حجت الاسلام سیدمحمدموسوی
نکاتی درباره ی قرآن
امام خمینی (ره) با به وجود آوردن انقلاب اسلامی قرآن و مفاهیم آن را از مهجوریت بیرون آورده و بار دیگر رونق بخشید. قرآن کتاب آسمانی ما مسلمانان دارای مفاهیم بلندی است و می توان آن را از دو جهت بررسی کرد. اولین راه، شناخت قرآن از زبان خودش است. بهترین معرفی را قرآن خود می تواند انجام دهد. همانطور که هر کس خود را بهتر از دیگران معرفی می کند. در آیه ی پنجاه و هفتم از سوره ی یونس چهار ویژگی برای قرآن ذکر شده است :
۱. این کتاب موعظه ای از جانب خداوند است.
۲. این کتاب برای بندگان شفا است. شفایی که روح انسان را در بر می گیرد و این یکی شفای واقعی است. مثلا بیماری حسد با خواندن سوره ی یوسف برطرف می شود. قرآن در مورد همه ی مفاهیم صحبت کرده و به زن ارزش و احترام بسیاری گذاشته است. این کتاب از نظر علمی سالها و قرن ها از انسان ها جلوتر بوده و بشر بعد از این سالها توانسته موارد معدودی از راز و رمز آن را کشف کند.
به بیان امام علی (ع) با کمک قرآن چهار درد بزرگ بشر کفر، نفاق، انحراف و گمراهی قابل درمان است.
۳. هدایت
همه ی انسان ها اگر قرآن بخوانند مورد هدایت واقع شده و در مسیر درست قرار خواهند گرفت. متقین کسانی هستند که به دنبال هدایت اند و به این ترتیب به وسیله ی این کتاب هدایت می شوند.
۴. رحمت
قرآن رحمت واسعه است و در آن موارد بسیاری را می توان یافت که به زندگی دنیا آخرت انسان کمک می کند. مثلا خواندن سوره ی واقعه فقر را از انسان دور می کند. حتی نگاه کردن به آیات این کتاب ارزشمند می تواند اثراتی نیک به همراه داشته باشد.
دومین مورد از بیان مفاهیم قرآن و شناخت آن، گِله های قرآن از ما انسان ها است. اینکه چرا قرآن با توجه به این حکمت ها گاهی کنار گذاشته می شود و فقط در مواقعی خاص مانند ماه رمضان مورد توجه برخی قرار می گیرد، یکی از شکایات قرآن از ما است.
منکر شدن برخی حقایق قرآن به وسیله ی بشر، سستی نسبت به عمل به آیات و تبعیض بین عمل کردن به برخی آیات از دیگر شکایت های قرآن از ما است. بنا بر روایات در زمان ظهور، امام عصر (عج) خود به بهترین شکل به قرآن پرداخته و آن را برای مردم تفسیر خواهند کرد.
