیز را می برد حق است و کف روی آن باطل است. می فرماید:این کف از بین رفتنی است و ماندنی نیست .عاقبت این کف کنار می رود و زیبایی آب و طلا دیده می شود.

این ستیز بین حق و باطل یک فرایند تکاملی دارد و در ظهور امام زمان(عج)، شاهد رویارویی حق و باطل خواهیم بود و این کف از جامعه ی انسانی برداشته می شود و زیبایی زندگی رحمانی دیده می شود.

در مورد طبابت و حکمت بخشی امام به اهل ایمان، یکی از تشرفات آیت الله مرعشی نجفی را بازگو می کنیم که ایشان در سن 24 سالگی نزد حضرت مشرف شدند .ایشان بیش از شصت و هشت سال به تربیت و هدایت مردم پرداختند که این خودش جلوه ای از هدایت امام زمان(عج) است .ایشان تعداد زیادی عالم ربانی تربیت کرده اند و بیش از ده ها مدرسه ی علمیه ،مسجد ، مراکز رفاهی و درمانی در داخل و خارج از کشور و یک کتابخانه ی بزرگ در قم که سومین کتابخانه ی جهان است را بنیانگزاری کرده اند. ایشان فرموده بودند که من هر چه دارم ،از تشرف نزد امام است .ایشان داستان تشرفات خودشان را نوشته بودند و نوشته بودند که من به صداقت این سید ایمان دارم و از مولفان کتاب پیمان گرفته بودند که پس ازمرگ شان فاش بشود که صاحب تشرفات خودشان هستند. بعد از رحلت معلوم می شود که صاحب این تشرفات خودشان بودند.

ایشان نوشته اند: روزی بیماری سختی بر من عارض شده بود و رعشه گرفته بودم و نمی توانستم قلم را بدست بگیرم و تصمیم گرفتم که چهل شب به مسجد سهله بروم که محل حضور امام زمان(عج) در چهارشنبه ها است. در شب سی و ششم باران گرفت و هوا تاریک شد. در آن هنگام سید نورانی مرا صدا زد و گفت سید شهاب الدین، از آن طرف نرو، بیا با ما همراه بشو. من با ایشان همراه می شوند ولی ایشان را نشناختم. همراه ایشان به مسجد سهله رفتم و اعمال را انجام دادم . از ایشان خواستم که برای من (در سن 24) دعا کند که من توفیق خدمت به قرآن وعترت را پیدا کنم. امام برای ایشان دعای ویژه می کنند. خداوند تو را از خدمت گزاران شرع اسلام قرار بدهد. برکات وجودی ایشان بخاطر این دعای ویژه ی حضرت است . امام فرمود: عاقبت تو خیر است و در محضر خدا روسفید هستی. از حضرت خواستم که برای من دعای ویژه کنند تا در تالیفات موفق باشم .از ایشان بیش از صد کتاب باقی مانده است. حضرت برای من دعا کردند و وعده دادند که ما دعاگوی تو خواهیم بود. حضرت فرمود: شما به مسجدکوفه هم می آیید؟ من گفتم که من به عشق دیدن امام زمان(عج) آمده ام و می ترسم اگر با شما همراه بشوم، دیدار امام را از دست بدهم.  حضرت خداحافظی کردم و از مسجد سهله خارج شد، بعد متوجه شدم که این شخصیت امام زمان(عج) بوده است. دنبال ایشان دویدم ولی اثری از ایشان ندیدم. او دنبال وهمراه ماست و حاضر بر متن زندگی ماست .

به میزانی که ما به بندگی خدا در زندگی رحمانی مقید هستیم دعاهای ویژه ی حضرت شامل حال ما خواهد شد. این یک معادله ی دو طرفه است یعنی بندگی بیشتر باعث دعای ویژه ی حضرت می شود و بندگی و تقید ما به حلال و حرام باعث می شود که دعای امام برای ما بیشتر بشود. دعای حضرت دنبال ماست. انشاءالله ما فهم درک دعای امام را در زندگی مان داشته باشیم.

دعای حضرت حجت در ابتدای مفاتیح الجنان است که امام زمان (عج) می فرماید: خدایا به ما توفیق بندگی و دوری از گناه عطا کن، صدقات در نیات و شناخت محرمات عطاکن ،به ما هدایت و استقامت عنایت کن، به بیماران اهل اسلام ،شفا و راحتی عطا کن، بر اموات و مردگان رافت و رحمت خودت را سرازیر کن ،به جوانان ما توفیق توبه و به زنان ما حیا و عفت عنایت کن.