✍ #سید_محمد_موسوی

خداوند در قرآن به دو گروه پاداش و اجر بی حساب میدهد و می فرماید فقط خداوند اندازه آن را میداند

۱-  گروه اول کسانی هستند که بر مصیبت ها و سختی ها صبر می‌کنند. چون این افراد ثابت کرده‌اند که حقیقتا خدا را می‌خواهند. «إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ» (زمر، ۱۰)  

می فرماید: ﴿إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ﴾ اینکه سخن از صابرون به میان آمده است که مهاجرت بدون سختی و مصیبت امکان پذیر نیست. وطن انسان جایی است که سال ها زندگی خود را فراهم کرده است و او اگر از آنجا دست بکشد و بخواهد در مکانی جدید زندگی نویی بسازد احتیاج به صبر و استقامت دارد و خداوند نیز اجر آنها را بدون حساب به آنها می دهد. یعنی اگر افراد دیگر باید در روز قیامت حساب و کتابی برایشان ترتیب داده شود تا به اجر و پاداش خود برسند، این افراد از این حساب و کتاب معاف می باشند.
در روایت آمده است: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا نُشِرَتِ الدَّوَاوِينُ (وقتی که صحیفه های اعمال باز شود) وَ نُصِبَتِ الْمَوَازِينُ (و ترازوهای اعمل نصب شود) لَمْ يُنْصَبْ لِأَهْلِ الْبَلَاءِ مِيزَانٌ (برای اهل بلا و مصیبت که صبر کرده اند ترازویی نصب نمی شود) وَ لَمْ يُنْشَرْ لَهُمْ دِيوَانٌ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ‌.[1]
امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید: وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ وَ لَا فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَهُ[2]
یعنی مثل صبر به ایمان مانند مثل سر به بدن است که همانگونه که بدن بدون سر نمی تواند به زندگی ادامه دهد ایمان هم بدون صبر بی فایده است.
کسانی که در ماه رمضان روزه می خورند دارای صبر نیستند. روزه گرفتن، نماز در پنج نوبت، جهاد و بسیاری از اعمال، احتیاج به صبر، شکیبایی و مقاومت دارد.
خداوند در قرآن می فرماید: ﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾[3]
یعنی ای مؤمنان! صبر کنید و به یکدیگر صبر را سفارش کنید و مرابطه کنید یعنی از مرزهای کشور محافظت کنید. (یکی از معانی مرابطه همان مرزبانی است.) ارتباط بین این سه فقره روشن است و آن اینکه مرزبانی بدون صبر امکان پذیر نیست. مرزبان کسی است که از خانه و خانواده جدا شده و باید کاملا هشیار باشند تا نگذارند دشمن وارد شود.

۲-گروه دوم هم افرادی هستند که نماز شب می‌خوانند. «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ» (سجده، ۱۷)  خداوند می‌فرماید هیچ‌کس نمی‌تواند بفهمد برای این‌ها چه آماده کرده‌ام!

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَدْ وَرَدَ فِی الصَّحِیحِ عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَال: إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ أَعْدَدْتُ لِعِبَادِیَ الصَّالِحِینَ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَی قَلْبِ بَشَرٍ بَلْهَ مَا أَطْلَعْتُکُمْ عَلَیْهِ اقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خدای متعال می‌فرماید: برای بندگان صالحم نعمتهایی آماده کرده‌ام که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب کسی خطور کرده است. رها کنید آنچه که شما را [تا به حال] بر آن آگاه کرده‌ام. اگر می‌خواهید [آن نعمت‌ها را توصیف کنید] این[آیه] را بخوانید: فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ.(4)

[1] بحار الانوار، علامه مجلسی، ج67، ص101، ط بیروت.
[2] نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ی 82.
[3] آل عمران/سوره3، آیه200.

(4)تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۶۱۶ نورالثقلین/ بحار الأنوار، ج۸، ص۹۲