در برخوردها این سه تا چیز را داشته باشید که متأسفانه نداریم. 

1ـ (چهره گشاده‌ای)با یکی برخورد می‌کنید اولا چهره شما چهره گشاده‌ای باشد و لبخند داشته باش و شادی بر لب شما باشد. از امیرالمؤمنین: «الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ» (حکمت 333 نهج البلاغه) غصه داری در قلب خود بگذار و حالا یک ساعت یک مهمانی می‌روی غم عالم را نیاور این‌جا در سفره بریز. مگر دیگران غصه ندارند هر کسی یک گرفتاری دارد. شادی در چهره شما باشد و حزنه فی قلبه باشد. اما این‌که هر کجا می‌نشینی سفره دل باز کنی این خوب نیست.

2- (سلام)یک روایت از امیرالمؤمنین  که یکی از نشانه های تواضع این است که «مِن التَّواضُعِ أن تُسَلِّمَ على مَن لَقِيتَ .[. بحار الأنوار : 75/120/9.] امام صادق عليه السلام : از فروتنى است كه به هر كس برخوردى، سلام كنى.» هر کسی را دیدید سلام کنید. الان من و شما در خیابان راه بیفتیم اگر به هر کسی سلام کنیم نمی‌گویند که این خل شده است. معروف، منکر شده است و منکر، معروف شده است.

3- (مصافحه) دست دادن. این قدر روایت داریم. در یک روایتی از رسول خدا دیدم که فرمود که «إذا تَلاقَيْتُم فَتلاقوا بالتَّسليمِ و التَّصافُحِ ، و إذا تَفَرّقْتُم فتَفَرَّقوا بالاسْتِغْفارِ .[الأمالي للطوسي : 215/374.]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه به هم رسيديد ، سلام گوييد و دست دهيد و چون از هم جدا شديد با آمرزش خواهى يكديگر را ترك كنيد. جابر می‌گوید که من محضر رسول خدا رسیدم که حضرت به من سلام کرد. هیچ کسی در سلام به پیامبر سبقت نمی‌گرفت. دست با حضرت دادم و حضرت دست من را فشار داد. دست من درد گرفت. پس یکی سلام کردن و دو مصافحه بود. این کرونا باعث شد که خیلی از کارهای خوب فراموش شد و دیگر برنگشت. یکی همین دید و بازدیدها بود و الان که خبری نیست.

یکی از اصحاب امام باقر (ع) به نام ابی عبیده حذاء می گوید من محضر امام باقر (ع) بودم حضرت دست من را گرفتند فَنَاوَلْتُهُ يَدِي فَغَمَزَهَا امام دست من را آن قدر فشار دادند حَتَّى وَجَدْتُ الْأَذَى‏ انگشتان من یک مقدار اذیت شد.(الکافي  ,  جلد۲  ,  صفحه۱۸۰ )