92-11-30-حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری
92/11/30

همچون نسیم صبح سحرگاه می رود هرکس میان صحن حرم راه می رود ،از هرچه غصه دارد و غم می شود رها هر سائلی به خدمت این شاه می رود، وقتی فرشته های حرم بال می زنند از سینه های شعله زده آه می رود، اینجا بهشت روی زمین فرشته هاست از کوی تو فرشته به یک راه می رود ،خورشید در طواف حرم وه چه دیدنی است هر شب به پابوسی آن ماه می رود، باب الجواد راه ورودی به قلب توست حاجت رواست هر که از این راه می رود.

سوال – شما در مورد وام ها و سیستم های بانکی به این نتیجه رسیده اید که این وام ها فشارهای زیادی را بر مردم تحمیل می کنند و در کل، سیستم بانکی کشور مشکلاتی را دارد. در مورد قرعه کشی جوایز شرکت ها و اشکالات، آنها را گفتید و از سازمان صدا و سیما هم گِلایه کردید. در مورد پارتی برای رسیدن به شغل ها هم گفتید. ولی در سیستم بانکی، وام دهی، قرعه کشی های پخش شده از صدا و سیما( که بیشتر هم شده) و پارتی بازی در مورد پیدا کردن شغل، تغییری ایجاد نشده است. مخاطب سخنان شما چه کسانی هستند؟ اگر مردم هستند، وقتی سازمانی که شما را برای کارشناسی در برنامه اش دعوت می کند حتی یک درصد به صحبت های شما عمل نمی کند آیا می توان انتظار داشت که مردم با وجود همه ی مشکلاتی که دارند به صحبت های کارشناس برنامه عمل کنند و از برنامه الگو و تاثیر بگیرند؟ چرا دفتر مقام معظم رهبری که نظر صریح ایشان را با برخی از سیاست های دستگاه های فرهنگی می دانند ،موضوع را از مقام مسئول مطالبه نمی کند؟ این طوری بسیاری از مسائلی که مردم با آن مواجه هستند و شما تذکرمی دهید، حل می شود.

پاسخ – یک بخش سوال این است که چرا حرف ها اثر نکرده است چه در نهادها و چه در مردم و بخش دیگر در مورد پیگیری دفتر مقام معظم رهبری در مورد مشکلات است. این سوال کننده یا یک شخص عادی است یا یک کارگزار( کارمند یا وکیل یا وزیر).البته کارگزاران هم از داخل ایران هستند و در واقع خود ما هستیم. همه ی ما در مقابل امر به معروف و نهی از مسئول هستیم، کلکم راع و کلکم مسئولا رعیة. اگر فکر ما این است که فقط دفتر مقام معظم رهبری یا بزرگتر ها باید امر به معروف و نهی از منکر کنند، وضعیت همین است یعنی اتفاقی نمی افتد. ولی اگر بعنوان یک واجب به امر به معروف و نهی از منکر نگاه کنیم، ممکن است که اتفاقی بیفتد .در قرآن امر به معروف و نهی از منکر در کنار زکات آمده است. حتی لقمان حکیم به پسرش نماز را همراه با امر به معروف و نهی از منکر تذکر داده است. پس امر به معروف و نهی از منکر به کسی که هنوز به سن تکلیف نرسیده واجب است. زیرا این کار برای سلامت و پیشرفت جامعه است. رهبر و دفتر رهبری هم یکی از آحاد این امت هستند. اگر تمام مردم به وظیفه ی امر به معروف و نهی از منکر عمل کنند، دفتر مقام معظم رهبر هم کنار آنها عمل کند، ائمه جمعه و کارشناسان هم عمل کنند ،اتفاق زیبایی می افتد. ولی اگر همه گفتند که چون حکومت جمهوری اسلامی است و دفترمقام معظم رهبری و کارشناسان و ائمه جمعه هم هستند، این کار از گردن ما ساقط است، هیچ اتفاقی نمی افتد. زیرا کارگزاران یا خودمان هستیم یا منتسبین یا منتخبین ما هستند. همسر یک مسئول یا کارمند از شوهرش بپرسد که امروز در اداره دیانتش را حفظ کرده یا خیر. آیا حرامی مرتکب شده است ؟یعنی همه نسبت به یکدیگر مسئول هستیم. در یک مدرسه ،در روزاول مدیر مدرسه قوانین مدرسه را می گوید. آیا مدیر مدرسه باید دائما این قوانین را به دانش آموزان تذکر بدهد یا در کنار مدیر مدرسه، دانش آموزان باید خود نگهبان باشند، معلم ها و روحانی نماز جماعت هم تذکر بدهد ،خدمتگزار مدرسه و والدین هم تذکر بدهند؟ اگر همه تذکر بدهند این می شود امر به معروف و نهی از منکر. معنای امر به معروف و نهی از منکر این نیست که فقط ناخدای کشتی مواظب باشد که کشتی سوراخ نشود بلکه تمام مردمی که در کشتی نشسته اند باید مواظب خودشان و دیگران باشند.

من حس می کنم که مردم به وظایف خودشان عمل نکرده اند. ما از صدا و سیما دفاع منطقی و نقد منصفانه می کنیم. صدا و سیما خدمات زیادی داشته و یک دانشگاه ملی بوده است. آیا انتقاد به صدا و سیما فقط تکلیف کارشناس است؟ یا تکلیف تمام کسانی است که دسترسی به تلفن ،ایمیل و پیامک روابط عمومی دارند؟ این کار تکلیف همه است. ما می توانیم برای دغدغه ها و مشکلات مان، میلیونی پیامک بدهیم واعتراض کنیم و کارهای خوب آنها را تشویق و از آنها تشکر کنیم. هم تشکر و هم انتقاد وظیفه ی همه است. رهبر وظایفش را دارد انجام می دهد. رهبر تعیین سیاست ها را کرده است. کتاب واجب فراموش شده، راهبردهای مقام معظم رهبری در مورد امر به معروف و نهی از منکر است. ولی فقیه و امام این امت در مورد جوایز قرعه کشی صدا و سیما فرموده اند که این کار ها خلاف است. رهبر تکلیفش را انجام داده است. آیا مدیر مدرسه باید به تک تک دانش آموزان تذکر بدهد؟ اگر مدیر مدرسه به تک تک دانش آموزان تذکر بدهد پس وظیفه ی معلم ،خدمتکار ،امام جماعت مدرسه و پدر و مادرها چیست؟ رهبر بالاتر از پیامبر نیست. پیامبر هم تذکر داده اند. تا باورهای جامعه با باورهای امام جامعه یکی نشود ،تذکرات خدا هم اثر نمی کند. باور مردم ما در امر به معروف و نهی از منکر با رهبر جامعه یکی نشده است.

اگر ما بخواهیم با تبلیغات و مسابقاتی که انجام می شود، بودجه جذب کنیم فرهنگ مصرف گرایی، تجمل گرایی، بدحجابی و فرهنگ های غلط را در جامعه رواج می دهیم. و روزی باید ده برابر این بودجه ها را مصرف کنیم تا این فرهنگ های غلط را اصلاح کنیم. این حرف خدا، دین و آقا است. پس رهبری دارد تکلیفش را انجام می دهد.

مقام معظم رهبری در این کتاب می فرماید: ما هنوز تا یک جامعه کاملا اسلامی که نیک بختی دنیا و آخرت مردم را به طور کامل تامین می کند و تباهی و کجروی و ظلم و انحطاط را ریشه کن می سازد، فاصله ی زیادی داریم.(یعنی دین کامل است و امام تذکراتش را داده است ولی هنوز باور مسئولین و همه ی آحاد جامعه در تک تک مسائل و موضوعات جامعه، مطابق با باور دینی رهبر نشده است) این فاصله باید با همت مردم و تلاش مسئولان طی شود و پیمودن آن با همگانی شدن آن با امر به معروف و نهی ازمنکر آسان گردد.( این صحبت های سال 69 آقا است)

در زمان امام باقر(ع) عبدالملک مروان حاکم جامعه ی اسلامی بود و قلمروی جامعه ی اسلامی قلمروی بزرگی بود. از امپراتوری روم پرده هایی وارد کشور اسلامی شد .در روی این پرده ها توهین هایی به پیامبر نوشته شده بود. حکومت اموی وقتی دیدند که در این پرده ها به رسول الله جسارت شده است، جلوی پخش این پرده ها را گرفتند. رومیان هم گفتند که اگر شما این کار را بکنید، ما ضرب سکه ی شما را متوقف می کنیم. حکومت عبدالملک مروان به بن بست خورد. و سر دو راهی قرار گرفت. عبدالملک بزرگان حکومت را جمع کرد و چاره جویی کرد. فردی گفت که حل مشکل بدست امام محمد باقر(ع) در مدینه است زیرا او حجت خداست. او گروهی را خدمت امام فرستاد. امام فرمود: پارچه ها را پس بفرستید و خودتان سکه ضرب کنید. آنها گفتند که ما ضرب سکه نمی دانیم. امام فرمود: ریخته گرها را نزد من بفرستید تا به آنها یاد بدهم. مقام معظم رهبری چند وقت است که می گویند: برای حل مشکل مان به درون نگاه کنیم. و استحکام درونی داشته باشید، بیرون مشکل شما را حل نمی کند.

بعضی ازعملیات بانکی، مورد رضای خدا، امام زمان(عج) و رهبری نیست. باید باور خدا و رهبر و مردم یکی بشود. مردمی که از دست بانک ها شکایت دارند، خودشان از بانک ها سود می گیرند. مردم می توانند از این سودشان بگذرند. مسئولین برنامه ساز باید این باور را پیدا کنند که بعضی مسابقات و قرعه کشی جوایز مورد پسند خدا و دین نیست. باور مردم باید با باور امام جامعه شان یکی بشود. باور مردم این بود که باید در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کنند و این کار را هم کردند. ولی در مورد امر به معروف و و نهی از منکر ،بانک ها و اشتغال این طور نیست. اگر این باور وجود داشت که اگر من هم پارتی داشته باشم بد است، این باور دینی می شود.

ما تا چه زمانی باید این حرف ها را بزنیم؟ اهل بیت هزار و چهارصد سال گفته اند، شهدا و ... هم گفته اند و باید آنقدر بگوییم تا کارها درست شود و خسته هم نشویم. اگر همه با هم بگوییم، تاثیر آن در جامعه بیشتر است. چرا کسی بی حجاب به حرم امام رضا(ع) نمی رود؟ چون اگر کسی بی حجاب وارد حرم بشود همه به او تذکر می دهند. اگر همه با هم بگوییم مشکل بانک ها، صدا وسیما، اشتغال و ازدواج حل می شود. وقتی چوب درختی شکسته نمی شود آنقدر به آن تبر می زنند تا شکسته شود. در قرآن داریم که اگر شما امر به معروف و نهی از منکر کنید بهترین امت می شوید.

سوال – صفحه ششم قرآن کریم را توضیح بفرمایید.

پاسخ- ما در دنیا بهترین چیزها را می خواهیم. خدا برای ما بالاترین جایگاه را گذاشته است و حیف است که ما جایگاه یایین را انتخاب کنیم. ما می توانیم تا جایگاه خلیفةاللهی برویم. شاهد ما شهدا هستند. وقتی شهدا می توانند به جایگاه عالی برسند ما هم می توانیم به این جایگاه برسیم.

سوال – من یک دانش آموز دبیرستانی هستم که امسال کنکور دارم. چند روز پیش یکی از دوستانم فیلم هایی به من داد که فیلم های مناسبی نبود. متاسفانه پدرم مرا هنگام دیدن این فیلم ها مشاهده کرد. البته او به من چیزی نگفت و فقط اشک ریخت. من این روزها خیلی از پدرم خجالت می کشم و نمی دانم چطور به او بگویم که از این کارم پشیمانم، راهنمایی بفرمایید.

پاسخ – این واقعیت تلخ می تواند برای بعضی ها عبرت باشد. خانواده ی این جوان خطای فرزندشان را دیدند ولی ممکن است که بعضی از دانش آموزان طوری عمل کنند که خانواده هایشان متوجه نشوند. آیا شما می توانید این کار را از چشم خدا و امام زمان(عج) هم پنهان کنید؟ فردی که شراب خورده بود وقتی امام صادق(ع) را دید به کوچه ای فرار کرد که آن کوچه بن بست بود. او سرش را به طرف دیوار گذاشت تا امام رد شود و او را نبیند. امام دستش را روی دوش او گذاشت. آیا او از چشم امام پنهان شد؟ امام زمان(عج) اشک می ریزد زیرا باطن اعمال ما را می بیند. پدر این دانش آموز آتش عمل فرزندش را ندید فقط گناهش را دید ولی اولیاء خدا آتش گناه ما را می بینند. اشک امام زمان(عج) را با چه چیزی می شود جبران کرد؟ همین جوانانی که بعضی مواقع گناه می کنند در روضه ها حضرت زهرا (س)اشک می ریزند. زیرا آنها برای اشک های امیرالمومنین اشک می ریزند. پس مواظب باشیم که با اعمال مان اشک امام زمان (عج) را در نیاوریم. امام زمان (عج) قرار است که در قیامت ضامن ما بشود، هر چقدر که گناهان ما سنگین تر باشد، امام زمان(عج) باید ضمانت بیشتری را بیاورد تا ما را شفاعت کند و باید هزینه ی بیشتری را بپردازد. چقدر می خواهیم برای امام زمان(عج) هزینه ایجاد کنیم؟ حضرت آدم هم وقتی فهمید که اشتباه کرده توبه کرد. خدا به او توبه را یاد داد. خدا دور برگردان توبه را برای ما گذاشته است. گاهی امر به معروف و نهی نکردن ما اشک امام را درآورده است. گاهی اوقات بی حیایی و بی غیرتی ما، اشک امام را در می آورد. آیه 97 سوره توبه می فرماید: ای پدر برای ما اسغفار کن. پس ما هم خودمان استغفار کنیم و هم از امام زمان(عج) بخواهیم که برای ما اسغفار کند.

این جواب حضرت زینب است وقتی که دید دارند به لب و دندان امام حسین(ع) می زنند: نگرید روی خوبش نزنید سنگ و چوبش ،لب قاریان قرآن نه چنین جواب دارد.

این جوان از گریه ی پدرش وادار به توبه شده است. باور کنیم که امام زمان(عج) وقتی عصر پنجشنبه نامه ی اعمال ما را می بیند اشک می ریزد.

پدر و مادرها هم وقتی گناهان فرزندشان را می بینند اول خودشان استغفار کنند و بعد بستر توبه ی فرزندشان را فراهم کنند، توبه بیماری است و باید درمان شود. باید بستر درمان فراهم شود .گاهی درمان با توبیخ یا تأدیب است. گاهی درمان این است که او را تبیین کنند. یعنی اشتباه آنها را برایشان توضیح بدهند. در ضمن دعا هم بکنیم ولی سرزنش نکنیم. بعضی پدرها طوری گریه می کنند که فرزندان گریه آنها را نبینند. باورکنیم که امام زمان(عج) هم برای ما اشک می ریزد.

خدایا به اخلاص جوانان ،توفیق توبه و کسب رضایت امام زمان(عج) را به ما عنایت بفرما.